«Ψάχνει» ο Άρμστρονγκ
Η εμφάνιση του Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη μας έδωσε …τροφή για πολλά σχόλια, αρκετά συμπεράσματα, τα οποία ωστόσο κατέληγαν στον ίδιο παρανομαστή. Πως είναι νωρίς για να έχουμε μια ασφαλή εικόνα απ΄ όλα όσα έδειξε η ομάδα. Σαφώς και τα μηνύματα ήταν ενθαρρυντικά (προσωπικά δεν αμφέβαλλα καθόλου), αλλά θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε τα επιμέρους ζητήματα.
Πολλοί από εσάς θέλετε μια γνώμη για τον Χίλτον Άρμστρονγκ. Στο προηγούμενο blog, είπαμε πως το «κρυφτό» είναι πολυτέλεια για ένα σύνολο που ξεκίνησε σχεδόν από το μηδέν μια νέα προσπάθεια. Ο Αμερικάνος έχει την ατυχία να πρέπει να προσαρμοστεί νωρίτερα, σε σχέση με τους προκατόχους του.
Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω θα δούμε περιπτώσεις αθλητών από τις ΗΠΑ που ήρθαν και άργησαν να προσαρμοστούν ή δεν το κατάφεραν και καθόλου. Στις πρώτες ημέρες του Μπατίστ στην Ελλάδα, πολλοί γελούσαν, στη συνέχεια όμως είδαν να δημιουργείται από τον Ζοτς το καλύτερο πεντάρι της Ευρώπης. Το πρώτο εξάμηνο του Νίκολας στο «τριφύλλι» ήταν κάκιστο, με τη βραδιά του Φεβρουαρίου στη Μάλαγα ν’ αλλάζει το τσιπάκι και να γνωρίζουμε έναν Ντρου που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Ο Ντελκ ήρθε στην Ελλάδα με δέκα γεμάτα χρόνια στο ΝΒΑ και στο final 4, παρακολούθησε από τις θέσεις VIP του …πάγκου.
Ο ευρωπαϊκός τρόπος παιχνιδιού και δη του Παναθηναϊκού, με πολλά συστήματα δηλαδή, συνεχή βομβαρδισμό πληροφοριών δεν μπορεί να αφομοιωθεί εύκολα από έναν Αμερικάνο, εδώ οι Ευρωπαίοι δυσκολεύονται (ο Μπετσίροβιτς όταν είχε έρθει είχε πει πως χρειάστηκε μήνες για να καταλάβει τι γίνεται).
Με αυτά και με αυτά, λοιπόν, τρεις είναι οι …δρόμοι για τον Άρμστρονγκ. Ο ένας να μπει δυνατά ο Λάσμε και να μπορέσει να πάρει τον χρόνο που χρειάζεται, ο άλλος να καταφέρει ο ίδιος να μπει βαθιά στο νόημα και ο τρίτος να μην μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σκεπτόμενου παιχνιδιού που ζητά ο Αργύρης Πεδουλάκης. Απάντηση, δεν μπορεί να δώσει κανείς από εμάς, παρά μονάχα ο ίδιος ο παίκτης.
Το παιχνίδι με τον Άρη, αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βρει χώρο δράσης και να φτιάξει τη ψυχολογία του. Όχι, πως μετά θα είναι 110% έτοιμος, αλλά σίγουρα η αυτοπεποίθηση παίζει μεγάλο ρόλο. Είναι σημαντικό πως ο ίδιος ξέρει καλά πως δεν βοηθά καθόλου και δεν το κρύβει, άρα περιμένουμε να δούμε τι θα …κληρώσει στο Αλεξάνδρειο.
ΥΓ: Για τον Σόφο δεν μου προκαλεί καμία έκπληξη η εικόνα του. Εξάλλου, αν και κάποιοι έκραξαν σαν είχα προϊδεάσει έχοντας δει το πώς δούλεψε το καλοκαίρι.
ΥΓ1: Ο Ξανθόπουλος έχει έρθει για συγκεκριμένους ρόλους κυρίως στην Ελλάδα και υπολογίζεται.
ΥΓ2: Λάκοβιτς δεν θα ήθελα ποτέ πίσω.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.