Ό,τι και αν έγινε, έχασε μόνος του

Η νύχτα στη Βαρκελώνη ήταν μεγάλη. Υπήρχε φόρτιση από την υπόθεση του Κυπέλλου, υπήρχε τεράστιο κίνητρο για να έρθει μια μεγάλη νίκη αλλά ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να κερδίσει ένα παιχνίδι που έφερε απόλυτα στα μέτρα του όσες ...λακκούβες και αν βρήκε στο διάβα του. Ό,τι και αν συνέβη μέσα στο παιχνίδι οι «πράσινοι» βρήκαν τον τρόπο να επιστρέψουν, να επιβάλλουν τον ρυθμό τους, ωστόσο, βρήκαν και τον τρόπο να χάσουν. Το εξαιρετικό ξεκίνημα στο πρώτο μέρος αμαυρώθηκε από τον τρόπο που ολοκληρώθηκε το ημίχρονο και την ευκολία που χάθηκε η διαφορά των δέκα πόντων (25-35). Στην αρχή της τρίτης περιόδου ο Χουέρτας οργίασε με τη βοήθεια της αμυντικής λειτουργίας του «τριφυλλιού». Οι πρώτοι δεκαπέντε πόντοι επετεύχθησαν με πέντε διαδοχικά τρίποντα του Βραζιλιάνου, του οποίου τα σουτ πάντα ρισκάρονται, αλλά μετά τα δύο πρώτα είναι ανεπίτρεπτο να δέχεσαι άλλα τέσσερα σ' ένα δεκάλεπτο (ίσως ήταν προτιμότερο να ήταν πάντα πάνω του ο Νέλσον). Παρόλα αυτά, ο Παναθηναϊκός ξαναβρήκε τον τρόπο να επιστρέψει και να αποκτήσει εκ νέου το μομέντουμ του αγώνα πάρα τα πολλά λάθη που ευνόησαν του Καταλανούς κυρίως από τον Ιταλό Λαμόνικα. Εκεί, όμως, έγινε της λεπτομέρειας!

Οι «πράσινοι» υπέπεσαν σε σωρεία λαθών. Κακές επιλογές στην επίθεση με βιαστικά τρίποντα (Φώτσης) μέχρι το ...καρέ του τελευταίου λεπτού με τον Μήτσο να χάνει τη μπάλα από τα χέρια, τον Βλάντο να χαρίζει τη βολή στο Ντόελμαν (γκολ φάουλ) και τους Μπατίστα – Σλότερ να δίνουν τη χαριστική βολή στα 23,4 δεύτερα με την ασυνεννοησία στην προσπάθεια εκδήλωσης αιφνιδιασμού και την πάσα των δέκα μέτρων. Όλα αυτά επέτρεψαν στη Μπαρτσελόνα να γλιτώσει το δεύτερο χαστούκι και δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να γράψει το δύο στα δύο και να βάλει «φωτιά» στον όμιλο.

Τα κέρδη της βραδιάς έχουν να κάνουν με την μικρή τιμή της διαφοράς (το -4 στην Καταλονία μπορεί να παίξει ρόλο) και την εξαιρετική εικόνα του Ντε Μάρκους Νέλσον που παιχνίδι με παιχνίδι δείχνει πως οι «πράσινοι» έχουν «αποκτήσει» έναν εξαιρετικό μπροστάρη που δείχνει τα στοιχεία που ανάγκασαν τον Παναθηναϊκό να τον ντύσει στα πράσινα. Σπουδαία άμυνα, μεγάλη δύναμη και ταχύτητα, εξαιρετική οργάνωση και ευχέρεια στο ντράιβ και διαρκής βελτίωση στα σουτ μέσης και μακρινής απόστασης.

ΥΓ: Καλώς ή κακώς, για πρώτη φορά στην ιστορία του μπάσκετ πάρθηκε μια τέτοια απόφαση σε αναμέτρηση Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού. Το να υπάρχουν δυο μπασκετικές εκπομπές και να μη γίνεται ούτε μια ερώτηση στους παίκτες και τους προπονητές του Παναθηναϊκού είναι αν μην τι άλλο ένα αξιοπερίεργο γεγονός.

ΥΓ1: Πρέπει να σταματήσει ο Παναθηναϊκός να πετά τέτοιες ευκαιρίες στα σκουπίδια και να φεύγει νικητής.

ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός ζει πρωτοφανείς στιγμές φίμωσης από αντικειμενικά Μέσα που δεν θέλουν να διαταράξουν τις σχέσεις τους με τους «ερυθρόλευκους» και αυτό δεν έχει σχέση με το παραπάνω αλλά με ιστοσελίδες που πνίγουν τη φωνή του «τριφυλλιού». Σε αντίθετη περίπτωση θα είχε γίνει ...πόλεμος.

ΥΓ3: Θα ξαναγίνει άμεσα επαφή με την Αδριατική Λίγκα και ας μείνει ο Χαλβατζάκης να βλέπει Ολυμπιακός – Άρης. Πρόεδρε, καίγεται το πελεκούδι και δεν φαίνεσαι πουθενά! Ε, θα φανείς που θα πάει.