Τέσσερις μαχητές, ένας νικητής, ένας «πρωταγωνιστής»

Η βραδιά τελείωσε με τον Ολυμπιακό να φεύγει νικητής και να είναι μια ανάσα μακριά από την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Πλέον, οι «ερυθρόλευκοι» είναι το μεγάλο φαβορί μετά το πρώτο break που πετυχαίνουν από την ημέρα που το ΟΑΚΑ άνοιξε τις πύλες του. Το 25-0 έσπασε και έτσι την Κυριακή στο ΣΕΦ ή βγαίνει Πρωταθλητής ή επιστρέφουμε στο ΟΑΚΑ. Πράγμα κομματάκι δύσκολο σύμφωνα αφού η ψυχολογία είναι ξεκάθαρα υπέρ των Πειραιωτών.

Η γεύση που μας άφησε ο τέταρτος τελικός είναι πραγματικά περίεργη. Από την στιγμή που πήγαμε με το γράμμα του νόμου κακώς ο Σχοινάς ξεκίνησε το ματς ή, μάλλον βάσει του άρθρου 35 όφειλε να εφαρμόσει τους κανονισμούς και όχι να απειλήσει τον Παναθηναϊκό με μηδενισμό.

Κλείνοντας, τον φάκελο «διαιτησίας» θα πούμε κάτι. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από έναν διαιτητή να θέλει να είναι πρωταγωνιστής. Είναι κάτι που έρχεται σε αντιδιαστολή με την απόφαση του να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα.

Πάμε στα δικά μας. Τα μόνα θετικά που μπορούμε να βρούμε από την αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού είναι δύο. Πρώτον, πως ο Διαμαντίδης είναι ακόμη ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη και έχει ακόμη να δώσει πολλά. Αρκεί να τον βοηθούν οι διπλανοί του. Πράγμα που για ακόμη μια φορά ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ. Αυτό προς απάντηση όσων τον είχαν «τελειώσει». Χωρίς τον Μήτσο δεν ξέρω τι θα είχαν δει τα ματάκια μας σε αυτά τα παιχνίδια. Το δεύτερο είναι πως οι «πράσινοι» έπαιξαν με πάθος και λογική για έξι – εφτά λεπτά και γύρισαν από το -16. Δεν μπορεί, όμως, να σου κάθεται πάντα το come back.

Επίσης, μοιάζει αδιανόητο να έχει ο Παναθηναϊκός στο παρκέ τέσσερις πολεμιστές Μήτσο, Ματσιούλις, Γκιστ, Λάσμε και τους υπόλοιπους μια ταχύτητα κάτω.

Αυτή η φανέλα, αυτή η ομάδα είχε μάθει να έχει παίκτες που τρώνε σίδερα και πονάνε στην ήττα. Ακόμη και όταν δεν είχαν το μεγαλύτερο ταλέντο. Κάρι, Ούκιτς σημείωσαν μαζί 0 μηδέν πόντους. Ο Ράιτ τέσσερις με ένα χαμένο λέι απ και ένα δοκάρι. Ο Φώτσης δύο! Ο Μαυροκεφαλίδης άλλους τόσους! Ο Μπράμος ήταν ο πρώτος τελικός που έδειξε κάποιο σφυγμό. Πώς να κερδίσεις;  

Την Κυριακή όλοι όσοι θα πατήσουν το παρκέ του ΣΕΦ οφείλουν να δώσουν τη ψυχή τους. Όποιος σκεφτεί τα γρήγορα μπάνια και δεν ματώσει, θα αποδείξει πως δεν ξέρει που βρίσκεται.

Στην τελική κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Τους βλέπει όλη η Ευρώπη. Αν τους αρέσει η εικόνα που παρουσιάζουν τότε πάμε πάσο. Και μην μου πείτε για το θέμα της διαχείρισης ή της προπονητικής εμπειρίας του Φράγκι. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Αν πονάς για την ομάδα σου φαίνεται στο παρκέ, στις προπονήσεις και κάθε μέρα που μπαίνεις στη μάχη.

ΥΓ: Μόλις τελειώσει η χρονιά θα έχουμε να πούμε πολλά.

ΥΓ1: Το φύλλο γράφει αυτά που λέει και κάνει η μία πλευρά. Άδικο. Θα πούμε εμείς τα υπόλοιπα.

ΥΓ2: Πρίντεζης και Πέτγουεϊ ήταν οι κορυφαίοι των νικητών.