Θες πλεονέκτημα; Απόδειξη!

Η κλεψύδρα των έξι τελικών που προανήγγειλε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς έχει μπει στη διαδικασία του αδειάσματος με τους «πράσινους» να είναι μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. Η Μπαρτσελόνα ήρθε στην Αθήνα κουβαλώντας πάνω – κάτω την ίδια μοίρα (ίσως και λίγο χειρότερη λόγω της ήττας στο Βερολίνο) με τον Παναθηναϊκό (5-3) και θέλοντας να ανακτήσει το δικαίωμα της ελπίδας ως προς την κατάληψη της δεύτερης προνομιούχου θέσης. Από την άλλη, το «τριφύλλι» έχει «ενάμιση» ζητούμενο από το παιχνίδι. Τι εννοούμε; Πρωτίστως τη νίκη και σε δεύτερο πλάνο το +5 (έχει χάσει με 80-76 στον πρώτο γύρο), το οποίο αν επιτευχθεί θα έχει ουσιαστικά αφήσει τους Καταλανούς δύο …νίκες πίσω.

Όλα αυτά περί δεύτερης θέσης και πλεονεκτήματος τα συζητάμε πάντως χωρίς τον «ξενοδόχο» (Μακάμπι). Οι Ισραηλινοί μοιάζει να είναι ένα βήμα εμπρός στη βαθμολογία, ωστόσο, οι δύο αποστολές σε Βαρκελώνη και Μαδρίτη την …εγκαλούν στην τάξη της λογικής.

Επιστρέφοντας στα του αγώνα με τη Μπαρτσελόνα ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη δυσκολότερη μπασκετική εξίσωση του ομίλου. Δεν συγκρίνεται η Μπατσελόνα με τη Μακάμπι για παράδειγμα σε επίπεδο «κομπιούτερ» και αυτοματισμών. Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ είναι ένα σκαλί επάνω ως σύνολο αλλά οι πολλοί τραυματισμοί την έχουν ταράξει και της έχουν προκαλέσει μια …ανασφάλεια.

Φέτος και τις τρεις φορές που έχει αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό έχει χαμογελάσει με την τελευταία όμως να είναι «δώρο» από τους «πράσινους». Ο Ιβάνοβιτς αναγκαστικά θα πάρει τα ρίσκα του για να καταφέρει να κερδίσει.

Έτσι, κάπου στις λεπτομέρειες του αγώνα θα κριθεί ο νικητής. Ο Χουέρτας είναι ίσως ο πιο σημαντικός παίκτης των Καταλανών. Παράλληλα, είναι ένας παίκτης που παίρνεις τα ρίσκα πάνω του. Δίνει όλο τον ρυθμό, πασάρει καταπληκτικά, τρέχει, αλλά έχει ένα κουσούρι. Είναι ασταθής στο σουτ. Ε, αυτό είναι κάτι που μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικό τόσο από την καλή, όσο και από την ανάποδη. Ουδείς για παράδειγμα μπορεί να εγγυηθεί πως δεν θα τα βάλει, ωστόσο, πολλές φορές πας και με τον νόμο των πιθανοτήτων χωρίς αυτό να αποτελεί «νόμο» (στο ματς της Βαρκελώνης δεν έπιασε).

Το παράδειγμα του Χουέρτας είναι ένα χαρακτηριστικό γι’ αυτό το αναφέρουμε, διότι σε αγώνες αυτού του επιπέδου πάντα κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις. Διαλέγεις το ρίσκο σου και περιμένεις να σου δώσει αυτό το κάτι.

Το ΟΑΚΑ, λοιπόν, είναι αυτό που μπορεί να ορίσει το πλεονέκτημα της έδρας στο τέλος της διαδρομής αν οι «πράσινοι» νικήσουν την Μπαρτσελόνα (έχουν το αβαντάζ με τη Μακάμπι σε ισοβαθμία). Ένα ΟΑΚΑ που θα …φλέγεται καθώς περισσότεροι από 16.000 φίλοι του συλλόγου ετοιμάζονται να το κατακλύσουν.

ΥΓ: Πραγματικά τα «στοχευμένα» υπονοούμενα για τα λεφτά της συμμετοχής της Ελλάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αφορούν μόνο ανώμαλα μυαλά. Η λέξη «ανωμαλία» αφορά την πλάκα γιατί αν το δούμε σοβαρά πάμε για ιατρικές γνωματεύσεις.