Αυτά δεν χάνονται, αυτά που έρχονται

Ο Παναθηναϊκός αποφάσισε μετά από πολλά χρόνια να χτίσει έναν σταθερό κορμό που δεν θα χρειάζεται κάθε καλοκαίρι να τρέχει και να μην φτάνει για να βρίσκει έναν στους δέκα καλούς νέους Έλληνες. Κάτι που έπρεπε να έχει κάνει από τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα λεφτά και οι συνθήκες ήταν σε άλλα επίπεδα. Τότε που δεν θα έπαιρνε το …εφήμερο ρίσκο και όλα θα ήταν πιο εύκολα και ομαλά.

Διότι, όποιος κατακρίνει μια ομάδα που σαρώνει τους καλύτερους νέους της αγοράς γιατί βλέπει μέχρι τον επόμενο Μάη, προσωπικά θεωρώ πως λαθεύει. Οι «πράσινοι» είναι αποφασισμένοι να δημιουργήσουν έναν κορμό που για τα επόμενα χρόνια θα κρατά τα γκέμια του Ελληνικού μπάσκετ. Θα αποτελεί το πρώτο ράφι του αθλήματος και θα φορά τα πράσινα.

Αυτός είναι ο λόγος που ήρθαν στην οικογένεια του «τριφυλλιού» τα δύο μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας στα γκαρντ και στους ψηλούς αντίστοιχα. Και αν ο Μιχάλης Λούντζης είναι για τους πιο ψαγμένους λίρα 100, ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι σε παγκόσμιο επίπεδο ίσως ότι καλύτερο στην ηλικία του. Αν προσθέσουμε σε αυτούς τους Χαραλαμπόπουλο, Διαμαντάκο τότε θα δούμε τι μας περιμένει στο μέλλον. Αυτούς που μαζί με Γιάνκοβιτς, Παππά αποτελούν μια εξάδα Ελλήνων που θα πάρουν την σκυτάλη από τις παλιοσειρές του συλλόγου. Και δεν ξέρουμε αν σταματά εδώ το …παιδομάζωμα.

Για όσους θα πουν «μα καλά τρέχει να πάρει τα πιτσιρίκια και δεν κλείνει τους μεγάλους»; Απλά, θα σας πούμε τα εξής. Αυτά τα «πιτσιρίκια» ήταν το μήλον της Έριδος, αυτά τα …πιτσιρίκια αν έχανε ο Παναθηναϊκός, θα χανότανε. Όπως άφησε να χαθούν Μάντζαρης, Σλούκας (για τον Παπανικολάου υπάρχει άλλο παρασκήνιο) και επέτρεψε στον αντίπαλο του να δημιουργήσει μια γερή βάση Ελλήνων. Δεν τον έπαιρνε τον Παναθηναϊκό να κλείσει τα μάτια σε μια ακόμη γενιά. Με τη διαφορά πως Σλούκας και Μάντζαρης για παράδειγμα δεν συγκρίνονται ως ταλέντα με Λούντζη, Παπαγιάννη. Για να μην παρεξηγηθούμε (εξάλλου είναι άλλοι παίκτες) εννοούμε το εύρος των δυνατοτήτων που έχουν τα παιδιά που μετακόμισαν στο ΟΑΚΑ.

Απλά, να σκεφτούμε πως λαχεία Γκιστ, Λάσμε, μπορείς να βρεις (ο Παναθηναϊκός τους εκτόξευσε). Ο ένας ήρθε από την Ομπραντόριο μετά από γύρα σε όλη την Ευρώπη, ο άλλος έφυγε ως αποτυχημένος από τη Μάλαγα. Καλούς Έλληνες δεν βρίσκεις, όπως επίσης είναι πολύ δύσκολο να βρεις μαχητή σαν τον Ματσιούλις.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, έκανε δικό του το επόμενο «Big Thing» του παγκόσμιου μπάσκετ. Και το έκανε την ώρα που ο Ολυμπιακός πήγε να τον …κλέψει αλλά έφαγε τα μούτρα του καθώς οι πληροφορίες λένε πως στο …90 έκανε κίνηση, αλλά η πόρτα ήταν κλειστή. Οι «πράσινοι» έδωσαν πολυετές συμβόλαιο στον Γιώργο Παπαγιάννη, ωστόσο, του έδωσαν το δικαίωμα αν θέλει να προχωρήσει σε σπουδές και μπάσκετ μαζί στις ΗΠΑ να το κάνει το καλοκαίρι του 2015.

Για να δούμε; Εγώ δεν θα πόνταρα τα λεφτά μου πως ο μικρός θα φύγει του χρόνου, αφού το ντραφτ του 2016 θα τον περιμένει και η Ευρωλίγκα μπορεί να του δώσει μια διετία γεμάτη …παράσημα. Διότι δεδομένα θα πάρει χρόνο. Και στην τελική αν σε δύο χρόνια επιλεγεί στην πρώτη πεντάδα του ντραφτ (θέση που δεν είχε φανταστεί ποτέ Έλληνας), ας πάει και ας σηκώσει και τη σημαία με το «τριφύλλι» ψηλά.

Πλέον, το βάρος πέφτει στις επόμενες κινήσεις αφού ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς άνοιξε τα χαρτιά του στο ραντεβού με τη διοίκηση και έκανε συγκεκριμένες εισηγήσεις. Οι «πράσινοι» κινούνται με μεγάλη μυστικότητα θέλοντας να κάνουν δύο με τρεις γρήγορες κινήσεις που θα δίνουν μια σαφή εικόνα στο παζλ της επόμενης περιόδου.

Παράλληλα, γνωρίζουν πως βασικός άξονας παραμένει το θέμα του Νικ Καλάθη. Περίπτωση που δεν χρειάζεται πολλά λόγια αυτές τις ώρες. Δεν είναι όλα θέματα για συζήτηση. Όταν θα έχουμε τα οριστικά δεδομένα, θα τ’ αναλύσουμε. Μην βιάζεστε, όμως, να βγάλετε συμπεράσματα.

Τέλος, πρέπει να σκεφτείτε πως ακόμη η αγορά δεν έχει αρχίσει να κινείται με την Ισπανία και την Ιταλία να παίζουν μπάσκετ. Τώρα αν οι φίλοι του Παναθηναϊκού βλέπουν Λαφαγιέτ και Μπονσού να έχουν πιάσει λιμάνι και αγχώνονται, η απάντηση είναι πως δεν χρειάζεται να τρέξει κανείς για να κλείσει παίκτες αυτού του επιπέδου. «Ταμείο» θα κάνουμε μόλις βγει να τραγουδήσει η χοντρή. Εκεί θα δεις τι κέρδισες και τι έχασες με αυτούς που ήρθαν και αυτούς που αποχώρησαν.

ΥΓ: Το να είσαι Ολυμπιακός και να βλέπεις Παπαγιάννη και Διαμαντάκο (που τους …πέταξες όταν τους είχες) να φοράνε τα «πράσινα» δεν πρέπει να είναι και ιδιαίτερα βολικό. Δεν νομίζω να ήθελε κανείς να είναι στη θέση των Πειραιωτών.

ΥΓ1: Μόνο τυχαία δεν είναι τα λόγια του Γιώργου Παπαγιάννη για τον Αργύρη Πεδουλάκη. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο.

ΥΓ2: Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς τρίβει τα χέρια του για του νέους και θα τους βάλει να παίξουν