Και… σκαπανέας και… οδηγός!

Το να κάτσουμε να βάλουμε στο ζύγι τι έχει προσφέρει ο Κώστας Τσαρτσαρής στον Παναθηναϊκό και στο ελληνικό μπάσκετ, μοιάζει έως και άσκοπο. Εξάλλου, δε χρειάζεται να συστηθεί ξανά στα …άντα του! Απλά η φετινή του παρουσία στην ομάδα φαντάζει η πιο, απροσδόκητα, συγκλονιστική! Όταν το καλοκαίρι περίμενε πάνω από το ακουστικό του απλά να χτυπήσει το τηλέφωνο για να ακουστεί η φωνή που θα του μετέφερε την πρόθεση παραμονής, είχε αποφασίσει ήδη. Άλλωστε, δε μιλήσαμε καν για πρόταση, απλά για πρόθεση του Παναθηναϊκού να τον κρατήσει που ήταν αρκετή για να αποφασίσει σε κλάσματα δευτερολέπτου το «ναι».

Τότε, λοιπόν, να υπενθυμίσουμε τα λόγια του: «Ο Παναθηναϊκός μου έχει προσφέρει τα πάντα και τώρα σε μια δύσκολη κατάσταση οφείλω να του ανταποδώσω κάτι από αυτά». Μόνο τυχαία δεν ήταν αυτά που είπε τότε ο «Τσάρι», γνωρίζοντας πως μαζί με τον Δημήτρη Διαμαντίδη θα κληθούν να παίξουν παραπάνω από έναν ρόλους.

Βαδίζοντας προς τη δύση της καριέρας του και με τα καντάρια αξιοπρέπειας που τον χαρακτηρίζουν κράτησε τον λόγο του. Στο ξεκίνημα της σεζόν έπαιξε ως 18αρης, ξεπερνώντας ίσως και τον ίδιο του τον εαυτό, στη συνέχεια και όσο η ομάδα ενισχύονταν και …έδενε, κάθε φορά που έμπαινε στο γήπεδο βουτούσε για κάθε μπάλα λες και ήταν τελευταία. Λες και ήταν …σκαπανέας θέλοντας ν’ ανοίξει τον δρόμο στους υπόλοιπους, βάζοντας πάντα το «εγώ» του κάτω από της ομάδας.

Στα Ιλίσσια, λοιπόν, ήρθε η στιγμή να αφήσει το …φτυάρι και να πάρει το …τιμόνι. Με μια απλά απολαυστική εμφάνιση οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη πιάνοντας το ατομικό του ρεκόρ στην Α1 με τη φανέλα της ομάδας (στην Ευρώπη έχει βάλει 23π., όπως και με το Περιστέρι). Φράγμα που θα έσπαγε αν δεν τον έβγαζε ο «Άρτζι» προκειμένου να πάρει κάποιες ανάσες. Με 20 πόντους, εξάλλου, σε 18.48 λεπτά και τρία ριμπάουντ με ισάριθμες ασίστ και κλεψίματα το είχε βγάλει το …μεροκάματο. Του αξίζει το χειροκρότημα, του αξίζουν πολλές περισσότερες αράδες κειμένων.

ΥΓ: Την Παρασκευή ο Παναθηναϊκός παίζει έναν δεύτερο σερί «τελικό» με την Εφές και το ΟΑΚΑ πρέπει να μοιάζει για ένα ελληνικό …κολαστήριο.

ΥΓ1: Αυτό που έγινε το Σάββατο το βράδυ στον Κεντρικό δεν έχει προηγούμενο, όπως δεν έχει προηγούμενο η τρέλα του Γκιστ με αυτό που έζησε!!!