Πιο μάγκας ...πεθαίνεις!

Ο Παναθηναϊκός πήρε το μεγαλύτερο Πρωτάθλημα της ιστορίας του! Οι “πράσινοι” κόντρα σε όλους και σε όλα ...σκούπισσν τον Ολυμπιακό, ο οποίος μπήκε στην αρένα με πλεονέκτημα έδρας και ως Πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Παναθηναϊκός δεν μάσησε στα όσα συνέβησαν στο ΣΕΦ, στο επεισοδιακότερο ματς των τελευταίων ετών, με επιθέσεις, τραυματισμούς και όλα όσα είδε ολόκληρη η Ελλάδα. Η μαγκιά του “τριφυλλιού” είναι πως νίκησε στο παρκέ και πήγε στα αποδυτήρια μονάχα όταν έγινε η εισβολή! Από εκεί και πέρα ορθώς κατέθεσε ένσταση για αντικανονική διεξαγωγή. Έτσι ζήσαμε σκηνές όπως και το 2010 ο αγώνας διακόπηκε, συνεχίστηκε και διακόπηκε ξανά στις 2 το πρωί, ενώ τώρα μας πήρε ξανά το ...ξημέρωμα. Αυτό το κενό στο “συνεχίζω, δεν συνεχίζω” τα ματς πρέπει να καλυφτεί γιατί απλά είναι ...κωμωδία. Σωστά, οι διαιτητές δείχνουν κατανόηση, αλλά εδώ θα πρέπει να μην ζει το μπάσκετ τέτοιες στιγμές.

Από την άλλη, το βάρος τώρα πέφτει δυσβάσταχτο στις πλάτες των ιθυνόντων του Ολυμπιακού. Το έκαναν ροντέο τις τελευταίες ημέρες, χωρίς κανένα μέτρο, μοίραζαν ηχογραφημένα, έκαναν μια απίστευτα επιθετικά πολιτική, αλλά στην ουσία δεν είχαν καταφέρει να διασφαλίσουν τίποτε που αφορούσε στην ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Ο Γιώργος Σκινδήλιας ούρλιαζε για “τρομοκρατία” και μετά παρακολουθούσε αποσβολωμένος τα γεγονότα, ενώ ο Σπανούλης είπε το βαρύ για την προϊστορία του στο στο “τριφύλλι”: “Πως στο ΟΑΚΑ δεν μπορείς να παίξεις μπάσκετ”. Τώρα;

Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός κρατήθηκε ακόμη και όταν στο δεύτερο ημίχρονο χάθηκε το ...τόπι. Η πίεση στους διαιτητές ήταν αφόρητη και οι συνεχείς βολές των γηπεδούχων ήταν ένα ...φυσικό επακόλουθο! Αν ψάχνουμε για ένα άνθρωπο που έγειρε την πλάστιγγα θα σταθούμε πρώτα στον Ρόκο Λένι Ούκιτς που μ' ένα επιθετικό ριμπάουντ και ένα κλέψιμο λίγο πριν τη διακοπή, έδωσε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να πάει στο +4.

Ο Διαμαντίδης ήταν αυτός που επί της ουσίας ...σκότωσε τον Ολυμπιακό με τις τρίποντες βόμβες του, ενώ ο Τσαρτσαρής έκανε το ματς της ζωής του, καλύπτοντας το κενό του Γκιστ (τον φόρτωσαν γρήγορα με φάουλ). Υπογραφή πριν τη μεγάλη διακοπή και από τον Στεφάν Λάσμε, ο οποίος έκανε το 72-72, εν συνεχεία τάπωσε τον Πρίντεζη, πριν γράψει το 72-76!

Στον αντίποδα ο Πρίντεζης ξεκίνησε καλά, αλλά εξαφανίστηκε στα κρίσιμα, ενώ ο Χάινς ήταν μακράν ο καλύτερος για την ομάδα του.

Τέλος αφήνουμε για το φινάλε τον Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος νίκησε κατά κράτος τον Γιώργο Μπαρτζώκα και κατάφερε να πετύχει κάτι που δεν έχει καταφέρει ο Παναθηναϊκός. Να πάρει το Πρωτάθλημα με ...σκούπα με μειονέκτημα έδρας. Οι άμυνες του Άρτζι ήταν αυτές που ουσιαστικά έκριναν τον τίτλο. Χρησιμοποιώντας παίκτες όπως ο Γκιστ και Λάσμε σε μαρκαρίσματα των αντίπαλων περιφερειακών (το έκανε και με τη Μπαρτσελόνα) ...έδεσε πισθάγκωνα τον αντίπαλο του. Παράλληλα, τελείωσε μια απίστευτα δύσκολη χρονιά με τον πιο γλυκό τρόπο! Κάτι που προετοίμαζε απο το περασμένο καλοκαίρι και θα το αναλύσουμε τις επόμενες ημέρες. Γιατί στο μυαλό του είχε απο την αρχή πως θα πάρει τα σκήπτρα απο τον Ολυμπιακό και το έκανε!

ΥΓ: Σας είχα πει δεν πρόκειται να πάμε στα πέντε μάτς! Όσοι πιστέψατε έχει καλώς, οι άλλοι;