Κάθε ικμάδα της ψυχής στο παρκέ!

Ούτε από αυτό το ματς θα μετρηθεί η αγάπη του κόσμου, ούτε θ' αποδείξει ο Παναθηναϊκός αν είναι ή όχι η μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Είναι ένα ντέρμπι που κρίνει τίτλο, είναι μια ακόμη πράξη στην πολύχρονη ιστορία των αιώνιων μαχών. Οι “πράσινοι” έχοντας μια φανέλα που ζυγίζει περισσότερο στον μπασκετικό χάρτη αφήνουν στην άκρη κάθε πρόβλημα τραυματισμού, κάθε κακή εμφάνιση μέχρι τώρα. Κόσμος και ομάδα είναι “ένα” για τη νίκη, όπως αποδείχτηκε απο την επίσκεψη στην προπόνηση αντιπροσωπείας των οργανωμένων, όπως θα φανεί και στο ΟΑΚΑ. Φωνή, παλμός και ενασχόληση αποκλειστικά και μόνο σε ότι συμβαίνει πάνω στο παρκέ. Όλα τ' άλλα περιττεύουν τούτες τις ώρες.

Τα προπονητικά πλάνα είναι μια πρώτη ανάγνωση και προετοιμασία για κάθε ντέρμπι. Η θέληση και η δίψα, όμως, είναι αυτά τα στοιχεία που δίνουν το ροζ φύλλο. Όποιος το θέλει περισσότερο συνήθως γεύεται και τη χαρά. Οι προσωπικές άμυνες, κάθε μπάλα, κάθε ριμπάουντ μετρούν διπλά.

Ο Παναθηναϊκός καλείται να ...κρύψει την απουσία του Ρόκο Λένι Ούκιτς, αλλά και τον βαθμό ετοιμότητας των Παππά, Ματσιούλις (μέχρι τελευταία στιγμή παίζεται το πόσο και αν θα μπορέσουν να βοηθήσουν). Ο Τζέιμς Γκιστ αποτελεί ένα “κλειδί” για την έκβαση του αγώνα, αφού είναι ο παίκτης που αμυντικά θα κληθεί να σταματήσει πολλές δημιουργίες του Ολυμπιακού και του Σπανούλη. Ο Μαυροκεφαλίδης θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τον τρόπο άμυνας των “ερυθρόλευκων” (θα του δοθεί λογικά η ευκαιρία να πάρει δικές του φάσεις).

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός επέλεξε ξανά τη δική του πεπατημένη. Αντί να έρθει στο ΟΑΚΑ πατώντας πάνω στο 23-0, στο δεδομένο του φορμάρισμα και στα μεγάλα προβλήματα του αντιπάλου του, πετά τη μπάλα στην ...εξέδρα. Φωνασκίες, ανακοινώσεις και μπουρλότο. Δείγμα φόβου, ανασφάλειας; Μόνο οι ίδιοι ξέρουν. Ο Παναθηναϊκός περιμένει στο γήπεδο χωρίς πολλά λόγια.

ΥΓ: Εκπληκτική εμφάνιση του Άρη στον πρώτο ημιτελικό. Βεζένκοφ, Αθηναίου τον πήραν απο το χέρι και τον οδήγησαν στην υπέρβαση. Ανάσα για το μπάσκετ η παρουσία του σ' έναν τελικό.