Ο γίγας του Ηρακλείου!

Ο Αντι Γουόρχολ είχε πει, δίκην προφητείας, ότι «στο μέλλον κάθε άνθρωπος θα δικαιούται δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας» κι αυτό το συνειδητοποίησε για τα καλά το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου του 2010 ο Φώτης Παπουλής… Εστω και εάν με τον κοντόσωμο επιθετικό, ο Αμερικανός ρηξικέλευθος καλλιτέχνης φάνηκε πιο γενναιόδωρος και του προσέφερε οκτώ περισσότερα, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, 23 λεπτά!

Εκείνη την εποχή στην ακριτική ομάδα, έλαμπε το άστρο του «μαύρου διαμαντιού» ή αλλιώς του Στιβ Λεό Μπέλεκ, ωστόσο ο νεαρός παίκτης είχε το know how για να κάνει και το δικό του κομμάτι!

Το… οξυγόνο του Πανθρακικού

Στο επόμενο κιόλας παιχνίδι σημειώνει το μοναδικό τέρμα του Πανθρακικού κόντρα στην Ξάνθη και στέλνει το μήνυμα πως από τον Πυρσό Γρεβενών και τις αλάνες της Γ΄Εθνικής, ήρθε στην Κομοτηνή για να «φτιάξει» και να διαδώσει το άγνωστο όνομά του στα υψηλά στρώματα της ελληνικής ποδοσφαιρικής κοινωνίας…

«Στον Πανθρακικό βρήκα ''οξυγόνο''. Πάτησα γερά στα πόδια μου…» θυμάται ο 27χρονος άσος του ΟΦΗ για την συνεργασία του με την ομάδα της Θράκης.

Κι εάν οι Ακρίτες του έδωσαν το «φιλί της ζωής» και τον βοήθησαν να βρει τα πατήματά του, στο Ηράκλειο χαίρεται την ενασχόλησή του με την «στρογγυλή θεά» και απολαμβάνει το ποδόσφαιρο, έτσι όπως το έμαθε από πιτσιρικάς.
Για να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, χρειάστηκε να περάσει από πολλές τρικυμίες και να πιει μπόλικο νερό! Ελα όμως που τα στραπάτσα, αποτελούν το καλύτερο υλικό για να φτιάξεις ανθεκτικό δέρμα!

Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο ήταν τόσο μεγάλη, που δεν το έβαλε κάτω ούτε όταν κάποια στιγμή χρειάστηκε να στήσει μια καφετέρια και να δουλέψει σε πρακτορείο ΠΡΟ- ΠΟ (το οποίο «έτρεχε» ο αδερφός του) για τον… άρτο τον επιούσιο.

Το άδοξο τέλος από την Παιανία

Γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Μάλιστα έκλεισε ούτε λίγο ούτε πολύ οκτώ χρόνια στα τμήματα υποδομής των πρασίνων στην Παιανία.
Το 2000 έκανε «κλικ» στον τότε προπονητή του «τριφυλλιού» Αγγελο Αναστασιάδη, με συνέπεια να έρθει η προαγωγή στην πρώτη ομάδα, μαζί με ένα ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία μόλις 15 ετών.

Ωστόσο, δεν ήταν γραφτό να γίνει επαγγελματίας . Οταν του είπαν να επιστρέψει στις ακαδημίες, ζήτησε να φύγει, όπερ και εγένετο. Η ψυχολογία του εκείνη την περίοδο χτύπησε… πάτο, ωστόσο βρήκε το κουράγιο να συνεχίσει να κυνηγάει το όνειρό του…
Μετά το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό Λιοσίων, πραγματοποίησε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στον Αχαρναϊκό την περίοδο 2006-07. Με το «καλημέρα» ξεδίπλωσε εκτός από ποδοσφαιρικό τσαμπουκά και μπόλικο ταλέντο.

Η γνωριμία με τον… δάσκαλο Κούγια!

Το καλοκαίρι του 2008, ο τότε πρόεδρος της Λαμίας Αλέξης Κούγιας ολοκληρώνει την μεταγραφή του στην ομάδα της Φθιώτιδας. Εξι μήνες αργότερα ακολουθεί στην Παναχαϊκή τον γνωστό ποινικολόγο, για τον οποίο μιλάει με τα καλύτερα λόγια έχοντας υπογράψει τρόπο τινά μαζί του ένα προσωπικό συμβόλαιο αλληλοσεβασμού και εμπιστοσύνης.      
«Έμαθα πολλά από εκείνον. Ξέρει αρκετά το ποδόσφαιρο και είμαι χαρούμενος που έχω διατηρήσει μια προσωπική σχέση μαζί του. Με έκανε να ωριμάσω και να αντέχω περισσότερο στα δύσκολα. Αγαπάει το ποδόσφαιρο και μακάρι να συμπεριφερθούν και άλλοι όπως εκείνος προκειμένου να πάει μπροστά το ποδόσφαιρο…».

Την θερινή μεταγραφική περίοδο του 2009 μετακόμισε στα Γρεβενά για λογαριασμό του τοπικού Πυρσού και έξι μήνες μετά, πήρε «φύλλο πορείας» για την Κομοτηνή! Ο νεοφώτιστος στην Super League Πανθρακικός έδειξε εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του και ο τότε τεχνικός της Θρακιώτικης ομάδας, Παύλος Δερμιτζάκης τον έριξε κατευθείαν στα βαθιά. Αρπάζει τις ευκαιρίες από τα μαλλιά και γράφει στο κοντέρ με το κλείσιμο της σεζόν 13 συμμετοχές και 3 γκολ. Το νερό είχε μπει πλέον στο αυλάκι, έστω και εάν την αμέσως επόμενη σεζόν χρειάστηκε να ακολουθήσει τον Πανθρακικό στην Β΄Εθνική.  

Τον Ιανουάριο του 2011 ήρθε ο κρητικός γάμος με τον ΟΦΗ. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιπετειώδη επιστροφή των κρητικών στην Super League. Προϊόντος του χρόνου καθιερώθηκε ως μια από τις πολυτιμότερες μονάδες του Νίκου Αναστόπουλου και έκανε τους σύντεκνους, να λένε το όνομά του και το στόμα τους να στάζει μέλι! Από την πλευρά του, έχει να το λεει πως στο Ηράκλειο ανακάλυψε την ποδοσφαιρική του…  Ιθάκη!

Το γαλανόλευκο όνειρο!

Και επειδή εχθρός του καλού, είναι πάντα το καλύτερο, η επόμενη μεγάλη φιλοδοξία του είναι να τον αξιώσει ο Θεός και ο Φερνάντο Σάντος να φορέσει την φανέλα της Εθνικής ομάδας!  «Ποιος ποδοσφαιριστής δεν έχει στην άκρη του μυαλού του, την κλήση του στην εθνική ομάδα; Σίγουρα, έχω όνειρο να παίξω στην εθνική ομάδα και το θέλω από μικρό παιδί…» αφηγείται ο γίγας του Ηρακλείου για τον επόμενο μεγάλο προσωπικό στόχο του.

Ποδοσφαιρικό θράσος; Αγνοια κινδύνου; Πείτε το και έτσι. Τα όνειρα άλλωστε γίνονται πραγματικότητα, όταν δεν φοβάται κανείς να τα ονειρευτεί, αλλά και να τα ζήσει!