Ήταν ο Φράγκι, ο Αντώνης είναι και ο Βασίλης

Οι καλοκαιρινές ημέρες έχουν σε θεωρητικό πάντα επίπεδο ενδιαφέρον μονάχα όταν …σκάει η μεταγραφή. Η αναζήτηση, ωστόσο, κάποιου θέματος πολλές φορές έχει μεγαλύτερη απόλαυση μέσα στην καλοκαιρινή νέκρα των μπασκετικών (συλλογικών) ημερών. Κάνουμε μια παύση από τα …εθνικά μας ζητήματα και με τη βοήθεια της έρευνας που δημοσίευσε η «ΠΡΑΣΙΝΗ» ταξιδεύουμε στον χρόνο και βλέπουμε πως ο φετινός Παναθηναϊκός δεν είναι μονάχα ο νεότερος των τελευταίων 25 χρόνων τουλάχιστον (έχει μέσο όρο ηλικίας στα 24,4 χρόνια), αλλά και αυτός που βγάζει τη μεγαλύτερη ελπίδα για τους νέους που τον απαρτίζουν.

Πριν προλάβουν οι κακεντρεχείς να μιλήσουν για ευλογημένα γένια θα τους καλέσουμε να κάνουν μαζί μας ένα μικρό flash back. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται κάποιες νεαρές φάτσες, οι νεότεροι θα ακούσουν κάποια ονόματα για πρώτη φορά.

Οι «πράσινοι» κόντρα στα χούγια τους έκαναν τη μεγαλύτερη επένδυση της ιστορίας τους με την απόκτηση του Φραγκίσκου Αλβέρτη το 1990 σε ηλικία 16 ετών. Τότε, είδαν στα μάτια του πιτσιρικά από την Γλυφάδα κάτι μεγάλο και ελπιδοφόρο να ξεδιπλώνεται. Έτσι αποφάσισαν να κάνουν μια τεράστια θυσία (Σελετόπουλος στο πόλο) και να τον φέρουν στον «Τάφο του Ινδού». Νίκος Οικονόμου και Χρήστος Μυριούνης άνηκαν στην επένδυση του «τριφυλλιού» και μπορεί να μην σημείωσαν τις επιτυχίες του Φράγκι, ωστόσο καθιερώθηκαν στο ελληνικό μπάσκετ.

Η επόμενη πενταετία συνεχίστηκε (οι κάτοικοι του Τάφου τα θυμόμαστε καλά) με λίγους πιτσιρικάδες να προβιβάζονται στο αντρικό τμήμα. Ονόματα όπως ο Κώστας Γιαννούδας, ο Διονύσης Κουρλής, τα αδέρφια Τοπούζη που μετακόμισαν στην Αθήνα από την Κατερίνη και έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο μπασκετικό στερέωμα, Λεωνίδας Σκούταρης, είχαν τον ρόλο των Βενιαμίν στο «τριφύλλι», αλλά ακολούθησαν διαφορετικά μονοπάτια. Μολονότι, ο μέσος όρος ηλικίας ήταν μικρός (24,5 και 24,6 μεταξύ 1993 και 1995) οι καρποί δεν απέδωσαν το επόμενο μεγάλο αστέρι.

Έτσι, ήρθε το 1997 και ο 16χρονος Αντώνης Φώτσης για ν’ αλλάξει και αυτός την ιστορία των «μικρών» που θα γίνονταν μεγάλοι με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Μαζί με τον Αντρέα Γλυνιαδάκη αποτελούσαν τα λαβράκια με τον Batman να μετακομίζει από τα Ιλίσσια στη Λεωφόρο έχοντας τα μισά χρόνια από τον Φάνη Χριστοδούλου που ήταν ο πρεσβύτερος εκείνης της ομάδας.

Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές άλλαζαν προς το καλύτερο και οι μεγάλες ομάδες έπαψαν να έχουν την ανάγκη της αναζήτησης των επόμενων αρχηγών. Ροδοστόγλου, Βιδάλης, Θέος, πολύ πιο μετά ο Ταταρούνης (2007), πήραν …βαπτίσματα του πυρός αλλά έπρεπε να φτάσουμε στο 2003 για να έρθει ένας μικρός που θα έπαιζε. Ο Ντούσαν Σάκοτα εμφανίστηκε στα 17 του (είχε ξεμυτίσει στην ΑΕΚ) και κατάφερε να μείνει στην ομάδα «δικαιώνοντας» κατά κάποιο τρόπο την επένδυση.

Επόμενο «μπαμ» στις μικρές ηλικίες έγινε με τον Νικ Καλάθη το 2009 ο οποίος μαζί με τους Γιώργο Μπόγρη και Γκιόργκι Σερμαντίνι αποτελούσαν τη …ψαριά των τότε ημερών (ακολούθησαν Ζούμπος και Καραμαλέγκος).

Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, λίγο η αλλαγή φιλοσοφίας, άλλο τόσο η ανάγκη «φτιαξίματος» δικών σου αστεριών και οι αποχωρήσεις του 2012 ανάγκασαν την ομάδα να στραφεί στις μεγαλύτερες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ. Σε ηλικία 15 ετών ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος αποκτήθηκε από το Αιγάλεω ενώ τον δρόμο για το ΟΑΚΑ ακολούθησε και ο κατά δύο χρόνια μεγαλύτερος Γιώργος Διαμαντάκος.

Φέτος, ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε το παιδομάζωμα με τους Γιώργο Παπαγιάννη, Αντώνη Κόνιαρη και Μιχάλη Λούντζη να έρχονται να αποτελέσουν την πιο δυνατή γενιά «μικρών» στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Παλιά, αν εξαιρέσουμε τις κλασσικές περιπτώσεις στις αρχές του 1990 και τον Φώτση δεν θα …πόνταρες τα λεφτά σου στο ποιος θα παίξει στο υψηλότερο επίπεδο. Τώρα αν μη τι άλλο η ελπίδα και το όραμα απλώνεται μπροστά μας.

ΥΓ: Εξαιρούμε από την κουβέντα για τα λαβράκια τους Παππά, Γιάνκοβιτς και Παπαδόπουλο πριν από 13 χρόνια γιατί ήρθαν έχοντας παίξει περισσότερο και σε λίγο μεγαλύτερες ηλικίες.

ΥΓ1: Οι μέσοι όροι ηλικίας των ρόστερ του Παναθηναϊκού τα τελευταία 20 χρόνια κυμαίνονται από 24,4 χρόνια μέχρι 28,2 (υπάρχουν όλοι οι πίνακες στην εφημερίδα) ενώ Μίντλεντον και Ρότζερς ήταν οι γηραιότεροι καθώς ξεκίνησαν χρονιά από τον αριθμό 38!