Τελικά τι πονάει πιο πολύ;
Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για τους δύο τρελούς ημιτελικούς του final 4 και θέτει ένα ερώτημα. Τελικά τι πονάει πιο πολύ; Όπως αυτοκτόνησαν οι Ρώσοι ή όπως διαλύθηκαν οι Καταλανοί.
Ρε, τι άθλημα είναι αυτό το μπάσκετ. Δεν υπάρχει δεύτερο που να μπορεί να προσφέρει τέτοιες εναλλαγές συναισθημάτων. Που να το έλεγες πριν τους δύο ημιτελικούς της Ευρωλίγκας και ποιος να σε πίστευε! Και τελικά ποιος πονάει περισσότερο; Ο Έτορε Μεσίνα που ετοίμαζε τα πλάνα του για τον μεγάλο τελικό και είδε τη ζωή του να περνά σ’ έργο στα τελευταία δευτερόλεπτα και τον Ντέιβιντ Μπλατ να πανηγυρίζει;
Ο Τσάβι Πασκουάλ που έφαγε 40αρα από τον αιώνιο αντίπαλο του σ’ έναν ημιτελικό; Ποιος; Η κάθε «κηδεία» θα μου πείτε έχει τη χάρη της, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτά τα δύο παιχνίδια μας έδειξαν ακόμη μια φορά τι μπορεί να μας χαρίσει το μπασκετάκι.
Αρκεί βέβαια να μην είσαι στην πλευρά του παθόντος! Οι μεν Ρώσοι πήραν την ταμπέλα του looser και τα περιέφεραν στο «Mediolanum Forum», οι δε Καταλανοί δεν περίμεναν ούτε στον πιο τρελό εφιάλτη τους να ζήσουν μια τέτοια βραδιά. Με 100αρα και 40αρα από τους Μαδριλένους. Μιλάμε για πίκρα.
Στην Ελλάδα και στις δύο περιπτώσεις θα είχαμε στήσει αγχόνες και γκιλοτίνες στο Σύνταγμα και θα περιμέναμε τους αρνητικούς πρωταγωνιστές για να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Να ξεπλύνουμε την ντροπή.
Στην πραγματικότητα, όμως, έτσι είναι αυτό το άθλημα. Ο τεράστιος Μεσίνα πληρώνει κάποιες εμμονές του, αλλά στην τελική οι παίκτες του είναι αυτοί που τον κρέμασαν. Και ποιος; Ο καλύτερος του. Ο Κριάπα! Στον αντίποδα ο Μπλατ (του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια) δεν έκανε μαγικά, αλλά έπεισε τους παίκτες του να μην τα παρατήσουν και τους είδε να βάζουν τεράστια σουτ στο τέλος.
Από την άλλη, στον δεύτερο ημιτελικό ακόμη και τα μάτια των Μαδριλένων να έδεναν, αυτοί θα έβρισκαν στόχο. Αποθέωση στο 1vs1 που έκοψε τα πόδια του αντιπάλου και πραγματικά εξαιρετική άμυνα. Αύριο να παίξουν πάλι Ρεάλ – Μπαρτσελόνα μπορεί το σκορ να μην έχει καμία σχέση. Σ’ ένα παιχνίδι ψυχολογίας, όμως, όταν μπαίνουν όλα, τότε θα …σκοτώσεις τον αντίπαλο σου.
Στον τελικό, λοιπόν, περιμένουμε να δούμε ένα από τα πιο ελεύθερα παιχνίδια της 10ετιας. Δύο ομάδες που τρέχουν, σουτάρουν και δεν φοβούνται. Αν τώρα δούμε κανένα 50-48; Ε, τι να πεις θα έχει «βιαστεί» τελείως η λογική. Η Ρεάλ με αυτά τα γκαρντ θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο και μάλλον ήρθε η ώρα να «τελειώσει» τη δουλειά που άφησε πέρσι στη μέση. Μάλλον της αξίζει όσο και αν θα θέλαμε να δούμε τον Σχορτσανίτη να πανηγυρίζει (στην τελική θα το πάρει Έλληνας).
ΥΓ: Ωραία ερώτηση του Καταλανού δημοσιογράφου στον Μπερτομέου περί εμπλοκής του Παναθηναϊκού σε θέματα επιθέσεων. Έμοιαζε με το …χαρτάκι που δίνει ο πρόεδρος για την 11αδα στο τοπικό. Τα υπόλοιπα τα αρμόδια όργανα.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.