H απενοχοποίηση της Ριζούπολης
Αν η Ριζούπολη έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό των Ελλήνων φιλάθλων ως το «μνημείο αλητείας» του ελληνικού ποδοσφαίρου, από το βράδυ του Σαββάτου, 19 Φεβρουαρίου μπορεί να αισθάνεται πλήρως απενοχοποιημένη.
Και μπορεί να αισθάνεται απενοχοποιημένη, γιατί οκτώ χρόνια αργότερα, με γήπεδα υπερσύγχρονα, παράγοντες που θέλουν να φέρουν νέο αέρα στο ποδόσφαιρο, διαιτητές καλύτερα καταρτισμένους και οπαδούς που έχουν ζήσει το πετσί τους την οικονομική κρίση της χώρας και θα έπρεπε να είναι περισσότερο συνειδητοποιημένοι, αντί για την αναμενόμενη πρόοδο, βιώσαμε ένα πρωτοφανές πισωγύρισμα.
Με όλα όσα συνέβησαν στο Καραϊσκάκη,
* με τους οπαδούς να περνάνε καπνογόνα, να κάνουν ντου στον αγωνιστικό χώρο ενός υπερσύγχρονου γηπέδου με μεγαλύτερη ευκολία απ’ ό,τι θα το έκαναν σε ένα γήπεδο - «στρούγκα» και να επιτίθενται σε αντίπαλους ποδοσφαιριστές, λες και δεν έχουν άλλες έγνοιες ή προβλήματα στην σημερινή Ελλάδα της ύφεσης και της παρακμής από το πώς θα κερδίσει η ομάδα τους πάση θυσία έναν αγώνα και πώς θα «τρομοκρατήσουν» τον αντίπαλο,
* με διαιτητές που υποτίθεται ότι έχουν πια περισσότερες ευρωπαϊκές παραστάσεις και ακόμα περισσότερη επιμόρφωση πάνω στο αντικείμενό τους, να αποδεικνύονται ίδιοι και απαράλλαχτοι με τους διαιτητές της εποχής της «παράγκας»,
* με παράγοντες που - υποτίθεται ότι - μπήκαν στο ποδόσφαιρο για να φέρουν νέα ήθη και να βοηθήσουν στην προσπάθεια εξυγίανσης, να επιτίθενται φραστικά σε αντίπαλους ποδοσφαιριστές, να αισθάνονται ικανοποιημένοι από το τελικό αποτέλεσμα ενός αγώνα – παρωδία και να κάνουν δηλώσεις περί διδαχής ήθους στα νέα παιδιά,
* με… πρωτοπαλίκαρα παλαιάς κοπής να μπουκάρουν στον αγωνιστικό χώρο για να… συνετίσουν τον επόπτη ή για να διαπληκτισθούν με τον αντίπαλο ποδοσφαιριστή,
αποδεικνύεται ότι η μεν Ριζούπολη αποτελεί πταίσμα, το δε ελληνικό ποδόσφαιρο είναι σε κώμα.
Σε ένα κώμα από το οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να ανανήψει. Και δεν υπάρχει αυτή η πιθανότητα, επειδή όλα τα ζόμπι του ελληνικού ποδοσφαίρου, που ευθύνονται για την κατάντια του, εξακολουθούν να περιφέρονται στο χώρο, πουλώντας εκδούλευση στους ισχυρούς παράγοντες και συντηρώντας αυτή τη χρόνια σήψη, γιατί από αυτήν μόνο μπορούν και οι ίδιοι να συντηρηθούν.
Και την ίδια ώρα η Πολιτεία, παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες της, αναβάλλει συνεχώς τη λήψη μέτρων, ίσως επειδή κατά βάθος την συμφέρει να χρησιμοποιεί το ποδόσφαιρο ως πεδίο ελεγχόμενης εκτόνωσης της κοινωνικής οργής. Και θα συνεχίσει να το κάνει για όσο καιρό όλοι οι παράγοντες του ποδοσφαίρου από τη βάση (οπαδοί) μέχρι την κορυφή (διοικήσεις) με όλες τις ενδιάμεσες διαβαθμίσεις (του αθλητικού Τύπου συμπεριλαμβανομένου…) θα εξακολουθούν για τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα να «παίζουν το παιχνίδι της».
YΓ. Εννοείται πως δεν έχει την παραμικρή σημασία να σταθεί κανείς στην εικόνα του αγώνα μετά τα όσα συνέβησαν.
ΥΓ1. Όταν κάπου στα τέλη Απρίλη ο Ολυμπιακός θα διοργανώσει τη φιέστα για την απονομή του πρωταθλήματος 2010-2011, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν θα πρέπει να προβληματιστεί καθόλου για το ποιον θα καλέσει να κάνει την απονομή. Μπορεί κάλλιστα να ζητήσει από τον Δημήτρη Καλόπουλο να παραδώσει το τρόπαιο. Μ’ αυτόν τον τρόπο αφενός θα λύσει το… πρακτικό ζήτημα της απονομής στον… εαυτό του, καθώς εκτός από πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» είναι και πρόεδρος της Σούπερ Λίγκα, αφετέρου θα… επιβραβεύσει τον διαιτητή που σφράγισε με την διαιτησία του την κατάκτηση του φετινού τίτλου από τους «ερυθρόλευκους».
ΥΓ2. Εργα και ημέρες Καλόπουλου: Δεν έδωσε πέναλτι στο χέρι του Τοροσίδη, ξέχασε τις κίτρινες κάρτες στα αποδυτήρια, ακύρωσε πεντακάθαρο γκολ του Κατσουράνη (που, πάντως, ήταν έργο του βοηθού), κατακύρωσε το νικητήριο γκολ του Τζιμπούρ, ενώ ο Πάντελιτς επηρεάζει το οπτικό πεδίο του Τζόρβα.
ΥΓ3. Κάθε πέρσι και καλύτερα. Λήξη του πρωταθλήματος από τις 19 Φλεβάρη.
ΥΓ4. Τι είναι, άραγε, τραγικότερο; Οι δηλώσεις που έκανε ο Βαγγέλης Μαρινάκης ή το ενδεχόμενο να τα πιστεύει πραγματικά αυτά που λέει;
ΥΓ5. Αναμενόμενες – και δικαιολογημένες – οι δηλώσεις του Σισέ. Πολυτέλεια αποτελεί για το ποδόσφαιρό μας, απλώς άργησε ο ίδιος να το αντιληφθεί.
ΥΓ6. Ας ενημερώσει κάποιος την ΝΕΤ ότι πληρώνεται από ολόκληρο τον ελληνικό λαό και όχι μόνο από τoυς οπαδούς της ομάδας, η οποία της έχει εκχωρήσει τα τηλεοπτικά της δικαιώματα. Ζουμ σε ριπλέι, προκειμένου να μην φανεί ο… αριθμός των παικτών από τους οποίους καλύπτεται ο Κατσουράνης, πρώτη φορά παρακολουθήσαμε.
ΥΓ7. Βγαλμένος από παλιές, κακές, εποχές ο Τάσος Μητρόπουλος.
ΥΓ8. Τελικά οι …4.000 κροτίδες που ΔΕΝ είχαν μπει στο Καραϊσκάκη κατά τον κ. Μώραλη, μπορεί να ήταν και περισσότερες.
ΥΓ9. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται τερματοφύλακα και αμυντικό χαφ. Εκτός αν ο Ερνέστο Βαλβέρδε πιστεύει ότι μπορεί να πορευτεί με αυτή την ομάδα και του χρόνου στο Τσάμπιονς Λιγκ (για την Ελλάδα δεν τίθεται θέμα, είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να πορευθεί).
ΥΓ10. Οσα δίκια κι αν έχει ο Παναθηναϊκός για την διαιτησία του σημερινού αγώνα, θα είναι μέγιστος αποπροσανατολισμός να μείνει στο ντέρμπι και να θεωρήσει ότι το πρωτάθλημα χάθηκε απόψε στο Καραϊσκάκη. Ας κάνει την αυτοκριτική του και ας αναρωτηθεί ποιος άλλος εκτός από τον Καλόπουλο ευθύνεται για το γεγονός ότι τελείωσε η υπόθεση – τίτλος (και οι φετινοί του στόχοι γενικότερα) από τις 19 Φλεβάρη…