Και όμως γίνεται…
Κοιτάζοντας το ματς, κοιτάζοντας τα πρόσωπα των παικτών του Παναθηναϊκού, αυτά των Ισπανών, τους πάγκους, τα βλέμματα όλων όσων κάθονταν κοντά μας στον «Μάρτιν Καρπένα», ουδείς μπορούσε να μαντέψει για 37 αγωνιστικά λεπτά πως η Μάλαγα θα μπορούσε να κερδίσει τους «πράσινους». Και όμως έγινε, και όμως γίνεται. Αυτή θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι η ομορφιά του αθλήματος. Ναι, αν ήμασταν Σκανδιναβοί μπορεί και να το βλέπαμε έτσι. Τώρα, όμως, παίρνεις φόρα (επειδή είσαι Έλληνας) και κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο, μέχρι να σου δοθεί η ευκαιρία να ρεφάρεις ή να γυρίσει ο Θεός το χρονόμετρο πίσω ώστε ν’ αποφύγεις τα λάθη που επέτρεψαν στους Ισπανούς να «κλέψουν» αυτό το παιχνίδι.
Για 37 ολόκληρα διαολεμένα λεπτά ο αγώνας ήταν ακριβώς όπως τον ήθελαν και τον είχαν σχεδιάσει οι «πράσινοι». Ακόμη και τις …γκέλες, τις διόρθωνε η ομάδα αμυντικά, είτε με ένα «μεγάλο» σουτ. Στο τέλος, η Μάλαγα με δύο ψηλούς στην πεντάδα και τον Γουίλιαμς να τα βάζει από το …σπίτι του έφερε τα πάντα – τούμπα. Και μην ακούσω κάτι για τον Ούκιτς. Τι στην ευχή να κάνει παραπάνω; Έχετε δει πολλούς παίκτες σε αυτό το επίπεδο να παίζουν 36.24 να σκοράρουν, να μαζεύουν ριμπάουντ και να κυνηγούν και τον «πιστολέρο» του αντιπάλου; Εδώ, λοιπόν, εντοπίζεται το πρόβλημα …βάθους, αφού ο Μπανκς (έχει το ελαφρυντικό της θλάσης) αν και έπαιξε καλά στην πρώτη παρουσία στο παρκέ, στη δεύτερη τα έκανε ….σαλάτα εν ριπή οφθαλμού.
Και παρά τα τρίποντα του Γουίλιαμς στο τέλος, όμως, δεν χρειαζότανε να φτάσει το ματς εκεί. Αυτό θα γινότανε απλά, αν δεν υπήρχε βιασύνη να «τελειώσει» μια ώρα αρχύτερα κι αν φυσικά δεν τελείωνε την τέταρτη περίοδο ο Παναθηναϊκός έχοντας δεχθεί 22 πόντους (τους 11 στα 2.40) και έχοντας δώσει μόλις ΤΡΙΑ φάουλ στους Ισπανούς. Αδιανόητο.
Τώρα αν πάμε σε επιμέρους κομμάτια, πολλοί θα πουν πως θα μπορούσε να έχει μπει ο Σχορτσανίτης λίγο παραπάνω στο παρκέ. Μπορεί, ωστόσο, το μετά Χριστόν προφήτης, έχει κουράσει σε αυτή τη χώρα. Το ζήτημα είναι πως ο Παναθηναϊκός είχε στήσει άψογα το ματς και σε χρόνο dt, άφησε τη Μάλαγα να το κερδίσει και να του «καλύψει» τη διαφορά σε περίπτωση ισοβαθμίας. Είναι κρίμα, γιατί οι μικρές λεπτομέρειες του έχουν βάλει άγχος. Η ήττα από τη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ, η ήττα τώρα στη Μάλαγα (ακόμη και το γαμώτο με την Εφες).
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι, όμως, πως έχουμε να κάνουμε με μια νέα ομάδα που μαθαίνει. Όλοι μαθαίνουν και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Θα έρθουν τζάμπα ήττες, μεγάλες νίκες (Ζαλγκίρις, Εφες, Ολυμπιακός), αλλά στο τέλος θα γίνει το …ταμείο. Ας μη βιαστούμε να …καταδικάσουμε ή ν’ αποθεώσουμε. Έχει «ψωμί» ακόμη. Το ζήτημα είναι να διορθώσει ο Παναθηναϊκός τις λεπτομέρειες. Αυτές κάνουν τη διαφορά.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.