«Έσκασαν» αλλά το έχουν ξανακάνει!

Δεν ξέρουμε αν θα περιμέναμε πριν από το πρώτο ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας πως μετά τη λήξη του αγώνα θα χτυπάγαμε το κεφάλι μας στον τοίχο, ελέω κάποιων φτηνών και χαζών λαθών που κόστισαν το «break». Παρόλα αυτά, είναι τέτοια η φύση των πλέι οφ και τόσο σύντομο το χρονικό διάστημα του δεύτερου ματς που δεν επιτρέπει να κοιτάξεις πίσω. Αν το κάνεις αυτό, πολύ απλά κάηκες!

Εξάλλου, υπάρχει ο οδηγός του 2011 όταν οι πράσινοι πόνεσαν από το 83-82 του εναρκτήριου ματς στη Βαρκελώνη, αυτός του 2013 που πάλι στην Καταλονία γνώρισαν σκληρή ήττα με 72-70, ωστόσο στο τέλος είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός με μαχητική ψυχή «επέστρεψε» και κατάφερε να σπάσει την έδρα δύο ημέρες αργότερα.

Σαφώς και τώρα είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία και δεδομένα μετά την πρώτη μάχη οι Ρώσοι κατάλαβαν πως και η Μεγάλη Παρασκευή θα τους επιφυλάξει ένα εξαιρετικά δύσκολο …μενού.

Άλλωστε, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως στο δεύτερο μέρος «έκλεψαν» το ματς από τα χέρια του «τριφυλλιού». Ένα χαμένο ριμπάουντ, δύο χαμένες βολές, μια σπόντα που τους ευνόησε ήταν αρκετά για να κάνουν το 1-0 στην παράταση. Άλλα έτσι είναι το μπάσκετ. Τι μπορείς να κάνεις; Αυτή είναι η ομορφιά του. Άλλοτε κλαις, άλλοτε γελάς. Οι «πράσινοι» με δέκα κλεψίματα και εξαιρετική ομαδική δουλειά στην άμυνα τους οδήγησαν πολλάκις σε …σκοτωμένες επιλογές, ωστόσο, δεν νίκησαν.

Οι προπονητές θα δουν ξανά και ξανά το βίντεο (ήδη το κάνουν τις ώρες που διαβάζετε αυτές τις γραμμές) προκειμένου να μην επαναλάβουν οι παίκτες τους τα ίδια λάθη. Από την άλλη, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε με ποιους είχαν να κάνουν. Πώς να μην χάσεις ριμπάουντ όταν στο παρκέ βρίσκονται Κρίστιτς, Χάινς, Κριάπα (από τους πιο χρήσιμους παίκτες που έχουν παίξει ποτέ στην Ευρωλίγκα) ή Κάουν;

Δεν ξέρουμε, λοιπόν, αν ο Έτορε Μεσίνα θα ανάψει μια λαμπάδα στο μπόι του ενός εξ αυτών ή θα την χαρίσει στον Σόνι Γουίμς που την κράτησε με το έτσι θέλω στη «ζωή». Στον αντίποδα, οι «πράσινοι» έδωσαν τεράστιες μάχες με τους Λάσμε, Γκιστ στο δεύτερο μέρος να παλεύουν με τα κύματα και τους Ράιτ, Ματσιούλις να κάνουν ματσάρα.

Αντίθετα, Μπράμος, Ούκιτς, Κάρι δεν μπόρεσαν να δώσουν επιθετικές λύσεις, ενώ ο Μήτσος έκανε λάθη σε μια μέτρια βραδιά στην αρχή και το τελείωμα της, διότι στην αντεπίθεση που γύρισε το ματς έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Όσο για τις τελευταίες φάσεις; Ποιος θέλαμε να τις πάρει; Εσείς που θα δίνατε τη μπάλα;

Όλα τα παραπάνω, όμως, είναι θεωρίες γιατί στην πράξη ο Παναθηναϊκός οφείλει να μην επαναλάβει τα κενά του πρώτου ημιχρόνου και να πατήσει στο λαιμό την «αρκούδα» τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ. Μπορεί και το έδειξε με το «καλημέρα»! Ο δρόμος για το Μιλάνο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά είναι ανοικτός.