Αυτό δεν θ’ αλλάξει ποτέ
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στα χνάρια του πατέρα του Παύλου υποδέχτηκε όλο το μπασκετικό τμήμα στο σπίτι του. Έτσι έδωσε την ευκαιρία στους παλιούς να θυμηθούν και στους νέους να αισθανθούν τι σημαίνει η οικογένεια του Παναθηναϊκού.
Από την στιγμή που ο αφέτης …ρίχνει τον πυροβολισμό της αγωνιστικής περιόδου όλοι ασχολούμαστε με αυτά που συμβαίνουν εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, ωστόσο είναι κάποιες στιγμές που νοιώθεις και καταλαβαίνεις τι κρύβεται πάντα πίσω από τις μεγάλες και επιτυχημένες ομάδες. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στα χνάρια του πατέρα του Παύλου υποδέχτηκε όλο το μπασκετικό τμήμα στο σπίτι του. Έτσι έδωσε την ευκαιρία στους παλιούς να θυμηθούν και στους νέους να αισθανθούν τι σημαίνει η οικογένεια του Παναθηναϊκού.
Υπό τους ήχους του «Σύλλογος μεγάλος» και με το «τριφύλλι» να δεσπόζει παντού στον χώρο του σπιτιού άπαντες άφησαν για λίγο τα προβλήματα και τις σκοτούρες των υποχρεώσεων στην άκρη (ακόμη και ο Μήτσος που πήγε με τις πατερίτσες) και χαλάρωσαν απλά και παναθηναϊκά. Σε κλίμα που δεν θ’ αλλάξει ποτέ, όσο χρόνια κι αν περάσουν καθώς η παράδοση της οικογένειας συνεχίζεται.
Κάπως έτσι, λοιπόν, οι πράσινοι προετοιμάζονται για δύο άκρως επικίνδυνες μάχες μακριά από το ΟΑΚΑ. Αρχής γενομένης από την …έξοδο στην ανανεωμένη Ρόδο (ο Κολοσσός έχει νέο προπονητή τον Βασίλη Φραγκιά), μέχρι το ματς – σταθμό την Τετάρτη στο Βερολίνο με την Άλμπα. Και χαρακτηρίζεται έτσι η αναμέτρηση με τους Γερμανούς αφού ο Παναθηναϊκός θα πρέπει πάση θυσία να κερδίσει, αφήνοντας πίσω μια έδρα, στην οποία αυτός που θα …μπλοκάρει θα μπει σε περιπέτειες.
Οι «πράσινοι» θα κληθούν να δώσουν ακόμη ένα ματς έχοντας ν’ αντιμετωπίσουν πέραν των φυσιολογικών δυσκολιών και τα συνεχή προβλήματα τραυματισμών. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης περπατά με τις πατερίτσες και όσα μαγικά κι αν προσπαθήσει να κάνει το ιατρικό τιμ μοιάζει απίθανο να προλάβει τη μάχη στο Βερολίνο.
Έτσι, θα πρέπει οι υπόλοιποι να καταφέρουν να φέρουν εις πέρας την οργάνωση του παιχνιδιού. Ο Μπανκς να χαλιναγωγήσει το ένστικτο του ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες και ο Ούκιτς να ξεμπλοκάρει. Δεν είναι η πραγματική εικόνα του Κροάτη αυτή που βλέπουμε στο παρκέ. Είναι μπλοκαρισμένος οφείλοντας ν’ ακολουθήσει ένα στυλ παιχνιδιού που δεν συμμετείχε τα προηγούμενα χρόνια, ενώ όσα κι αν του καταλογίζουν, ένα είναι αδιαπραγμάτευτο. Δεν είναι αδιάφορος, σκίζεται στην άμυνα και δείχνει να ψάχνει ένα καλό ματς. Μέχρι στιγμής, πάντως, επιθετικά είναι για κλάματα και αυτό δεν το αρνείται κανείς. Απλά, όπως είπαμε και χθες η «γιούχα» μόνο χειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα. Χρειάζεται υπομονή και στήριξη.
Από εκεί και πέρα όλοι μα όλοι προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα κενά διαστήματα του Παναθηναϊκού. Εάν αντιληφθούμε πως πρόκειται για μια ολοκαίνουργια ομάδα, με προσθήκες που ακόμη μαθαίνουν τα …ονόματα, τότε θα καταλάβουμε όλοι πως είναι φυσιολογικό επακόλουθο. Σαφώς και το μπάσκετ που παίζει η ομάδα δεν βγάζει μάτια, σαφώς και έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης, σαφώς και πρέπει να καταφέρουν να ξεζουμίσουν το επιθετικό ταλέντο του Καπόνο, αλλά μη ξεχνάτε πως ακόμη κ’ έτσι η ομάδα προχωρά και νικά.
Το που θα φτάσει; Αυτό θα το δούμε όταν θα κρίνονται οι τίτλοι. Για την ώρα θέλει απλά να έχουμε όλοι στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως θα δούμε πολλά σκαμπανεβάσματα. Το θέμα είναι να βγουν αυτά με το λιγότερο δυνατό κόστος, να σταματήσει η κακοδαιμονία και να …τραβιέται το σωστό χαρτί απ’ όλους…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.