«Γεννιέται μια νέα αυτοκρατορία»

Ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ άνοιξε την καρδιά του στο Onsports και μίλησε για την μέχρι σήμερα διαδρομή του στο… στίβο της πολιτικής, τα προσωπικά του σχέδια και φυσικά την μεγάλη του αγάπη, τον Ολυμπιακό.

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που ο βετεράνος, πλέον, ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, ωστόσο δεν πέρασε στιγμή από το μυαλό του να κλωτσήσει και πάλι την ποδοσφαιρική μπάλα. «Έκλεισε για μένα αυτό το κεφάλαιο», μας είπε ορθά κοφτά και συνέχισε: «Από τη στιγμή που σταμάτησα τράβηξα ένα μεγάλο Χ».

Παρακολουθεί, παρ’ όλα αυτά, από το… πόστο του θεατή, πλέον, τον Ολυμπιακό είτε από το γήπεδο Καραϊσκάκη, είτε από την τηλεόραση. Ο Γιώργος Ανατολάκης δήλωσε χαρούμενος από την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τους «ερυθρόλευκους», ενώ τόνισε ότι ο νέος μεγαλομέτοχος των πειραιωτών, Βαγγέλης Μαρινάκης, του θυμίζει τον Σωκράτη Κόκκαλη την εποχή που δημιούργησε την ομάδα που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά της στο… βιβλίο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη:

-Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ αθλητικού και πολιτικού στίβου; Ποιο είναι τελικά δυσκολότερο… γήπεδο, το ποδοσφαιρικό ή αυτό της πολιτικής;

«Στο ποδόσφαιρο υπάρχει η ομαδική δουλεία. Υπάρχει και ένας προπονητής. Το αντίστοιχο συμβαίνει και στην πολιτική. Υπάρχει η ομάδα, στην προκειμένη περίπτωση οι 15 βουλευτές και ο προπονητής μας, να το πω έτσι, είναι ο πρόεδρος. Αυτό είναι πολύ κοινό με το ποδόσφαιρο. Μαθαίνεις να σέβεσαι τον άλλον, όπως συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο, ενώ αγωνίζεσαι για το καλό. Στο ποδόσφαιρο αγωνίζεσαι για τη νίκη, ενώ στην πολιτική για ν’ ανέβει ακόμα ψηλότερα το κόμμα.  Υπάρχουν πολλά κοινά. Σε αυτό το σημείο δεν μπορώ να πω ότι τα βρήκα σκούρα».

-Ως ποδοσφαιριστής η καριέρα σας ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πόσο υψηλές, αντίστοιχα, μπορούν να χαρακτηριστούν οι πολιτικές σας φιλοδοξίες; Ποια είναι τα άμεσα και ποια τα μακροπρόθεσμα σχέδιά σας;

«Κακά τα ψέματα, στον Ολυμπιακό αγωνίστηκα σε πολύ υψηλό επίπεδο. Υπήρχε πίεση από παντού. Από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία που αγωνίστηκα στον Ολυμπιακό υπήρχε πίεση. Από τον κόσμο, από τον προπονητή, από τον πρόεδρο, από τον Τύπο, από παντού... Από τη στιγμή που έδωσα τα χέρια με τον κ. Καρατζαφέρη, ανέλαβα το αθλητικό κομμάτι, το οποίο γνωρίζω καλά. Έχω μια εμπειρία, όπως επίσης έχω πολλούς αθλητές φίλους σε όλα τα αθλήματα. Μεταξύ μας υπάρχει ένας κώδικας επικοινωνίας και μπορούν να με βοηθήσουν αν χρειαστώ οτιδήποτε για οποιοδήποτε άθλημα. Δεν πρέπει να κάνεις μεγάλα βήματα. Πρώτα ένα μωρό μαθαίνει να μπουσουλάει και μετά να περπατάει. Στην πολιτική υπάρχει η περίοδο χάριτος, όπως υπάρχει όπως γνωρίζω και στο τομέα των δημοσιογράφων. Με βοήθησαν οι συνάδελφοι μου. Έμαθα πολλά και συνεχίζω να μαθαίνω. Αγωνίζομαι και προσπαθώ να δίνω το καλύτερό μου εαυτό όχι μόνο στο κομμάτι του αθλητισμού, αλλά και σε πολλά άλλα προβλήματα του τόπου».

-Τι απαντάτε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι αρκετοί αθλητές και καλλιτέχνες εκμεταλλεύτηκαν τη φήμη τους για να μπουν στο κοινοβούλιο;

«Όταν έχεις μια φήμη επειδή θεωρείσαι επώνυμος στο χώρο σου, βοηθάει. Έχεις ένα παραπάνω συν. Από εκεί και πέρα όμως ο κόσμος θα κρίνει το έργο μου. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν σωστό έργο, αλλά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που κάνουν το αντίθετο. Έκανα μια καριέρα στο ποδόσφαιρο, αλλά για μένα αυτός ο κύκλος έχει κλείσει. Παρακολουθώ ποδόσφαιρο, όπως και όλα τα υπόλοιπα αθλήματα, αλλά δεν είμαι πλέον μέρος του ποδοσφαίρου από οποιοδήποτε πόστο. Ο επόμενος στόχος μου είναι να προσπαθήσω να βοηθήσω τους συμπολίτες μου. Να κάνω μια καριέρα στην πολιτική. Δεν θέλω να είμαι Βουλευτής για τέσσερα χρόνια και μετά… αέρας, να φύγω. Θα κρίνει ο κόσμος αν εγώ, που ναι μεν έκανα καριέρα στο ποδόσφαιρο και βοηθήθηκα απ’ αυτό για να εκλεγώ, πρόσφερα έργο από το νέο πόστο μου. Οι επόμενες εκλογές που θα έρθουν, δεν ξέρει κανείς πότε, θα φανεί αν εγώ πρόσφερα έργο ή όχι. Αν πάρεις έστω και μια ψήφο παραπάνω σημαίνει ότι η δουλειά που έχεις κάνει όλο αυτό το καιρό είναι θετική».

-Η οικονομική κρίση και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας έχουν ωθήσει πολλούς συμπολίτες μας στην απόφαση να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες για μια καλύτερη ζωή. Την ίδια στιγμή η χώρα μας αντιμετωπίζει μεταναστευτικό πρόβλημα. Κρίνετε δικαιολογημένη την αγανάκτηση μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου;

«Αρκετοί συμπολίτες μας δεν βλέπουν μέλλον στη χώρα μας και φεύγουν. Μακάρι να είχα μαζί μου την ατζέντα για το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας. Η κάθε γωνιά του κόσμου μπορεί ν’ αντέξει ένα ποσοστό μεταναστών. Εμείς το έχουμε ξεπεράσει κατά πολύ αυτό το ποσοστό. Εσύ, λοιπόν, που έχεις πάρει ένα πτυχίο είναι δύσκολο να βρεις δουλειά στον τομέα που έχεις σπουδάσει. Γι’ αυτό πολλά παιδιά βλέπεις ν’ αναλώνονται σε δουλειές πρόσκαιρες. Θεωρώ ότι φταίνε πολύ τα δύο μεγάλα κόμματα για την κατάντια που έχουμε φτάσει. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι θα γίνουν βήματα. Γι’ αυτό και ο αρχηγός μας δηλώνει ότι θέλει να γίνουν εκλογές. Για να καθαρίσει το τοπίο».

-Με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τα Ολυμπιακά ακίνητα, πολλά εκ των οποίων βρίσκονται σήμερα σε τραγική κατάσταση;

«Ολυμπιακά ακίνητα… Το ΟΑΚΑ είναι το στολίδι σε ότι αφορά στις αθλητικές εγκαταστάσεις. Το αντίστοιχο παράδειγμα στην Βαρκελώνη αξιοποιήθηκε, μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες. Φταίμε εμείς, οι εκάστοτε πολιτικοί που ασχολούνται με το κομμάτι του αθλητισμού, που δεν έχει γίνει μια αξιοποίηση. Μπορείς στο ΟΑΚΑ να κάνεις, ανεξάρτητα από τους αγώνες που φιλοξενούνται κατά καιρούς, ένα Ολυμπιακό ή αρχαιολογικό μουσείο. Να κάνεις μια καφετέρια, με παιδότοπο. Υπάρχουν κατά την γνώμη μου επενδυτές, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν έτσι ώστε ν’ αξιοποιηθούν αυτά τα ακίνητα. Είναι εφικτή επίσης η λειτουργία τους από τους συλλόγους. Αν το δώσεις σε μια ομάδα, αυτομάτως το ακίνητο αποκτά ζωή. Πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία στις ομάδες. Πολλοί σύλλογοι έχουν προβλήματα στέγασης των τμημάτων τους. Τα χρήματα που απαιτούνται για την συντήρησή του είναι πάρα πολλά. Θα πρέπει την ώρα που το φτιάχνουμε να έχουμε προγραμματίσει τι θα γίνει μετά. Μπορείς να προσελκύσεις τους τουρίστες με ένα περίπατο στο γήπεδο. Έχουμε πολύ πλούσια ιστορία στο κομμάτι του αθλητισμού, την οποία δεν έχουμε εκμεταλλευτεί. Αρκετοί ξένοι ενδιαφέρονται γι’ αυτό το θέμα».

-Νοιώθετε «δίψα» για το ποδόσφαιρο; Υπάρχουν στιγμές που νοιώθετε την ανάγκη να βάλετε και πάλι τα ποδοσφαιρικά σας παπούτσια για να μπείτε στο χορτάρι;

«Όχι. Καθόλου και είμαι κάθετος σε αυτό. Αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει για μένα. Στα τρία χρόνια που είμαι μακριά από το ποδόσφαιρο έχω παίξει μια φορά μπάλα. Αναφέρομαι στο πρόσφατο φιλικό που διοργάνωσε ο Ολυμπιακός. Στον «ετήσιο αγώνα κατά της φτώχειας». Αυτά τα είκοσι λεπτά ήταν. Δεν έχω μίσος προς το ποδόσφαιρο. Έκλεισα αυτό το κεφάλαιο και προχωράω μπροστά. Από την στιγμή που τελείωσα, τράβηξα και ένα μεγάλο Χ. Δεν θέλω. Κουράστηκα πάρα πολύ. Ιδίως όταν έχεις παίξει μπάλα στον Ολυμπιακό. Οι απαιτήσεις ήταν πολύ μεγάλες. Πολλοί δεν άντεξαν. Λίγοι έμειναν για πολλά χρόνια σε τόσο υψηλό επίπεδο. Υπήρχαν και κακές στιγμές, οι οποίες όμως με έκαναν πιο δυνατό».

-Η απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός από τον Βαγγέλη Μαρινάκη σας θυμίζει την αντίστοιχη του Σωκράτη Κόκκαλη; Υπάρχουν ομοιότητες στις δύο αυτές «εποχές»;

«Ναι είναι πανομοιότυπες. Διαβάζω και ακούω ό, τι ο Βαγγέλης Μαρινάκης ότι θέλει να φέρει στον Ολυμπιακό Έλληνες παίκτες. Θέλει να κάνει ελληνοποίηση του ρόστερ. Το ίδιο έκανε στην εποχή του ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Ολυμπιακός κατέκτησε τα πάντα. Φαίνεται ότι οι κινήσεις που θα γίνουν φέτος, αλλά και τα επόμενα χρόνια, συνάδουν με τις προσταγές της FIFA. Οι Έλληνες γνωρίζουν τι σημαίνει ο Ολυμπιακός. Γνωρίζουν το μέγεθος, την ιστορία και το βάρος της φανέλας. Οι Έλληνες έχουν κάτι καλό που δύσκολα βρίσκεις σε άλλους λαούς. Οι Έλληνες έχουν φιλότιμο. Για καλή μου τύχη στον Ολυμπιακό είχα συμπαίκτες κυρίως Έλληνες. Έτσι, οι ξένοι συμπαίκτες που είχα προσπάθησαν να γίνουν κομμάτι της δικής μας μικρής κοινωνίας και όχι εμείς να μπούμε στη δική τους».

-Με την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός συγκεντρώνει πλέον ένα περισσότερο, απ’ ό, τι όλες οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες μαζί. Που οφείλεται αυτό; Τι είναι αυτό που έχει ο Ολυμπιακός, σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες, και ξεχωρίζει;

«Θα απαντήσω για την εποχή που έζησα εγώ. Οι ποδοσφαιριστές που άνηκαν στον Ολυμπιακό είχαν όλοι τους μεγάλη προσωπικότητα. Όταν έχεις προσωπικότητα κερδίζεις τα πάντα. Αυτός που δεν είχε προσπαθήσαμε, όλοι μας, να τον… τραβήξαμε μαζί μας. Πολλά παιχνίδια κερδίσαμε στο παρελθόν μόνο με την προσωπικότητα μας. Είχαμε βέβαια και έναν πρόεδρο που ήταν πάντα κοντά μας. Και στα καλά, αλλά και στα κακά. Το ίδιο συμβαίνει τώρα μαθαίνω και με τον κ. Μαρινάκη».

-Υπάρχουν ομοιότητες του φετινού Ολυμπιακού με την ομάδα που έφτασε μια… ανάσα από τους «4» του Τσάμπιονς Λιγκ, η οποία βασίστηκε κυρίως σε Έλληνες ποδοσφαιριστές;

«Αλλάζουν οι εποχές. Πρόκειται για δύο διαφορετικές ομάδες. Το επόμενο διάστημα όμως θα δούμε στις ελληνικές ομάδες περισσότερους Έλληνες. Ο Πλατινί έχει ενημερώσει σχετικά τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και τους συλλόγους για τη νέα εποχή που ξημερώνει. Θεωρώ ότι οι νέες προσταγές θα κάνουν μόνο καλό στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές εξαιρετικοί που χάνονται. Υπάρχουν πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Χρειάζεται, βέβαια, δουλειά σε ό, τι αφορά στο κομμάτι των υποδομών. Πρέπει όλες οι ομάδες, κυρίως αυτές που συμμετέχουν στα μικρότερα πρωταθλήματα, να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στις υποδομές και στα νέα παιδιά. Αν αυτές οι ομάδες επενδύσουν στις μικρές ηλικίες θα είναι έτοιμες να κάνουν το επόμενο βήμα και να πουλήσουν κάποιους εξ αυτών σε δεκαπλάσια τιμή σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Στις μεγάλες ομάδες είναι διαφορετικά. Εκεί υπάρχει πρωταθλητισμός».

-Δεδομένων των συσσωρευμένων χρεών αρκετών ΠΑΕ προς το Δημόσιο, πως μπορεί να επιβιώσει ο αθλητισμός σε συνθήκες ΔΝΤ;

«Δεν ξέρω. Πραγματικά δεν ξέρω. Ποιος φταίει; Τι κάνει; Ακούς διάφορα πράγματα. Αναλαμβάνει κάποιος και στη συνέχεια βγαίνει και λέει για οφειλές της προηγούμενης διοίκησης και διάφορα άλλα. Εγώ ξέρω ότι όταν γίνεται μια αγοραπωλησία πρέπει αυτό που πουλιέται να είναι λευκό. Να μην υπάρχει τίποτα. Στην πώληση των μετοχών του κ. Κόκκαλη, για παράδειγμα, γιατί δεν ακούστηκε το παραμικρό; Με ενοχλεί όλο αυτό. Το ποδόσφαιρο είναι έναν λαϊκό άθλημα, το οποίο αγαπά ο κόσμος. Θεωρώ ότι πρέπει να το σεβόμαστε περισσότερο όλοι μας».

-Ποια είναι η σχέση σας σήμερα με τον Ολυμπιακό; Παρακολουθείτε τα παιχνίδια;

«Όποτε δεν έχω κάποια υποχρέωση με το κόμμα, θα πάω στο Καραϊσκάκη να δω το ματς του Ολυμπιακού. Αν δεν μπορέσω θα το δω στην τηλεόραση. Μου αρέσει να βλέπω ποδόσφαιρο, όπως και όλα τα υπόλοιπα αθλήματα. Παλιότερα παραμελούσα τα λεγόμενα μικρά αθλήματα. Πλέον θέλω να τα παρακολουθώ όλα. Σου δίνει βέβαια η τηλεόραση αυτή τη δυνατότητα, που παλιότερα δεν υπήρχε. Με ξεκουράζει αυτό».

-Πως κρίνετε τη νέα εποχή στην Εθνική, με τη ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Φερνάντο Σάντος; Είστε αισιόδοξος αναφορικά με το μέλλον της;

«Πρώτα απ’ όλα θεωρώ ότι ο Σάντος είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που έχουν εργαστεί στη χώρα μας. Δεν είχα βέβαια την τύχη να συνεργαστώ μαζί του, όμως φαίνεται ότι χτίζει από την αρχή όποια ομάδα αναλαμβάνει. Το ίδιο κάνει και τώρα με την Εθνική. Το πιο σημαντικό για μένα είναι να περάσει στην τελική φάση του Μουντιάλ η Εθνική. Πρέπει να α δίνει το παρών σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, έτσι ώστε να κρατά το όνομα της Ελλάδας ψηλά. Έτσι σε υπολογίζουν όλοι οι αντίπαλοι. Αυτό είναι το σημαντικότερο».

-Με ποιον προπονητή συνεργαστήκατε καλύτερα; Ποιον θεωρείτε καλύτερο όλων;

«Αν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή πρέπει να πω ότι με βοήθησε πάρα πολύ ο Τάις Λίμπρεχτς. Στον Ολυμπιακό με βοήθησε πάρα πολύ ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τη βοήθειά του. Δούλεψα με πολλούς προπονητές, αλλά θεωρώ ότι αυτός ο άνθρωπος με βοήθησε πάρα πολύ. Τον έχω πολύ ψηλά στο μυαλό μου. Ήξερα ότι έχω κάποιον άνθρωπο δίπλα μου που μπορούσε να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα για να είμαι καλά. Ο άνθρωπος αυτός προσπαθούσε να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το πρόβλημά σου, όποιο κι αν ήταν αυτό, χθες, όχι αύριο. Η εισήγησή του με έφερε στον Ολυμπιακό. Συνεργάστηκα δύο φορές μαζί του».

-Με ποιον αποτελέσατε, κατά τη γνώμη σας, το καλύτερο αμυντικό δίδυμο;

«Συνεργάστηκα με πολύ καλούς ποδοσφαιριστές. Με κάποιους ανέπτυξα φιλικές σχέσεις έξω από το γήπεδο. Μεγαλύτερη σιγουριά στον αγωνιστικό χώρο, όμως, ένοιωθα όταν έπαιζα δίπλα στον Κυριάκο Καραταΐδη. Ήξερα ότι αν φύγει από μένα ο αντίπαλος, πίσω μου υπήρχε ο Κυριάκος. Άψογη συνεργασία είχα και με τον Σούρερ. Και οι δύο ήταν, όταν αγωνίστηκα δίπλα τους, μεγαλύτεροι σε ηλικία από μένα και σίγουρα είχαν μεγαλύτερη εμπειρία. Προσπάθησα να πάρω πράγματα από το παιχνίδι τους. Υπήρχε και μια χημεία μεταξύ μας».

-Ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος που αντιμετωπίσατε;

«Πολλοί λένε ότι ο τάδε ή ο τάδε αντίπαλος ήταν ο δυσκολότερος που αντιμετώπισα. Έχει αναρωτηθεί αυτός, όμως, μήπως έφταιγε ο κακός του εαυτός; Μήπως δεν βρέθηκε αυτός σε καλή μέρα και τελικά φάνηκαν οι αρετές του αντιπάλου; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Αντιμετώπισα πολύ καλούς επιθετικούς. Δεν μπορώ να πω ονόματα».

-Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Αβραάμ Παπαδόπουλος θυμίζει εσάς, την εποχή που παίζατε στον Ολυμπιακό. Παρατηρείτε κοινά στοιχεία;

«Νομίζω ότι ο Αβραάμ είναι ένας πάρα πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Θεωρώ ότι πρέπει να μείνει στον Ολυμπιακό για πολλά χρόνια. Δεν θέλω να κάνω μια σύγκριση ανάμεσά μας. Ο Αβραάμ είναι ένας ποδοσφαιριστής και ο Ανατολάκης ήταν ένας άλλος. Του είχα πει παλιότερα ότι πρέπει να παραμείνει στον Ολυμπιακό. Άσχετα αν έρθει μια πρόταση από μια ξένη ομάδα και πάρει και η ομάδα χρήματα. Ο Αβραάμ κάποια στιγμή θα γίνει αρχηγός στον Ολυμπιακό».

-Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας Υφυπουργό αθλητισμού σε μια οικουμενική Κυβέρνηση;

«Δεν θέλω να κάνω σχέδια μακροπρόθεσμα. Δεν ξέρει κανείς πως θα ξημερώσει το αύριο. Το πιο σημαντικό είναι η υγεία. Δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα. Οι στόχοι μου είναι να κάνω καριέρα, φροντίζοντας την περιφέρειά μου. Δεν μπορώ ν’ απαντήσω…»