Ο… πράσινος Δημήτρης Παπαδόπουλος reloaded! (video)

Ο «Παπ» έκανε «ρεκτιφιέ» στην σχέση του με το γκολ στο επίσημο ντεμπούτο του με την ακριτική ομάδα, σημειώνοντας ένα τέρμα που αν μη τι άλλο, αποκτά ιστορικό χαρακτήρα. Όχι μόνο επειδή έριξε την πρώην ομάδα του στη «γέφυρα των στεναγμών» και συγχρόνως, «κούρεψε» με το «καλημέρα» της νέας σεζόν τις πιθανότητες της για την κατάκτηση του φετινού τίτλου.

Ο 31χρονος επιθετικός όπως προαναφέραμε, σημείωσε το πρώτο του γκολ μετά τις 25 Νοεμβρίου του 2009, όταν με τη φανέλα της Ντιναμό Ζάγκρεμπ σκόραρε στο εκτός έδρας ματς Κυπέλλου με την Πόμορατς Κοστρένα. Έκτοτε, το έριξε σε μακρόχρονη… δίαιτα, δεδομένου πως κύλησαν ούτε λίγο, ούτε πολύ 38 παιχνίδια (δύο με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ, 26 με την Θέλτα και 10 με το Λεβαδειακό) χωρίς να γεμίσει το στομάχι του με την... τροφή του κάθε επιθετικού, που δεν είναι άλλη από το γκολ.

Παρεμπιπτόντως, το προσωπικό τέρμα του στο ραντεβού του Σαββάτου(15/9) με τον Παναθηναϊκό, ήταν και το πρώτο του γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα μετά τις 30 Απριλίου του 2008, όταν  είχε σκοράρει με τη φανέλα του «τριφυλλιού», στο 4-1 επί της ΑΕΚ στα πλέι οφ!

Στο pre game της αναμέτρησης με την ομάδα του Ζεσουάλδο Φερέϊρα σχολιάζοντας με δηλώσεις του στην Νοva, τα συναισθήματά του για την συνάντησή του με την ομάδα στην οποία «έφτιαξε» το όνομά του και ανδρώθηκε, δήλωσε έτοιμος να κάνει το καθήκον του. «Η συνεργασία μου με τον Παναθηναϊκό ανήκει στο παρελθόν. Πέρασα ωραίες στιγμές, είναι κάτι που δεν ξεχνιέται, όμως αυτή την στιγμή είμαι παίκτης του Πανθρακικού και θα κάνω τα πάντα για να κερδίσουμε…».

Προϊόντος του χρόνου, αποδείχτηκε πως κυριολεκτούσε και δεν ήταν σχήμα λόγου οι δηλώσεις και οι υποσχέσεις στην κάμερα του συνδρομητικού καναλιού. Εν ολίγοις, το΄πε και το΄κανε ο... αθεόφοβος!

Στον Πανθρακικό, μέσω του Εθνικού Αχνας!

Την τελευταία εβδομάδα των καλοκαιρινών μεταγραφών βρέθηκε μία ανάσα πριν από την υπογραφή συμβολαίου με τον Εθνικό Αχνας, του συνονόματου  και άλλοτε τεχνικού της Ξάνθης, Νίκου Παπαδόπουλου. Ωστόσο, λίγο πριν ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με τους «κουμπάρους», έπαιξε τα… ρέστα του για την παραμονή στο ελληνικό πρωτάθλημα, τράβηξε το χαρτί του Πανθρακικού και έκανε… κέντα!

«Μ΄ αρέσει το ποδόσφαιρο και ήθελα να συνεχίζω να παίζω. Ο Πανθρακικός μου έδωσε την ευκαιρία να δείξω ποιος είμαι, τι μπορώ να κάνω. Μίλησα με τον προπονητή,  μου εξήγησε κάποια πράγματα, του εξήγησα και εγώ τι θέλω και αυτό ήταν που με έκανε να έρθω εδώ. Δεν ήταν κάτι άλλο. Ήρθα να παίξω ποδόσφαιρο και να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της» τόνισε λίγο πριν από την «μάχη» με τον Παναθηναϊκό αναφορικά με το «γάμο» του με την ομάδα της Κομοτηνής.

Ο επαναπατρισμός και ο Λεβαδειακός

Τον περασμένο Γενάρη πήρε την απόφαση της επιστροφής στα πάτρια εδάφη με την σύμφωνη γνώμη της Θέλτα και κατέληξε δανεικός στον Λεβαδειακό.
«Θέλω να εξελίσσομαι, να μη μένω στάσιμος, έχω όρεξη για ποδόσφαιρο και δεν συμβιβάστηκα ποτέ με την απραξία Διακαής μου πόθος ήταν να επιστρέψω στην Ελλάδα» ανέφερε εκείνη την περίοδο, αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην ομάδα της Βοιωτίας.

Αλλιώς ωστόσο τα φανταζόταν και αλλιώς εξελίχθηκαν τα πράγματα μετά τον επαναπατρισμό του. Ίσως από την μεγάλη του πρεμούρα να αγωνιστεί και να αποδείξει ότι εξακολουθεί να περνάει η... μπογιά του βρέθηκε για αρκετό χρονικό διάστημα στα «πιτς» και έχασε πολύτιμο έδαφος. Το αποτέλεσμα ήταν να αγωνιστεί σε μόλις δέκα παιχνίδια με τους Βοιωτούς, χωρίς να κάνει αισθητή την παρουσία του και το χειρότερο, παραμένοντας «τσακωμένος» με το γκολ.

Οι αποδοκιμασίες στο ΟΑΚΑ

Στις 25 Ιανουαρίου του 2012 επιστρέφει στο ΟΑΚΑ μετά από τέσσερα χρόνια ως αντίπαλος του Παναθηναϊκού  - για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από το «τριφύλλι» - και αποδοκιμάζεται από μερίδα οπαδών των «πρασίνων».

Τόσο την στιγμή της εισόδου του ως αλλαγή στο παιχνίδι, όσο και κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης, ακούει ουκ ολίγα «γαλλικά» από την εξέδρα. Από την πλευρά του «έπνιξε» όλα τα συναισθήματά κατά τη διάρκεια του αγώνβα, ωστόσο μετά το τέλος του αγώνα, επιτέθηκε σ΄όλους όσους τον αποδοκίμασαν.

«Σέβομαι την ιστορία του Παναθηναϊκού και τον σύλλογο, αλλά όχι αυτούς που σήμερα με αποδοκίμασαν» τόνισε χαρακτηριστικά ο «Παπ», που σημειωτέον, ήταν πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού τη σεζόν του νταμπλ το 2004.

Η σχέση του με ένα τουλάχιστον κομμάτι οπαδών του Παναθηναϊκού «τσαλακώθηκε» άσχημα, καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν του συγχώρεσαν το χαμένο πέναλτι στις 13 Ιανουαρίου του 2008 στο 1-1 με τον Ολυμπιακό στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», έχοντας απέναντι του κολλητό του φίλο Αντώνη Νικοπολίδη.  

Οι δύο τους είναι φίλοι από τα παλιά, ενώ το δέσιμό τους δεν απονευρώθηκξε ακόμη κι όταν ο Αντώνης ακολούθησε το δρομολόγιο Παιανία – Ρέντη. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο μάλιστα, όταν ο «Παπ» μετρούσε ημέρες στον Παναθηναϊκό, ο Νικοπολίδης επιχείρησε να τον φέρει στο Λιμάνι πλέκοντας το εγκώμιο του στην διοίκηση του Ολυμπιακού, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον ντύσει στα «ερυθρόλευκα».

Η μεταγραφή και το «αντίο» στον Παναθηναϊκό

Γεννημένος στις 20 Οκτωβρίου 1981 στο Γκαγκαρίν του Ουζμπεκιστάν, ο «Παπ» όπως είναι το προσωνύμιο που τον ακολουθεί στην διαδρομή με το κοντό παντελονάκι και τα παπούτσια με τα καρφιά, ξεκίνησε την καριέρα του στον Ακράτητο και μεταπήδησε στην αγγλική Μπέρνλεϊ. Το 2003 επέστρεψε στην πατρίδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και... εκτόξευσε την μετοχή του στο χρηματιστήριο.

Την πρώτη του κιόλας χρονιά με την φανέλα του «τριφυλλιού» σκόραρε «κατά ριπάς» και με 20 συνολικά γκολ(σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ , συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επιστροφή του Παναθηναϊκού στο θρόνο του ελληνικού ποδοσφαιρικού βασιλείου, έπειτα από 7 χρόνια «φαγούρας».

Μέλος της «χρυσής» ομάδας που το καλοκαίρι του 2004 κατέκτησε το Euro στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Ανοιξε την πόρτα της εξόδου από την Παιανία τον Ιανουάριο του 2009, αποτελώντας ωστόσο από την αρχή της σεζόν (2008-09) ξένο σώμα για την ομάδα του «τριφυλλιού», χωρίς να πάρει ούτε ένα παιχνίδι στα πόδια του.

Μετακόμισε στην γειτονική Ιταλία για λογαριασμό της Λέτσε, ακολούθησε η Ντιναμό Ζάγκρεμπ και η Θέλτα.  Η εκτελεστική δεινότητα που αποτελούσε το σήμα κατατεθέν του στα πάτρια εδάφη, δεν τον ακολούθησε στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να επιβιώσει και να καθιερωθεί σε κανέναν από τους τρεις συλλόγους την φανέλα των οποίων φόρεσε εκτός συνόρων.

«Νιώθω σαν σκύλος»

Ειδικότερα η περιθωριοποίηση του στην Θέλτα, τον έκανε να νιώθει σαν σκύλος όπως ο ίδιος δήλωσε σε μια έκρηξή του. «Θέλω να παίξω, όσο τίποτα άλλο. Τώρα δεν παίρνω ευκαιρίες. Αισθάνομαι σαν σκύλος που είναι έξω από το σπίτι, ενώ ο προπονητής κάθεται άνετα μέσα με τις γάτες του. Ένας αδέσποτος σκύλος είναι φυσιολογικό να αναζητά νέο σπίτι...» ήταν οι εξαιρετικά αφιερωμένες δηλώσεις στον τεχνικό της ιβηρικής ομάδας Πάκο Ερέρα με αφορμή τον αγωνιστικό παραγκωνισμό του.

Μετά την οριστικοποίηση της παραμονής της Θέλτα στην Segunda Division, αλλά και την ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε ο Πάκο Ερέρα από την διοίκηση, ο «Παπ» ειδοποιήθηκε πως δεν υπολογίζεται παρά το γεγονός πως το συμβόλαιο του έληγε το καλοκαίρι του 2012, με αποτέλεσμα τον Γενάρη του ίδιου έτους να φύγει με «φύλλο πορείας» και δανεικός στον Λεβαδειακό.

Εντός και εκτός γηπέδων

@    Ο  Πανθρακικός είναι η τέταρτη ομάδα της καριέρας του στην Ελλάδα που φορά πράσινα, μετά τους Ακράτητο, Παναθηναϊκό και Λεβαδειακό.

@    Οι αγαπημένες ομάδες του είναι η Λίβερπουλ και η Μίλαν.

@    Δεν ξεχνάει ποτέ το γκολ του Μάρκο Φαν Μπάστεν στον τελικό του Euro 1988 με τη φανέλα της Ολλανδίας κόντρα στην τότε Σοβιετική Ενωση.

@    Αγαπημένη του ταινία είναι ο «Νονός» και ηθοποιός ο Αλ Πατσίνο.

@    Παίζει με τις ώρες playstation, ενώ έχει να λεει πως το καλύτερο μέρος που έχει επισκεφτεί είναι η Ελλάδα.