Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια
Ο Δημήτρης Κοντός γράφει από τη Μόσχα για την απόλυτα αποτυχημένη προσπάθεια του πρώτου ματς με την ΤΣΣΚΑ
Έχουμε συμφωνήσει πριν την έναρξη των πλέι οφ πως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Διαθέτει έναν γαλαξία αστέρων στο παρκέ και σύμφωνα με αυτά που διαβάσαμε ένα μπάτζετ που ξεπερνά τα 40 εκατομμύρια δολάρια. Αυτά, λοιπόν, αυτόματα τη βάζουν σε θέση ισχύος απέναντι στους «πράσινους». Αυτά, όμως, δεν επιτρέπουν σε κανέναν να μην ματώνει πάνω στο παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε την νοοτροπία Παναθηναϊκού στην πρώτη αναμέτρηση και αυτό τους βαραίνει όλους ισόποσα. Από αυτούς που όντως δε τη διαθέτουν, μέχρι και αυτούς που δεν έχουν πείσει τους υπόλοιπους πως αν δεν ματώσεις, δεν καταφέρνεις τίποτα. Θα σου πει κανένας κάτι αν αποκλειστείς από την ΤΣΣΚΑ; Προφανώς και όχι. Θα σου πει, όμως, αν διασύρεσαι από το πρώτο ημίχρονο χωρίς ίχνος μαχητικότητας και ανταγωνισμού.
Το μόνο θετικό σε αυτού του τύπου της σειρές είναι πως αυτό που μετρά είναι το 1-0 και όχι οι διαφορές που πολλές φορές έχουν και αντίστροφα αποτελέσματα. Για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να είναι καλύτερος την Πέμπτη προϋποθέτει μια βασική αρχή. Να έχει αθλητικό εγωισμό.
Δε χρειάζεται να προχωρήσουμε σε αναλύσεις του αγώνα διότι η ΤΣΣΚΑ ήταν καλύτερη σε όλα. Κέρδισε κατά κράτος και είναι ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο της. Στα κέρδη (όποια μπορεί να είναι αυτά) ας κρατήσουμε πως ο αγώνας επέτρεψε να μην επιβαρυνθούν κάποιοι παίκτες και φυσικά την παρουσία του Λούντζη. Ο μικρός έχει τσαγανό, δίψα και μεγάλες δυνατότητες. Μακάρι να δούμε την Πέμπτη έναν Παναθηναϊκό που θα λυσσάξει στο παρκέ και ας χάσει. Ας ηττηθεί ρε αδερφέ με ψηλά το κεφάλι. Όπως αρμόζει στη φανέλα και την ιστορία του.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.