Τα πάρτυ θέλουν εκπλήξεις…
Είναι από τις λίγες φορές που ο θεσμός του Κυπέλλου μοιάζει να είναι τόσο σημαντικός. Προφανής αιτία είναι η νέα αφετηρία των αιωνίων και η ανάγκη ν’ αρχίσουν να πατούν πιο σταθερά στα πόδια τους. Ο Παναθηναϊκός φτάνει στον πρώτο τίτλο της χρονιάς με σαφώς μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις από τον Ολυμπιακό, αλλά μ’ ένα μέταλλο και μια φανέλα που δεν έχουν την τύχη και την τιμή να διαθέτουν πολλοί σύλλογοι.
Αυτό σε συνάρτηση με τις δύο ήττες από τους «ερυθρόλευκους» για το Πρωτάθλημα είναι τα στοιχεία που έχουν κάνει το μάτι των «πράσινων» να γυαλίζει. Είναι ίσως η πρώτη φορά από το ξεκίνημα της χρονιάς που… αναδύεται τέτοια τρέλα για νίκη από τα αποδυτήρια της ομάδας και αυτό που μένει είναι να… μεταφραστεί σ’ επιτυχία και πάνω στο παρκέ.
Μαγικά και τρελές αλλαγές σε σχέση με τον αγώνα της περασμένης Δευτέρας στο ΣΕΦ, δεν μπορούμε να περιμένουμε. Παρόλα αυτά, πρόκειται για ένα τελείως διαφορετικού τύπου παιχνίδι. Ένα νοκ άουτ που μονάχα ο ένας μονομάχος θα βγει «ζωντανός» από το ρινγκ.
Τα τελευταία 24ωρα στο στρατόπεδο του «τριφυλλιού» έχουν μελετήσει πολλάκις τα κακώς κείμενα της πρόσφατης αναμέτρησης στον Πειραιά και αυτό που θέλουν είναι να μην πέσουν ξανά στον ίδιο λάκκο της δική τους παγίδας. Γιατί αν ο Παναθηναϊκός ήταν στοιχειωδώς καλύτερος στο δεύτερο ημίχρονο θα είχε κερδίσει παρά την κόντρα διαιτησία.
Το βασικό ζητούμενο, λοιπόν, ενόψει του τελικού είναι να ξεμπλοκάρει η ομάδα στην επίθεση, όπου εγκλωβίστηκε σε πολλά σημεία και να καταφέρει να φτάσει πιο εύκολα και λογικά στο αντίπαλο καλάθι. Να «τιμωρήσει» με τον «Σόφο» είτε τη βοήθεια, είτε τη μη και να μπορέσει να βρει ο Διαμαντίδης πιο εύκολα τους συμπαίκτες του.
Όχι πως τα παραπάνω αποτελούν όλη τη ραχοκοκαλιά του επιθετικού πλάνου, ωστόσο είναι σημεία κλειδιά, μαζί με την επιτακτική ανάγκη από παιχνίδι ουσίας κυρίως του Ρόκο Λένι Ούκιτς. Αν ο Κροάτης είναι καλός θεωρώ πως ο Ολυμπιακός θα έχει τεράστιο αμυντικό πρόβλημα.
Επειδή, όμως, τα πάρτυ πάντα κρύβουν και εκπλήξεις, το τεχνικό τιμ έχει ετοιμάσει κάποια νέα στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας. Αυτά δουλεύονται τις τελευταίες ώρες και ο στόχος είναι να …χαλάσουν την αμυντική ισορροπία και το πλάνο των Πειραιωτών.
Τώρα σε ό,τι έχει να κάνει με τα εκτός του παρκέ, εκεί να μου επιτρέψετε αλλά η νίκη σε φωνή και αγάπη είναι κερδισμένη από τα αποδυτήρια. Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να βάλω στο ζύγι το πώς έχουν στηρίξει οι «πράσινοι» την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια και πως έχουν μάθει ν’ αντιλαμβάνονται το μπάσκετ. Τελείως διαφορετικές οι εικόνες τους, απίστευτα μεγαλύτερο δέσιμο με το τμήμα μπάσκετ. Αυτοί, λοιπόν, δεδομένα θα δείξουν τον δρόμο.
ΥΓ: Το 50-50 από τους «γκρι» είναι αδιαπραγμάτευτο και επιτακτικό. Στο Ελληνικό κρίνεται ένας τίτλος.
ΥΓ1: Το σύνθημα είναι με φωνή, τρέλα και αγάπη. Ακρότητες σ΄ένα γήπεδο… Γκουαντάναμο δε χρειάζονται.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.