Την κατάλληλη στιγμή…

Η κανονική περίοδος του Πρωταθλήματος ολοκληρώθηκε με την πικρή γεύση του φινάλε να μένει στα χείλη του Περιστερίου και τη γλυκιά σε αυτά του Ηλυσιακού, ο οποίος έχασε έτσι όπως ακριβώς ήθελε! Αυτή είναι η ομορφιά του αθλητισμού, αυτά τα συναισθήματα είναι που κάνουν το μπάσκετ να είναι το κορυφαίο άθλημα ειδικά στη χώρα μας.

Από εκεί και πέρα τα πλέι οφ ξεκινούν και αν εξαιρέσεις τα …δυόμισι ζευγάρια που μοιάζει προδιαγεγραμμένη η πορεία τους, μονάχα το ΠΑΟΚ – Ρέθυμνο φαντάζει πως μπορεί να σπάσει καρδιές. Λέμε δυόμισι, διότι στο Πανιώνιος – Άρης, μολονότι οι κυανέρυθροι διαθέτουν σαφώς καλύτερη ομάδα μπορεί να δούμε σθεναρή αντίσταση από τους Θεσσαλονικείς. Ολυμπιακός – Απόλλωνας και Παναθηναϊκός – Ίκαρος δεν νομίζουμε πως χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση.

Σε αυτό που μπορούμε να σταθούμε ως καινούργιο στοιχείο είναι στα πρώτα δείγματα που βλέπουμε από τον Ραμέλ Κάρι στους «πράσινους». Ο Αμερικάνος με το «καλημέρα» έχει κερδίσει τους πάντες με την αγωνιστική του εικόνα (σε Πάτρα και Πυλαία) αλλά και τη γενικότερη προσαρμογή του.

Στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού κάνουν λόγο για έναν τύπο που μοιάζει να τα πάτα για αρκετό καιρό και όχι για μόλις λίγες ημέρες. Στην περίπτωση του Κάρι, λοιπόν, φαίνεται πως οι «πράσινοι» πέτυχαν διάνα, αν και δεν μπορούμε να μιλάμε για τόσο μεγάλη έκπληξη.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης είχε εντοπίσει τον Κάρι από τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά δεν τον …πρόλαβε. Τον μνημόνεψε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της χρονιάς, γιατί είναι γνωστό πως ο «Άρτζι» μπορεί να κάνει αλλαγές, ωστόσο, έχει τη δυνατότητα να διακρίνει τους παίκτες που θεωρεί πως θα του κάνουν τη διαφορά, ενώ εξαντλεί τις πιθανότητες και τα περιθώρια για να τους βάλει στη …μηχανή του.

Κάτι που συνέβη κατά κύριο λόγο με τον Στεφάν Λάσμε, όπου πολλοί μιλούσαν για εμμονή, αλλά εκείνος έλεγε από τον Ιούλιο πως αυτός ο παίκτης του …κουμπώνει ακριβώς όπως θέλει στα πλάνα του (έλεγε το καλοκαίρι πως τους θέλει δίδυμο με τον Γκιστ). Επιμονή που τον δικαίωσε με τον Γκαμπονέζο να είναι μια από τις σημαντικότερες μεταγραφές των τελευταίων χρόνων και τον Γκιστ να έρχεται λίγο αργότερα και να «δένει» άμεσα με τους υπόλοιπους.

Κάπως έτσι τώρα με τον Κάρι βλέπει έναν παίκτη με τεράστια έφεση στο σκοράρισμα και μια …εφιαλτική (για τους αντιπάλους) ηρεμία στις κινήσεις του. Ένα «όπλο» με οξυδέρκεια στο κλέψιμο και εξυπνάδα στην άμυνα που δείχνει πως δεν ήρθε για να …φύγει τόσο εύκολα. Πλέον, απομένει να δούμε αν και ο Ρίτσαρντ Τόμας Γκουίν θα καταφέρει να δείξει άμεσα σημάδια προσαρμογής και αν θα βγάλει εις πέραν την βασική αποστολή για την οποία πάτησε Ελλάδα. Να σουτάρει καλά από τη θέση «4».

Για να επανέρθουμε, όμως, στην περίπτωση Ραμέλ Κάρι ο Αμερικάνος μοιάζει να ήρθε στην Ελλάδα την κατάλληλη στιγμή. Την ώρα που έψαχνε ο Παναθηναϊκός αυτόν που θα του δώσει το κάτι παραπάνω στην περιφέρεια σε σχέση με τον Μπανκς που ξεκίνησε καλά, αλλά έμεινε εκεί..