Τώρα κλείστε στόματα...
Ο Παναθηναϊκός αντέδρασε καλύτερα απ' αυτό που περίμεναν όλοι στο Ρέθυμνο και κατάφερε να πάρει μια εύκολη νίκη και παράλληλα να δώσει ανάσες σε παίκτες - κλειδιά όπως ο Διαμαντίδης. Ο Σχορτσανίτης απέδειξε ξανά πως βρίσκεται σε άνοδο, ενώ ο Ξανθόπουλος κάθε μέρα που περνά κερδίζει «πόντους» αναφορικά με τα λεπτά που πατά το παρκέ. Ο Έλληνας γκαρντ έχει καταλάβει και έχει αποδεχθεί απόλυτα τον ρόλο του και είναι φανερό πως σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα θα... κλέβει χρόνο, κυρίως από τον Μάρκους Μπανκς. Αιτία δεν είναι άλλη από την μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα του στο παιχνίδι και τη μεγαλύτερη συνέπεια στο αμυντικό σκέλος.
Η... παρένθεση της Κρήτης έκλεισε, λοιπόν, με τον ιδανικό τρόπο και πλέον άπαντες στο στρατόπεδο του «τριφυλλιού» ζουν κι αναπνέουν για τον τελικό του Κυπέλλου. Εκεί, που ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να μην αφήσει κανέναν, μα κανέναν να του πάρει την κούπα.
Αγωνιστικά, τα πάντα θα ξεκινήσουν από την ενέργεια που θα βγει στο παρκέ. Από αυτή την αφετηρία οι «πράσινοι» θα πρέπει να πηγαίνουν κομμάτι - κομμάτι, φάση - φάση, με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό, έχοντας καλύτερες αντιδράσεις στα όπλα του Ολυμπιακού και ορθότερη ανάγνωση του παιχνιδιού. Έτσι, θα μπορέσουν να χτυπήσουν τους «ερυθρόλευκους» στα τρωτά τους σημεία και να πάρουν το Κύπελλο. Σε αυτά τα παιχνίδια η συγκέντρωση παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο, καθώς θα υπάρξουν εναλλαγές και δεν πρέπει σε κανένα σημείο να θολώσει το μυαλό.
Στα εντός του παρκέ, λοιπόν, υπάρχει χρόνος και τρόπος να προετοιμαστεί η ομάδα ώστε να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο απέναντι στους Πειραιώτες, κόντρα στους οποίους έχει κάνει δύο από τα χειρότερα φετινά της παιχνίδια.
Εκτός των γραμμών, τρελαίνομαι με την ανάγκη και το... κόψιμο πολλών για να μη γίνει κουβέντα για τη διαιτησία. Εγώ προσωπικά ποτέ μα ποτέ δεν θα πω ή θα γράψω πως ο Παναθηναϊκός έχασε αποκλειστικά και μόνο από τα σφυρίγματα, όπως τόσα χρόνια... ανέγραφε η σημαία της «επανάστασης» του Ολυμπιακού.
Το ένα σκέλος του παιχνιδιού αφορά τους γκρίζους και το άλλο τι κάνει η ομάδα. Είπαμε και λέμε ξανά πως το «τριφύλλι» δεν αποδίδει το μπάσκετ που θέλει να βλέπει ο κόσμος του. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί πως δεν πρέπει να καυτηριάζουμε τα κακώς κείμενα. Όποιος είδε τον αγώνα στο ΣΕΦ και σκαμπάζει, απλά κατάλαβε πως σε καίρια σημεία του αγώνα η μπίλια δεν έκατσε στη μέση, αλλά στο κόκκινο.
Φυσικά, όμως, μετά τα βέλη έπεσαν «έξυπνα» αλλού, αφού η γραμμή είναι ξεκάθαρη. Και τι εννοώ; Προσοχή μέχρι και στο τι θ' ακουστεί από την κερκίδα (ο νοών νοείτω), άμεση και ταχύτατη αναπαραγωγή συγκεκριμένων γεγονότων και φυσικά το προεόρτιο... ντου στην κλήρωση, το οποίο πλέον αποτελεί πάγια τακτική. Τέλος, ξαφνικά έγινε... κλάψα η κουβέντα για τη διαιτησία από κάποιους που την έγραφαν ακόμη και στον ύπνο τους και αφιέρωναν καθημερινά πολλές ώρες ενασχόλησης. Δεν πειράζει, όμως...
Ξεκαθαρίζω για να τα σχόλια πως ως Παναθηναϊκοί ποτέ μα ποτέ δεν θα μας φταίει μόνο η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ, ωστόσο, κουτόχορτο δεν θα σερβίρουμε στο πιάτο μας. Αν η ομάδα μπει στο παρκέ με τσαμπουκά και με σωστό πλάνο, δεν έχει να φοβηθεί κανέναν και τίποτε.
ΥΓ: Το γέλιο που θα πέσει σε λίγες ημέρες (δεν αναφέρομαι στο ματς του Ελληνικού) δεν θα έχει προηγούμενο.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.