Ενεση αυτοπεποίθησης

Η Eθνική πήγε στο ματς προετοιμασμένη στα βασικά, αλλά αδιάβαστη στις λεπτομέρειες.

Από τον Φερνάντο Σάντος που δεν κατέβασε την ιδανική ενδεκάδα που θα μπορούσε να κατεβάσει, μέχρι τους παίκτες που δεν έκαναν πάντα αυτά που όφειλαν να κάνουν.

Αυτά στο πρώτο ημίχρονο. Εκεί όπου η αριστερή πλευρά ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων, όχι απόλυτα επειδή ο Χολέμπας βρέθηκε σε κακή ημέρα, αλλά και επειδή δεν είχε το βοήθεια και αλληλοκάλυψη που απαιτούνταν από τους συμπαίκτες του. Εκεί όπου ο Χαλκιάς στη φάση του γκολ έκανε μια αποτυχημένη έξοδο, εκεί που η μεσαία γραμμή αγκομαχούσε και η επιθετική πελαγοδρομούσε.

Ηρθε και ο τραυματισμός του Αβραάμ να επιβαρύνει την κατάσταση, ήρθε και το γκολ των Πολωνών για να… δέσει το γλυκό και ο Ισπανός διαιτητής Καρμπάγιο για να πείσει με τις αψυχολόγητες κάρτες (και οι δύο για ανύπαρκτα φάουλ) στον Παπασταθόπουλο, για να πείσει τους πάντες πως αυτό το παιχνίδι για την εθνική είναι ολοκληρωτικά χαμένο.

Ποτέ, όμως, μη λες ποτέ. Η απώλεια όχι μόνο του ενός, αλλά και των δύο κεντρικών αμυντικών αντί να προβληματίσει (αυτό θα συμβεί πιθανότατα στα επόμενα παιχνίδια) έδωσε λύσεις στην Εθνική ομάδα.

Ο Κατσουράνης τα κατάφερε πολύ καλύτερα στο κέντρο της άμυνας, με το «εγκεφαλικό» παιχνίδι του, σε συνδυασμό με τις ανάσες του που περίσσευαν (σε αντίθεση με το κέντρο, όπου του έλειπαν…) ο δε Κυριάκος Παπαδόπουλος που ήρθε από τον πάγκο, απέδειξε ότι έχει κάνει δουλειά καλή και σωστή αυτά τα χρόνια που απουσιάζει στο εξωτερικό. Ο Κατσουράνης προέβλεπε και ο Παπαδόπουλος - απροσπέλαστος - αναχαίτιζε τις επιθέσεις των Πολωνών, που μετά το γκολ φάνηκε ξεκάθαρα η απειρία τους, αφού ο νεανικός ενθουσιασμός τους δεν τους επέτρεψε να διαχειριστούν σωστά το παιχνίδι.

Το γεγονός αυτό έδωσε την ευκαιρία στην Εθνική μας να βρει τα πατήματά της, μετά τις απανωτές ψυχρολουσίες και στον Φερνάντο Σάντος να πετύχει διάνα με τις δύο (αφού η τρίτη ήταν αναγκαστική) αλλαγές του. Ο Σαλπιγγίδης έφερε ταχύτητα και αύρα στην Εθνική, ο Φορτούνης νεανική φρεσκάδα και κάποιες μαγικές μπαλιές μία εκ των οποίων κατέληξε στο πέναλτι που έδωσε ο Καρμπάγιο στην ανατροπή του Σαλπιγγίδη.

Προηγουμένως, ο Σάλπι είχε φροντίσει να πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι η Εθνική μπορεί να «γυρίσει» το ματς με το ωραίο γκολ που πέτυχε, βάζοντας εκ νέου δύσκολα στους Πολωνούς. Λογικό. Αφού δεν κατάφεραν να διαχειριστούν τη νίκη, θα μπορέσουν να διαχειριστούν την ισοπαλία; Και μάλιστα απέναντι σε μια ομάδα που όταν αποφασίσει να καταθέσει στο χορτάρι την ψυχή της είναι ικανή να επιτύχει το μεγαλύτερο θαύμα;

Το θαύμα της ανατροπής, βέβαια, δεν ήρθε, αφού ο Καραγκούνης δεν ευστόχησε στο πέναλτι, συντελέστηκε όμως το θαύμα της πίστης.

Της πίστης σ’ αυτή την ομάδα, του δευτέρου ημιχρόνου που έπεισε ότι μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις την πρόκρισή της στην επόμενη φάση του Euro όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό (η Ρωσία έδειξε ότι μάλλον είναι «αχτύπητη» στον όμιλο, την Τσεχία θα κάνει λάθος όποιος την υποτιμήσει λόγω της συντριβής από τους Ρώσους, άλλωστε είναι γνωστό τι λένε για το πληγωμένο θηρίο, όσο κι αν θηρίο ακριβώς δεν τη λες…).

Αρκεί βέβαια η Ελλάδα να εμφανίσει ακριβώς την εικόνα του β’ μέρους, γεγονός που δεν εξαρτάται απόλυτα από τους παίκτες, αλλά και από τον Φερνάντο Σάντος.

Ο Πορτογάλος τεχνικός «χρεώνεται» τις κακές επιλογές της ενδεκάδας στο ματς της πρεμιέρας, πιστώνεται όμως εξ ολοκλήρου τη μεταμόρφωση του δευτέρου ημιχρόνου, χάρη στις επιτυχημένες αλλαγές του.

Αλλαγές που με τη σειρά τους έδειξαν πως υπάρχει πλουραλισμός στο πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, το οποίο μπορεί να βρει λύσεις, αρκεί ο Σάντος να τοποθετήσει τα πιόνια στις σωστές θέσεις της σκακιέρας (και να διαθέτει σ’ αυτή του την έμπνευση λίγο από το άστρο του προκατόχου του).

Χθες, στο δεύτερο ημίχρονο έκανε ματ στον Σμούντα. Η επόμενη παρτίδα θα είναι ακόμα πιο δύσκολη. Οχι μόνο επειδή ο αντίπαλος είναι πιο δυνατός, αλλά και επειδή ο ίδιος έχει ήδη χάσει δύο σημαντικά πιόνια της σκακιέρας του. Και ξέρει όπως ξέρουμε όλοι ότι για να τα αντικαταστήσει θα πρέπει κάτι να «θυσιάσει». Και αυτή η «θυσία» μπορεί να κρίνει όλη την έκβαση των επόμενων ματς.

Σε κάθε περίπτωση, η Εθνική αποδείχτηκε «πολύ σκληρή για να πεθάνει», αποστόμωσε όλους όσοι την έκραζαν στο πρώτο μέρος, έκανε στον εαυτό της ένεση αυτοπεποίθησης στο δεύτερο και έπεισε ότι υπάρχουν ελπίδες να περάσει στον επόμενο γύρο.

Ακόμα όμως κι αν δεν τα καταφέρει, απέδειξε ότι διαθέτει τα ψυχικά αποθέματα για να το επιχειρήσει. Και αφού μάς… κακόμαθε με την εμφάνιση του δεύτερου μέρους, πρέπει να γνωρίζει πως δεν είμαστε διατεθειμένοι πια να δεχτούμε τίποτα λιγότερο από την κατάθεση ψυχής της.

YΓ. Κυκλοφορεί ευρύτατα από χθες: Ο Παπασταθόπουλος είναι ο πρώτος Ελληνας που αποβλήθηκε από την Ευρωζώνη (κι αυτός ειδικά δεν κατάλαβε και το λόγο…)

ΥΓ1. Ο Σάντος χρησιμοποίησε τον… άλλο Χολέμπας και όχι τον Χολέμπας του Βαλβέρδε.

ΥΓ2. Σε 19 ματς της Πριμέρα Ντιβιζιόν ο Βελάσκο Καρμπάγιο έχει δείξει 16 κόκκινες κάρτες. Μια.. προδιάθεση επομένως την είχε.

ΥΓ3. Εκπληκτική εμφάνιση από Κυριάκο Παπαδόπουλο και Φορτούνη, τους αξίζει να πάρουν κι άλλες ευκαιρίες.

ΥΓ4. Ο Σαμαράς είναι σπουδαίος παίκτης με πολύ καλή τεχνική, αλλά στα περισσότερα παιχνίδια δείχνει να του λείπει κάτι στην τελική προσπάθεια.