Κρότου και λάμψης!

Τα πνεύματα (μας) ηρέμησαν μετά από πολλές ώρες όπου η κόρνα ήχησε για τελευταία φορά στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό να συνεχίζει το ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων του! Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πάρα πολλά σημεία για να πιαστείς από τον θρίαμβο των «μπέμπηδων» (http://www.onsports.gr/Opinion/D-Kontos/item/419040-Oi-mpempides-foroyn-prasina), τους οποίους περιμέναμε εναγωνίως να δούμε υπό τις οδηγίες του Ντούσκο Ιβάνοβιτς.

Ο Μαυροβούνιος, άλλωστε, απέδειξε πρώτα στα φιλικά (κάποιοι στέκονταν στ' αποτελέσματα) και εν συνεχεία στον πρώτο τελικό με το «καλημέρα» της χρονιάς πως ήρθε για να εφαρμόσει ένα πλάνο που ελάχιστοι θα είχαν την τρέλα και την ικανότητα να διαχειριστούν και να υπηρετήσουν. Ξέρεις τι είναι να χάνεις δεκατρείς πόντους στο γήπεδο σου και να στέκεις ατάραχος «πιστεύοντας» τα πιτσιρίκια σου και επιμένοντας σε παίκτες που δεν έκαναν καλή αρχή (Παππάς) αλλά εν συνεχεία εκτοξεύτηκαν, βλέποντας την εμπιστοσύνη του προπονητή; Επίσης, ξέρεις πως αυτά τα παιδιά έχουν δίπλα τους έναν άνθρωπο που χρειάζεται δύο λεπτά για ν' αποδείξει ξανά και ξανά πόσο μεγάλος είναι. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αυτόν τον ρόλο μπορεί να υποστηρίξει καλύτερα από τον καθένα. Να του... ανοίγουν δρόμο και να μπαίνει να βάζει το κερασάκι στην τούρτα. Με ένα κλέψιμο, ένα τρίποντο, μια ασίστ και μια μαγεία.

Παρόλα αυτά, θα πρέπει να τονίσουμε κάτι. Δεν πάει να πει πως μια μεγάλη νίκη «έλυσε» τα πάντα και οι «μικροί» έγιναν NBAερς. Αυτό το πλάνο που εφαρμόζει ο Παναθηναϊκός θα έχει και μεταπτώσεις, θα έχει και δύσκολες νύκτες. Ένα είναι το βέβαιο πως έχει λάμψη, υγεία και όραμα. Έχει μέλλον πως να το κάνουμε. Είναι έτοιμοι όλοι να το αποδεχθούν; Γιατί καλά τα πανηγύρια, ωστόσο, δεν μπορεί ν' αγαπάμε μόνο σε αυτά. Χθες, οι «πράσινοι» κέρδισαν νωρίς, νωρίς ένα μαξιλαράκι και την Κυριακή ζητούν κάτι από τον κόσμο τους. Να δουν πως θα είναι στο πλάι τους. Μόνο έτσι, με στήριξη θα γεμίσουν τις ηθικές μπαταρίες τους και θα συνεχίσουν ν' αντέχουν στην πίεση. Πάντως, η ομάδα με ένα μικρό... κλικ δείχνει πως το «έχει» και μπορεί.

Από την άλλη, αν αφήσουμε την «πράσινη» λάμψη στην άκρη, βλέπουμε τον κρότο που έκανε στον Πειραιά η νέα ήττα, με διαφορετικό αυτή τη φορά τρόπο, από τον Παναθηναϊκό. Η υποδοχή αργά μετά τα μεσάνυχτα στο ΣΕΦ ήταν προάγγελος της επόμενης ημέρας που επιφύλασσε το τέλος του Γιώργου Μπαρτζώκα από τον πάγκο. Τώρα αν ήταν ο Έλληνας τεχνικός ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την αδυναμία του Ολυμπιακού να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό, ο καθένας μπορεί να έχει τις επιφυλάξεις του.