Φυλαχτό στην καρδιά μας, μακριά από τη… δουλειά μας
Ο Δημήτρης Κοντός γράφει από την Κωνσταντινούπολη για το αντάμωμα του Παναθηναϊκού με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τη δουλειά που έχουν οι «πράσινοι» απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, η οποία είναι πιο σημαντική για τον Εξάστερο
Η τέταρτη αποστολή του Παναθηναϊκού στο φετινό ΤΟΡ-16 παίρνει σάρκα και οστά σ’ ένα γήπεδο που τον περιμένει με την πλάτη στον τοίχο μία από τις πιο ακριβοπληρωμένες ομάδες της διοργάνωσης. Η Φενέρ δεν έχει κανένα περιθώριο για νέα απώλεια μετά το 0-3 που σφράγισε το ξεκίνημα της στην κρίσιμη φάση της Ευρωλίγκας.
Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην Πόλη έχοντας παρακαταθήκη το απόλυτο και έχοντας κάνει αυτό ακριβώς που φάνταζε ιδανικό πριν την έναρξη του ΤΟΡ-16. Το δύο στα δύο στο ΟΑΚΑ και το διπλό στη Βιτόρια μοιάζουν ιδανικά, ωστόσο άπαντες γνωρίζουν πως σε μια κούρσα 14 στροφών τα πάντα ανατρέπονται, άρα όποιος επαναπαυτεί μπορεί να την πληρώσει και μάλιστα πολύ ακριβά.
Βασικό ζητούμενο για όλους όσοι διεκδικούν την πρόκριση είναι το …ακέραιο στην έδρα τους και ότι καλύτερο μακριά από αυτή. Η Φενέρ το έχει απολέσει ήδη στον αγώνα με τη Μπαρτσελόνα και αν το ξανακάνει τότε μπλέκει για τα καλά. Οι «πράσινοι» από την πλευρά τους, όμως, γνωρίζουν από αν της κάνουν τη ζημιά τότε βάζουν νέο μπουρλότο στον όμιλο και πλώρη για πολύ ψηλά.
Ο Παναθηναϊκός έχει σημεία που μπορεί να χτυπήσει τους …δαντελένιους σταρ των Τούρκων. Ναι μεν, ο Κλέιζα και ο Μακάλεμπ μπορούν να διαλύσουν οποιαδήποτε άμυνα, αλλά δεν μοιάζουν διατεθειμένοι να …πεθάνουν για τα δικά τους αμυντικά καθήκοντα. Ο Μπιέλιτσα είναι ένας καλός γρίφος, καθώς και το κορμί και το ταλέντο διαθέτει, ενώ ο Ζόριτς εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα έχει εντολή να φθείρει τον Λάσμε μέσα στο ζωγραφιστό. Ο Μπογκντάνοβιτς από την πλευρά του αν ζεσταθεί μπορεί να βάζει μέχρι μεθαύριο, αν και ποτέ δεν μοιάζει έτοιμος να θυσιαστεί για την ομάδα. Ο πιο κοντινός, λοιπόν, στα χρώματα του Ομπράντοβιτς ίσως να είναι ο Πρέτζλιτς (αν και δεν είναι το πιο εύκολο παιδί του κόσμου) από τον οποίο ο Ζοτς λογικά περιμένει αρκετά.
Αυτά για το καθαρά μπασκετικό κομμάτι και τη 40λεπτη μάχη πάνω στο παρκέ, στην οποία επίτηδες δεν εμπλέξαμε την ταμπέλα που βάζουν ορισμένοι περί Ζοτς VS Παναθηναϊκού. Οι «πράσινοι» έχουν απέναντι τους τη Φενέρ και όχι τον Ζέλικο.
Συναισθηματικά αν καθίσει να το δει κανείς τότε σαφώς και θα κομπιάσει. Γι’ αυτό κοιτάζει το ταμπλό, το παρκέ, το καλάθι και καταλαβαίνει πως για όλους αυτή θα πρέπει να είναι ακόμη μια μέρα στη δουλειά.
Ήταν ευτυχία που τον συναντήσαμε ξανά, ήταν καταπληκτικό πως περίμενε καρτερικά να μας χαιρετήσει και να πει μέσα από την καρδιά του συγχαρητήρια στον Αργύρη Πεδουλάκη (ζήτησε να τον φωνάξουν για να μην «ενοχλήσει» ), αλλά όλα αυτά τα βγάζουμε εκτός της μπασκετικής εξίσωσης του αγώνα με τους Τούρκους και τα κρατάμε σαν φυλαχτό στην καρδιά μας.
ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός είναι κουρασμένος και αυτό μπορεί να του βγει. Έπαιξε Παρασκευή, Δευτέρα και τώρα Πέμπτη και αυτό ήταν ένα φάουλ της Ευρωλίγκας.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.