Κρίμα για όλους!

Έχουν περάσει αρκετές ώρες από το «τέλος» του ντέρμπι ανάμεσα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Το… μυαλό έχει καθαρίσει και έτσι μπορούμε να δούμε με ηρεμία και λογική τα γεγονότα που έλαβαν μέρος στο ΟΑΚΑ.

Ας ξεκινήσουμε από τα όμορφα. Από το πρωί της Τετάρτης όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο ΟΑΚΑ. Μία βόλτα από τη Νέα Φιλαδέλφεια με κόσμο να απολαμβάνει τον ήλιο στα… κιτρινόμαυρα ήταν το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για αυτά που θα ακολουθούσαν.

Τρεις ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα και περισσότεροι από 8.000 φίλοι της ομάδας ήταν έξω από το ΟΑΚΑ φωνάζοντας συνθήματα και μπαίνοντας στο κλίμα της αναμέτρησης.

Ανθρώπινα! Με υγεία. Ποδοσφαιρική υγεία που όλοι θέλουμε κάποια στιγμή να γίνει συνήθεια και… δεδομένη εικόνα στα γήπεδα της Ελλάδας. Στον αγωνιστικό χώρο όλα τέλεια.

Ο κόσμος της ΑΕΚ απέδειξε αυτό που… φωνάζει. Ότι είναι διαφορετικός. Ο παλμός που έδινε ανάγκαζε τους πάντες να κινηθούν στους ίδιους ρυθμούς και να παρασύρονται από τη μαγεία και τη γιορτή ενός κατάμεστου γηπέδου.

Αυτό που ενόχλησε τους απανταχού ΑΕΚτζήδες δεν ήταν το τέρμα που σημείωσε ο Χάρα στο 89’. Αυτό που τους πλήγωσε περισσότερο ήταν οι 15 ηλίθιοι που αποφάσισαν να στιγματίσουν το παιχνίδι.

Είναι κρίμα για τους 65.000 υγιείς φιλάθλους που είδαν ως γιορτή το ματς, να αποχωρήσουν χωρίς να χειροκροτήσουν τους ποδοσφαιριστές για την προσπάθειά τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κριμα της ημέρας. Που 15 άτομα κατάφεραν να χαλάσουν ένα πάρτι 65.000 και πλέον φιλάθλων που πλήρωσαν αρκετά ευρώ το εισιτήριό τους.

Περί αγωνιστικού

Ας περάσουμε και στο αγωνιστικό κομμάτι. Εκεί, ξέραμε πως ο Ολυμπιακός έχει ανώτερη ομάδα. Αν βρισκόταν στην ημέρα του, θα μπορούσε να καθαρίσει την πρόκριση.

Από την πλευρά της η ΑΕΚ μπήκε αγχωμένη στον αγωνιστικό χώρο. Οι ποδοσφαιριστές της, δεν έδειχναν σίγουροι (πλην των Τζανετόπουλου και Γιόχανσον). Οι παίκτες που θα περίμενε κάποιος να κάνουν τη διαφορά (Ανάκογλου, Μάνταλος, Μπαρμπόσα και Αραβίδης) έμειναν σε ρηχά νερά.

Το πρώτο μισάωρο ήταν αναγνωριστικό καθώς καμία από τις δύο ομάδες δεν κατάφερε να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους η ΑΕΚ προσπάθησε να πετύχει το γκολ, ωστόσο όταν έφτασε το 65’ και το ματς ήταν στο 0-0, γύρισε πίσω.

Αυτό δεν σημαίνει πως ήταν εντολή του Τραϊανού Δέλλα. Είναι ανθρώπινο οι παίκτες της ΑΕΚ να μείνουν πίσω για να διαφυλάξουν το μηδέν και να πανηγυρίσουν την πρόκριση.

Εντέλει, η εικόνα που μένει είναι πως ο Ολυμπιακός δίκαια πήρε τη νίκη. Η ΑΕΚ απέδειξε πως είναι κορυφαίου επίπεδου, αλλά της λείπει ακόμα η εμπειρία, αλλά και πως όπως είπε ο Τραϊανός Δέλλας, η ηλιθιότητα είναι… ανίκητη.

Ακόμα και το πεντάλεπτο των καθυστερήσεων, οι παίκτες της ΑΕΚ θα έπρεπε να το διεκδικήσουν και να μην χάσουν και την τελευταία τους ελπίδα. Ο ιδρώτας τους πήγε… στράφι εξαιτίας των γνωστών… άγνωστων.

ΥΓ. Απογοητεύτηκα πραγματικά από τις δηλώσεις του Δημήτρη Σιόβα. Δεν γνωρίζω τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να ειρωνευτεί τον κόσμο της ΑΕΚ, ωστόσο από διεθνή επαγγελματία ποδοσφαιριστή είναι ανεπίτρεπτο.

ΥΓ1. Για ακόμα μία φορά, ο Χρήστος Αραβίδης έδειξε το μεγαλείο του ως άνθρωπος. Σε ντέρμπι μισητών ομάδων αγκάλιασε στοργικά τον Γιάννη Μανιάτη στον τραυματισμό του. Και όμως μετά από αυτό, ο Σιόβας τον ειρωνεύτηκε με τον πανηγυρισμό του…