Κανείς δεν σου χαρίζει τίποτε

Ο Παναθηναϊκός τα βρήκε σκούρα σε μια φαινομενικά εύκολη αναμέτρηση με τον Απόλλωνα Πάτρας. Οι φιλοξενούμενοι ήρθαν στην Αθήνα για να παίξουν το παιχνίδι τους χωρίς κανένα άγχος και με μεγάλο κίνητρο απέναντι στους νταμπλούχους. Εκείνοι, όμως, από τη μεριά τους φάνηκε ν’ αντιμετωπίζουν με χαλαρότητα και χωρίς τη δέουσα σοβαρότητα το παιχνίδι με αποτέλεσμα να δυσκολευτούν και να βρουν υψηλότερα εμπόδια από τους Πατρινούς.

Οι δικαιολογίες του άδειου και παγωμένου ΟΑΚΑ σε συνάρτηση με την κόπωση από το επιτυχημένο ταξίδι στη Βιτόριο ισχύουν. Από την άλλη, όμως, δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία στην εικόνα που παρουσίασαν οι παίκτες σε συγκεκριμένα κομμάτια του αγώνα. Πρώτον, τα 15 επιθετικά ριμπάουντ του Απόλλωνα δείχνουν τη λάθος αντιμετώπιση και την έλλειψη συγκέντρωσης. Δεύτερον, πως είναι δυνατόν μέσα σε πέντε αγωνιστικά λεπτά ο Παναθηναϊκός να δέχεται 23 πόντους στο γήπεδο του και να σκοράρει έξι; Το 49-30 του 25’ έγινε εν ριπή οφθαλμού 55-53 στις αρχές της τέταρτης περιόδου. Λίγο πριν ο Άρτζι είχε αναγκαστεί να κάνει πενταπλή αλλαγή βγάζοντας αυτούς που πατούσαν το παρκέ (Παππά, Κάρι, Γιάνκοβιτς, Γκιστ, Μπατίστ) και επαναφέροντας : Μήτσο, Μπράμος, Ματσιούλις, Φώτση, Λάσμε.

Είπαμε πως υπάρχουν δικαιολογίες καθώς είναι λογικό το μυαλό όλων να γυρνά γύρω από τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις και τη μεγάλη μάχη της Παρασκευής με την Εφές, ωστόσο, όταν ο Πεδουλάκης αναγκάζεται να κρατά στο παρκέ 24.35 τον Διαμαντίδη, 25.07 τον Λάσμε, 25.28 τον Ματσιούλις, 24.07 τον Φώτση και 26.50 τον Μπράμος πάει να πει πως κάποιοι δεν «μπήκαν» ποτέ στο ματς.

Τα παιχνίδια του Ελληνικού Πρωταθλήματος είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους να κερδίζεται χρόνος, ευκαιρίες και λεπτά. Μόνο με τη φανέλα δεν κερδίζονται οι αγώνες, Δεν αρκεί αυτό, οπότε από το επόμενο καλό είναι όποιος μπαίνει να παίζει στα …κόκκινα. Εξάλλου, κανείς δεν σου χαρίζει τίποτε