Non stop για μετάλλιο!

Η Ελλάδα μετά τη Σουηδία, τη Ρωσία …τσάκισε και την Τουρκία, στέλνοντας την πίσω στο σπίτι! Η Εθνική μας παρά την απουσία του Σπανούλη όχι μόνο δεν μάσησε, αλλά έκανε επίδειξη ισχύος κόντρα στους Τούρκους που θα πρέπει να σκεφτούν άμεσα το μέλλον τους, καθώς η συγκεκριμένη παρέα δεν έχει …ψωμί. Εξάλλου, δεν χρειάζεται να έχει κανείς ειδικές γνώσεις για να καταλάβει πως το μεγαλύτερο αστέρι τους, ο Χέντο Τούρκογλου, μονάχα λαμπερός δεν έφτασε στη Σλοβενία.

Ο ΝΒΑερ μόνο κακό έκανε στην ομάδα του με τον Τάνιεβιτς να επιμένει αδικαιολόγητα στο πρόσωπο του (μία από τα ίδια και ο Ιλιασόβα). Αλλά στην τελική ας καθίσουν οι Τούρκοι να λύσουν τα προβλήματα τους, όπως άλλωστε και οι Ρώσοι που ουσιαστικά …γελοιοποιήθηκαν χάνοντας και από τη Σουηδία.

Στα δικά μας, λοιπόν, η Ελλάδα έβγαλε ξανά μεγάλη ενέργεια στο παρκέ, πίεσε τον αντίπαλο της και απέδειξε πως είναι ξεκάθαρο φαβορί για μετάλλιο. Ο Ζήσης πιστώνεται το απόλυτα νοικοκυρεμένο παιχνίδι που έβαλε τις βάσεις του θριάμβου και της πρόκρισης στη 12αδα του τουρνουά.

Η μαγική βραδιά, ωστόσο, δεν θα πρέπει να μας παραμυθιάσει. Ναι μεν, η Ελλάδα ήταν σκέτη απόλαυση αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τόσο οι Ρώσοι, όσο και οι Τούρκοι εμφανίστηκαν κατώτεροι των προσδοκιών. Σε καμία περίπτωση δεν μειώνουμε την περηφάνια και την αγάπη μας, απλά ξεκαθαρίζουμε πως τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.

Τα δύο επόμενα ματς είναι μεγίστης σημασίας καθώς η Ιταλία είναι επίσης αήττητη και στη μεταξύ μας κόντρα θα προκύψει ο πρώτος του ομίλου και επίσης αυτός που δεν θα κουβαλήσει το αγκάθι της ήττας στη Λιουμπλιάνα. Η Φινλανδία με τη σειρά της είναι η ευχάριστη έκπληξη και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα ακολουθήσει Ελλάδα και Ιταλία στην επόμενη φάση, οπότε είναι επιτακτική ανάγκη να την κερδίσουμε και αυτή.

Ο πρώτος μεγάλος στόχος επετεύχθη, λοιπόν μιας και η Εθνική μας προκρίθηκε με εντυπωσιακό τρόπο, ενώ Τουρκία και Ρωσία φεύγουν από τη μέση. Τώρα που θα μας βγάλει ο δρόμος; Θα το δούμε αφού βλέπουμε πως δεν υπάρχει ανίκητος αντίπαλος, αλλά ξεπηδούν και ομάδες που τα τελευταία χρόνια μας είχαν επιτρέψει να τις ξεχάσουμε, όπως η Ιταλία που προσδίδει άλλη αίγλη στη διοργάνωση. Η Ελλάδα, ωστόσο, δείχνει απόλυτα έτοιμη για να κάνει ξανά το μεγάλο άλμα. Μακάρι να ζήσουμε στιγμές «2005». Το αξίζουμε ως μπάσκετ, το έχουμε ανάγκη ως λαός.

ΥΓ: Το γεγονός πως δεν έχει ελεύθερο κανάλι (λόγω της κατάστασης στην πρώην ΕΡΤ) όλα τα παιχνίδια (δεν μιλάμε για τους αγώνες της Εθνικής) απομακρύνει τη σχέση του απλού κοινού με το άθλημα. Κρατήστε το αυτό.

ΥΓ1: Όπως επίσης και οι συνεχόμενες διοργανώσεις (Παγκόσμιο, Ευρωμπάσκετ, Ολυμπιακοί Αγώνες) …ξεφτίζουν το ενδιαφέρον.