Vamos Ελλαδάρα, το τουρνουά ΞΑΝΑΡΧΙΖΕΙ

Στο τελευταίο παιχνίδι της πρώτης φάσης του ομίλου μας έγινε μια μεγάλη «συνάντηση». Ένα σύνολο που έχει αγγίξει τη δύση της …ζωής του κονταροχτυπήθηκε μ΄ ένα σύνολο που μόλις ανατέλλει. Τι ευχάριστο που αυτοί που ανθίζουν είναι οι Έλληνες! Τα παιδιά του Φώτη Κατσικάρη αντιμετώπισαν με σθένος, θράσος, υγεία και ικανότητα την παρέα των Σκόλα, Πριτζιόνι και Νοτσιόνι ρίχνοντας τους μεγάλους Αργεντινούς στο καναβάτσο με συνεχή χτυπήματα.

Η ενέργεια που βγάζει στο παρκέ η Εθνική μας είναι κάτι παροιμιώδες. «Βασανίζει» τον αντίπαλο που δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι στην αρένα. Πέντε στα πέντε με τα ίδια χαρακτηριστικά με το τελευταίο «χτύπημα» να είναι και το πιο εντυπωσιακό. Εξάλλου, οι Λατίνοι αξίζουν και χαίρουν τον μπασκετικό σεβασμό όλων, διαθέτοντας μια τεράστια προσωπικότητα και βάρος στη φανέλα.

Η ματσάρα που έκλεισε τον όμιλο, λοιπόν, μας δείχνει τον δρόμο για το τι πρέπει να κάνουμε και τι όχι στη συνέχεια. Η αντίδραση όταν έσφιξαν τα «γάλατα» είναι μια πρώτη απόδειξη πως αυτή η αγαπημένη παρέα φτιάχνει μέταλλο. Από την άλλη, το γεγονός πως «τσιμπήσαμε» στους θερμόαιμους Αργεντινούς σε κάποια σημεία του αγώνα και ενώ ήμασταν καβάλα στ’ άλογο είναι ένα καμπανάκι. Διότι, αν η Αργεντινή το έκανε μία, η Σερβία θα το κάνει δέκα. Οπότε ψυχραιμία και συγκέντρωση στον στόχο.

Επιστρέφοντας στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι ο Νικ Καλάθης είναι ένα από τα καλύτερα γκαρντ που υπάρχουν σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ ο Νίκος Ζήσης …ξαναγεννήθηκε υπό τις οδηγίες του Φώτη Κατσικάρη. Αυτός, όμως, που αλλάζει το επαγγελματικό του στάτους σε αυτό το τουρνουά είναι ο Γιάννης Μπουρούσης. Ναι, έχει μεγάλη αξία εδώ και χρόνια, ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που γίνεται πραγματικός πρωταγωνιστής. «Οδηγός» σε μια πορεία.

Μια πορεία που είναι ορθά δομημένη πάνω σε σωστές προπονητικές αρχές. Οι φάσεις που βγάζει η Ελλάδα στο παρκέ είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ. Σωστές συνεργασίες, διαρκής κίνηση και δημιουργία απ΄ όλους. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα «4αρια» και τα «5αρια» παίρνουν τη μπαγκέτα και βρίσκονται με κλειστά μάτια.

Μακάρι να συνεχιστούν αυτές οι εμφανίσεις. Προσωπικά, θεωρώ πως η νοκ άουτ αναμέτρηση με τη Σερβία θα σπάσει καρδιές και …σχέσεις. Μακάρι να είμαστε εμείς αυτοί που θα πανηγυρίσουμε την πρόκριση στους οκτώ, γιατί το αξίζουμε ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΑ! Το τουρνουά τώρα …ξαναρχίζει!