Να «ζεσταθούμε», να λησμονήσουμε, να σκεφτούμε

Το ενδιαφέρον στο ελληνικό πρωτάθλημα ετοιμάζεται να κορυφωθεί. Καλώς ή κακώς, είναι κάτι παραπάνω από κοινό μυστικό πως σ’ ένα 10ημερο θα μπούμε στην αφετηρία των τελικών. ΠΑΟΚ και Πανιώνιος μοιάζει απίθανο να καταφέρουν να βάλουν υψηλά εμπόδια σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα, σε μια ημιτελική σειρά που κρίνεται στις τρεις νίκες. Οπότε, οι αιώνιοι ακονίζουν τα ξίφη τους για τη μητέρα των μαχών.

Σιγά, σιγά λοιπόν ζεσταινόμαστε για το βασικό μενού του ελληνικού μαραθωνίου. Από αυτές εδώ τις γραμμές έχει εκφραστεί ήδη η άποψη πως μοιάζει δύσκολο να οδηγηθούμε σε πέντε ματς, ωστόσο, όλα αυτά θα μπορούμε να τα συζητάμε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Για την ώρα περιμένουμε να δούμε κάποια καινούργια στοιχεία που θα βάλουν οι προπονητές στο παιχνίδι.

Ήδη, στις προπονήσεις μπαίνουν μικρά αλλά σημαντικά κομμάτια τακτικής με φόντο τους τελικούς. Ο κόσμος μολονότι δεν αντιμετωπίζει με μεγάλη θέρμη τις ημιτελικές σειρές, θα πρέπει να γνωρίζει πως οι παίκτες και οι προπονητές έχουν την απόλυτη ανάγκη της στήριξης πριν τις κρισιμότερες μάχες, ενώ το… σφάξιμο για μια θέση στους τελικούς θα πρέπει επιτέλους να συνοδεύεται και με μια υποτυπώδη παρουσία στα προηγούμενα ματς.

Παράλληλα, με τους ελληνικούς ημιτελικούς διεξάγεται και το final 4 της Ευρωλίγκας. Μια τελική φάση χωρίς ελληνικό αλατοπίπερο που μας προκαλεί ένα περίεργο συναίσθημα μετά τις συνεχόμενες παρουσίες των Ελλήνων. Ένα final 4 που θα σώσει η παρουσία της Μακάμπι, καθώς αν περίμενε η διοργανώτρια αρχή από Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ να της γεμίσουν τα γήπεδα, τότε θα είχε ξανά δυσάρεστα αποτελέσματα.

Δεδομένα, Παναθηναϊκός και Μακάμπι μετακινούν τον μεγαλύτερο όγκο φιλάθλων στα final 4, ενώ ακολουθεί ο Ολυμπιακός. Η έλλειψη του «τριφυλλιού», άλλωστε φάνηκε και πέρσι στο Λονδίνο όπου τα γήπεδα είχαν μια άκρως αποκρουστική εικόνα. Η μη παρουσία του Παναθηναϊκού στην τελική φάση προκαλεί ένα περίεργο συναίσθημα και αυτή θα είναι η τελευταία χρονιά απουσίας.

Κλείνοντας, θα πρέπει να σκεφτούμε και να «ζυγίσουμε» ένα ακόμη μπασκετικό φαινόμενο των τελευταίων ετών. Πολλά ελληνόπουλα παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς και οδεύουν προς τις ΗΠΑ. Αγόρια και κορίτσια περνούν στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού ψάχνοντας μια καλύτερη Ιθάκη, συνδυάζοντας μπάσκετ και σπουδές. Τελευταία βλέπουμε τις περιπτώσεις του Τσαλμπούρη του Πιερικού, της Χριστινάκη του Παναθηναϊκού, της Γεροστεργίου του Ηρακλή (όπως διάβασα στο www.basketplus.gr και οφείλω να το αναφέρω) να ετοιμάζονται για το μεγάλο άλμα. Ένα άλμα που ίσως να είναι και ευεργετικό για το μέλλον των Εθνικών ομάδων, από την άλλη όμως μας υπενθυμίζει πως η χώρα μας πλέον δεν μπορεί να κρατήσει εντός των συνόρων της πολλά από τ΄ αυριανά διαμάντια της.