Ο «σκύλος» επιστρέφει στο… σπίτι!

Υποθέτουμε μάλιστα, πως όταν κάποτε ο νυν άσος της Τσέλσι αποφασίσει να πιάσει μολύβι και χαρτί για να αποτυπώσει τα ποδοσφαιρικά του απομνημονεύματα,το πιθανότερο είναι πως θα συμπεριλάβει στις αποφράδες ημέρες της καριέρας του, την τραυματική εμπειρία της γνωριμίας με τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, ο οποίος επέστρεψε στο ελληνικό ποδόσφαιρο για λογαριασμό του Λεβαδειακού.

Γεννημένος στις 20 Οκτωβρίου 1981 στο Γκαγκαρίν του Ουζμπεκιστάν, ο «Παπ» όπως είναι το προσωνύμιο που τον ακολουθεί στην διαδρομή με το κοντό παντελονάκι και τα παπούτσια με τα καρφιά, ξεκίνησε την καριέρα του στον Ακράτητο και μεταπήδησε στην αγγλική Μπέρνλεϊ. Το 2003 επέστρεψε στην πατρίδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και... εκτόξευσε την μετοχή του στο χρηματιστήριο.

Την πρώτη του κιόλας χρονιά με την φανέλα του τριφυλλιού σκόραρε «κατά ριπάς» και με 20 συνολικά γκολ(σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επιστροφή της στον θρόνο του ελληνικού ποδοσφαιρικού βασιλείου, έπειτα από 7 χρόνια «φαγούρας».

Μέλος της «χρυσής» ομάδας που το καλοκαίρι του 2004 κατέκτησε το Euro στα γήπεδα της Πορτογαλίας, το 2008 αποχώρησε από τους «πράσινους» για να μεταπηδήσει στην γειτονική Ιταλία και την Λέτσε. Το δρομολόγιο» εκτός συνόρων, είχε επόμενους σταθμούς την Ντιναμό Ζάγκρεμπ και την Θέλτα.

Η εκτελεστική δεινότητα που αποτελούσε το σήμα κατατεθέν του στα πάτρια εδάφη, δεν τον ακολούθησε στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να επιβιώσει και να καθιερωθεί σε κανέναν από τους τρεις συλλόγους με τους οποίους άλλαξε… δαχτυλίδια.

«Νιώθω σαν σκύλος»

Ειδικότερα όμως η περιθωριοποίηση του στην Θέλτα, τον έκανε να νιώθει σαν σκύλος όπως ο ίδιος δήλωσε σε μια έκρηξή του τον περασμένο Γενάρη.  «Θέλω να παίξω, τίποτα άλλο. Τώρα δεν παίρνω ευκαιρίες. Αισθάνομαι σαν σκύλος που είναι έξω από το σπίτι ενώ ο προπονητής κάθεται άνετα μέσα με τις γάτες του. Ένας αδέσποτος σκύλος είναι φυσιολογικό να αναζητά νέο σπίτι» ήταν οι εξαιρετικά αφιερωμένες δηλώσεις στον τεχνικό της ιβηρικής ομάδας Πάκο Ερέρα με αφορμή τον αγωνιστικό παραγκωνισμό του.

Εκείνο το ξέσπασμα τον επανένταξε στην ομάδα και του έβγαλε τις τυλιγμένες από τα πόδια του... αράχνες! Για αυτό και δύο μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2011, σχολίασε τις καλύτερες ημέρες που βίωνε στην κοινωνία της Θέλτα.

«Είχα χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια για να εκφράσω πώς αισθανόμουν. Πάντα θέλω το καλύτερο για την ομάδα μου, αλλά είμαι ένας άνθρωπος που λέει τη γνώμη του ανοικτά. Ήθελα να βοηθήσω, αλλά δεν ήξερα πώς να το κάνω. Δεν μου αρέσει να μιλάω στον Τύπο, προτιμώ να το κάνω στο γήπεδο. Όταν όμως δεν παίρνεις ευκαιρίες, δεν ξέρεις τι να κάνεις. Δεν ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα, απλώς να παίζω. Τώρα αισθάνομαι καλύτερα. Όταν μπορείς να βοηθήσεις είναι καλό»

Ελα όμως που τα επόμενα φεγγάρια στην ομάδα του Βίγκο δεν έμελλε να είναι εξίσου φωτεινά για τον Ελληνα επιθετικό, ο οποίος βυθίστηκε ξανά στο σκοτάδι! Αμέσως μετά την οριστικοποίηση της παραμονής της Θέλτα στην Segunda Division, αλλά και την ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε ο Πάκο Ερέρα από την διοίκηση, ο «Παπ» ειδοποιήθηκε πως δεν υπολογίζεται παρά το γεγονός πως το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι του 2012.

Τα καλοκαιρινά «φλερτ»...

«Βρες ομάδα και εμείς εδώ είμαστε…» ήταν το μήνυμα των Ισπανών. Το περασμένο καλοκαίρι συζήτησε με την… μισή Super League, χωρίς να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με καμία από τις ομάδες με τις οποίες «φλέρταρε».
Πιο κοντά σε συμφωνία έφτασε με τον Αρη, όμως το άδοξο και πρόωρο τέλος του Εκτορ Ραούλ Κούπερ από τους «κίτρινους», έπνιξε στα νερά του Θερμαϊκού την κατ΄αρχήν συμφωνία του με την ομάδα της Θεσσαλονίκης. 

Ο ίδιος πάντως δεν έπαψε να κρατάει αναμμένο το... καντήλι του επαναπατρισμού, αρκεί όπως έλεγε να βρει ομάδα που θα καλύπτει τις φιλοδοξίες του. Εσχάτως, ο επαναπατρισμός του ετοιμάζεται να λάβει… σάρκα και οστά με τον Λεβαδειακό να του κλείνει το μάτι και τον «Παπ» να προβάρει στον καθρέφτη του σπιτιού την πράσινη φανέλα των Βοιωτών. Παρεμπιπτόντως, άλλωστε  συγκεκριμένο χρώμα τον «κυνηγάει» στην ποδοσφαιρική περιήγησή του στα ελληνικά γήπεδα εάν θυμηθούμε το πράσινο του Ακράτητου και του Παναθηναϊκού. 

  Κουνάει την… ουρά του ο Νικοπολίδης!

Εκτός από τους Γιάννη Κομπότη και Γιώργο Παράσχο, την… ουρά του για την επιστροφή του Δημήτρη Παπαδόπουλου στο ελληνικό πρωτάθλημα, θα πρέπει ασφαλώς να κουνάει και ο Αντώνης Νικοπολίδης! Βλέπετε, οι δύο τους είναι φίλοι από τα παλιά, ενώ η φιλία δεν «τσαλακώθηκε» ακόμη κι όταν ο Αντώνης ακολούθησε το δρομολόγιο Παιανία – Ρέντη.
Σύμφωνα με τον αστικό μύθο μάλιστα, όταν ο «Παπ» μετρούσε ημέρες στον Παναθηναϊκό, ο Νικοπολίδης επιχείρησε να τον φέρει στο Λιμάνι πλέκοντας το εγκώμιο του στην διοίκηση του Ολυμπιακού, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον ντύσει στα «ερυθρόλευκα».

Γούστα εκτός γηπέδων

Οι αγαπημένες ομάδες του είναι η Λίβερπουλ και η Μίλαν.

Ανεξίτηλα χαραγμένο στην μνήμη του έχει μείνει το γκολ του Μάρκο Φαν Μπάστεν στον τελικό του Euro 1988 της Ολλανδίας με την Σοβιετική Ενωση.

Αγαπημένη του ταινία είναι ο «Νονός» και ηθοποιός ο Αλ Πατσίνο.

Αρέσκεται να παίζει με τις ώρες playstation, έχει να λεει πως το καλύτερο μέρος που έχει επισκεφτεί είναι η Ελλάδα. Εάν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει!

Welcome, Μήτσο!