Πίτσος: «Θέλω να προχωρήσω»

Ο νεαρός τεχνικός του Αετού Ανωγείων, μίλησε στο Onsports για τη φετινή του… περιπέτεια στα Ανώγεια, αλλά και τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Παράλληλα, ο Μηνάς Πίτσος αναφέρθηκε και στην… μετάβασή του από ποδοσφαιριστή σε προπονητή.

Πως ζήσατε τη φετινή χρονιά;

«Ο Αετός ήταν μια ομάδα, που όταν μου ζητήθηκε το καλοκαίρι, είχε 6 δελτία. Μια ομάδα που προερχόταν από 20 περσινές μεταγραφές και είχαν φύγει όλοι οι παίκτες. Για εμάς ήταν πολύ δύσκολο. Λόγω των πολλών προβλημάτων, λόγω του χαμηλού μπάτζετ ήταν πολύ δύσκολα να φέρουμε τα παιδιά με παραστάσεις περιφερειακού και πάνω για να ανταπεξέλθουν στην κατηγορία. Με τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης και την προτροπή της να αναλάβω εγώ την ομάδα - γιατί στην αρχή δεν ήμουν θετικός να αναλάβω μια ομάδα με πέντε δελτία, χωρίς βασικό κορμό - ξεκινήσαμε μια προσπάθεια του Αετού, ίσα ίσα για να διατηρήσουμε το όνομα του στο περιφερειακό.

Ξεκινήσαμε να βρούμε παιδιά από τις γύρω περιοχές και του τοπικού με δεδομένο τον υποβιβασμό της ομάδας. Έτσι όταν κάναμε τον προγραμματισμό και χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τα παιδιά, που έδωσαν τελικά τον καλύτερο τους εαυτό, θεωρήσαμε πως θα είμαστε από τις δυο, τρεις ομάδες που θα αγωνιστούμε για να πέσουμε. Στόχος μας ήταν να μπορέσουμε να μην γίνουμε ένας «σάκος του μποξ» και να θέσουμε τις βάσεις για μια ομάδα μέλλοντος ακόμη κι αν πέσουμε στο τοπικό, όπως και έγινε στο πρώτο γύρω που χάσαμε πέντε βαθμούς. Λόγω κακής πορείας πολλών ομάδων, ήμασταν πολύ κοντά.

Με τη συμβολή της διοίκησης που μας έφερε δυο τρία παιδιά, όπως τον Χρυστοφή που μας βοήθησαν πολύ, καταφέραμε να ανεβούμε σε ένα καλό επίπεδο στο δεύτερο γύρο και να κάνει η ομάδα μια πορεία πρωταθλητισμού και να φθάσει σε έναν τελικό μέσα στο Πατούχα, όπου έπαιζε όλη η κατηγορία και χάσαμε 2-0 και ουσιαστικά υποβιβαστήκαμε. Το κέρδος για αυτήν την ομάδα ήταν τα πολλά μικρά παιδιά που χρησιμοποιήθηκαν στο πρωτάθλημα και κέρδισαν εμπειρίες και απέκτησαν παραστάσεις. Αν καταφέρει να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια θα μπορέσει ο Αετός θα επιστρέψει στο περιφερειακό και να κρατηθεί για πολλά χρόνια».

Είστε αισιόδοξος για την μετέπειτα πορεία της ομάδας;

«Δεν ξέρω αν θα είμαι του χρόνου στην ομάδα, αλλά είμαι σίγουρος πως αν ο Αετός κρατήσει αυτόν τον κορμό τον φετινό και αποκτηθούν δυο τρεις παίκτες με παραστάσεις περιφερειακού πρωταθλήματος, έχει όλα τα φόντα του χρόνου να πρωταγωνιστήσει. Αν βάλει 3-4 έμπειρους παίκτες σε αυτόν τον κορμό που έχουν ίσως πρωταγωνιστήσει του χρόνου».

Ποια στοιχεία πρέπει να έχει μια ομάδα για να κάνεις πρωταθλητισμό;

«Φέτος τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εμάς, γιατί ήταν 13 πολύ καλές ομάδες. Το πρώτο και βασικό είναι το οικονομικό. Το δεύτερο στοιχείο είναι ο πολύ καλός προγραμματισμός του καλοκαιριού. Τι θέλω να κάνω και αν στην επόμενη κατηγορία που θα πάω έχω χρήματα για να σταθώ. Χρειάζεται προγραμματισμό για δυο με τρία χρόνια. Ακόμη, χρειάζονται πολλοί καλοί έμπειροι ποδοσφαιριστές και όχι μόνο μικροί σε ηλικία παίκτες. Ο κορμός χρειάζεται να έχει έμπειρους  παίκτες και καλούς για να κάνεις πρωταθλητισμό.

Είναι λίγα τα ταλέντα στην Κρήτη. Καλύτερα να γίνουν τέσσερις όμιλοι στη Δ’ Εθνική, ημιεπαγγελματική κατηγορία και να μπουν όποιες ομάδες μπορούν και οι υπόλοιποι να μείνουν στο τοπικό. Έτσι θα αναβαθμιστεί το τοπικό, να πηγαίνουμε στο γήπεδο και να είναι γεμάτο φιλάθλους. Να γίνεται κάθε Κυριακή ντέρμπι και αν έχεις τη δυνατότητα να πας στη Δ’ Εθνική, αλλιώς να μείνεις εδώ. Τα τελευταία χρόνια δεν έχω δει καλούς παίκτες για να μπουν σε μεγαλύτερες ομάδες, Στο περιφερειακό βλέπουμε τα ίδια άτομα να είναι οι πρώτοι σκόρερ. Οι πιτσιρικάδες του 1991 και μετά δεν είναι έτοιμοι για να παίξουν ούτε σε περιφερειακό που πάει για πρωτάθλημα».

Πώς πήρατε την απόφαση να συνεχίσετε την πορεία σας από τη θέση του προπονητή;

«Κάποια στιγμή θα το έκανα. Τα τελευταία χρόνια που έπαιζα στην ΑΕ Κατσαμπά ως ποδοσφαιριστής και κάποια στιγμή θα ακολουθούσα το επάγγελμα του προπονητή. Είχα πάει και είχα πάρει το δίπλωμά μου μέχρι Β’ UEFΑ. Μου δόθηκε η ευκαιρία να είμαι στην ΑΕ Κατσαμπά προπονητής για 1,5 χρόνο. Και μετά ήρθε η πρόταση από τον Αετό, όπου είπα ότι θέλω να πάω για να συνεχίσω από αυτήν την ομάδα την προπονητική μου καριέρα. Εμένα αυτός είναι ο χώρος μου, του προπονητή και αν η τύχη είναι με το μέρος μου, μπορώ να φύγω και εκτός Κρήτης. Είμαι διατεθειμένος να εξαφανιστώ. Δεν έχω ταμπού και προβλήματα.

Αφού διαλέγω αυτό το επάγγελμα μπορώ να το κάνω όχι μόνο για τα 1000 ευρώ του Ηρακλείου. Εδώ παίρνεις τις εμπειρίες σου, τρως τα χαστούκια σου, αλλά σε μια ενδεχόμενη πρόταση για κάτι καλύτερο δεν θα πω όχι για να μείνω στο Ηράκλειο. Απλώς, οι προπονητές της δικής μου γενιάς, που είναι νέοι, αν δουν το επάγγελμα του προπονητή σαν δεύτερο μισθό, έχουν χάσει το παιχνίδι. Αν το δουν ότι έχω τη δουλειά μου και κάνω και τον προπονητή εκεί, υπάρχει ημερομηνία λήξης. Όταν θέλεις να αφοσιωθείς σε ένα επάγγελμα και θες να ρισκάρεις γι’ αυτό. Πρέπει να ρισκάρεις να φύγεις, να εμπλουτίσεις τις γνώσεις σου με σεμινάρια και διπλώματα και να ασχοληθείς με το αντικείμενο».

Για να γίνει κάποιος καλός προπονητής πρέπει να αποβάλλει τελείως το κομμάτι του ποδοσφαιριστή;

«Όσο μου άρεσε το κομμάτι που ήμουν ποδοσφαιριστής, άλλο τόσο και περισσότερο μου αρέσει ο ρόλος του προπονητή. Όταν ξεκίνησα, ήμουν ένας ποδοσφαιριστής που δεν ήθελα να χάνω. Έπαιζα έντονα και σε διάφορες θέσεις. Όταν κάποια στιγμή μέσα στο παιχνίδι έβαζα τον εαυτό μου σε μια αντεπίθεση και νευρίαζα γιατί θεωρούσα πως την κάθετη πάσα που μπορούσα να κάνω εγώ για να μπει γκολ, έπρεπε να την κάνει και ο παίκτης μου. Τότε είχαν έρθει δυο ποδοσφαιριστές και μου είχαν πει: «Αν παίζαμε όπως εσύ δεν θα ήμασταν εδώ».

Ήταν σοφή κουβέντα και με ηρέμησε και απέβαλα την αντίληψη του παίκτη μέσα από το ρόλο του προπονητή. Καθένας έχει διαφορετικό κομμάτι. Αλλά η μετάβαση από τη θέση του ποδοσφαιριστή σε αυτήν του προπονητή ήταν εύκολη για εμένα. Δεν το επιθύμησα το ποδόσφαιρο, για να παίξω. Το μεγαλύτερο κομμάτι του προπονητή είναι να έχει μέσα την αντίληψη του παίκτη. Αλλά ο ρόλος του προπονητή είναι δύσκολος, να μπορέσεις να συντονίσεις 20 διαφορετικούς χαρακτήρες. Το καλοκαίρι πήρα την ομάδα του Αετού και ήταν μεγάλο σχολείο για εμένα. Να πάρω 19 πιτσιρικάδες και να διεκδικήσω την παραμονή».

Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας μετά από πέντε χρόνια;

«Το σίγουρο είναι πως θέλω να προχωρήσω σε αυτό το επάγγελμα. Θέλω να προχωρήσω στον προπονητικό χώρο. Κάνω τα πάντα από σεμινάρια, διάβασμα, παίρνω διπλώματα και προσπαθώ πολύ για να μπορέσω να κερδίσω κάτι καλύτερο. Είμαι πολύ μετρημένος προπονητικά, γιατί είναι πολύ δύσκολο κομμάτι. Το περιφερειακό είναι σκάκι. Εδώ έχει ανέβει πολύ το επίπεδο και πολλά από τα παιδιά του περιφερειακού έχουν παίξει σε Β’ και Γ’ Εθνική. Μια ομάδα μπορεί να έχει συνέχεια και να είναι καλή και να πρωταγωνιστήσει μόνο αν έχει έμπειρους παίκτες».

Σε ποιον προπονητή, από αυτούς που έχετε συνεργαστεί θα θέλατε να μοιάσετε στο μέλλον;

«Έχω πάρει και θέλω να κρατάω τα θετικά από όλους τους προπονητές με τους οποίους έχω δουλέψει ως παίκτης. Υπήρχαν προπονητές που δεν άξιζαν, αλλά και από εκεί πήρα κάτι. Μεγάλο σχολείο για εμένα ήταν η χρονιά που πήγα Β’ Εθνική με τον Μπόνιτς. Ήταν το μάξιμουμ της καριέρας μου, των εντυπώσεών  και των εμπειριών μου. Έχω συνεργαστεί με πολύ αξιόλογους ανθρώπους, όπως τον Πετράκη και τον Πατεμτζή και τον Ράικο. Τα πιο θετικά πράγματα που κρατώ από τους προπονητές είναι η προσωπικότητά τους. Ένας προπονητής μπορεί στην προπόνηση να κάνει… παπάδες. Το θέμα είναι πως θα το περάσεις στον παίκτη, πώς θα του μιλήσεις. Να μην τον υποτιμήσεις».

Έχεις περάσεις από πολλές ομάδες. Ο ΠΟΑ είναι η ομάδα της καρδιάς σου;

«Είναι η ομάδα που αγάπησα. Είναι η γειτονιά μου. Εκεί βρίσκεται το πατρικό μου και οι φίλοι μου. Έχω αγαπήσει και την ομάδα του Ηρόδοτου, στην οποία έχω παίξει 2 χρόνια. Όσο για τις μεγάλες ομάδες της Κρήτης, δεν ξεχνάω τον ΟΦΗ, γιατί από εκεί ξεκίνησα στις ακαδημίες του, αλλά και τους αγώνες της Γ’ Εθνικής με τον Εργοτέλη».

Τι θα άλλαζες στην καριέρα σου ως ποδοσφαιριστής;

«Τον χαρακτήρα μου θα άλλαζα. Πιτσιρικάς ήμουν πολύ ατίθασος. Θα άλλαζα το ότι δεν πέτυχα προπονητές να μου δώσουν αυτά που έχουν τώρα τα παιδιά: μορφωμένους προπονητές, τακτικές, ακαδημίες που από τα 15 ξέρεις ότι έχεις κάποιον από πίσω. Τότε τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Είχα τον ποδοσφαιρικό χαρακτήρα για να προχωρήσω, αλλά δεν είχα καλή συμπεριφορά για να με πάρουν στην κάθε ομάδα».

Στενοχωρήθηκες που δεν έπαιξες τον ΟΦΗ;

«Στενοχωρήθηκα πολύ που δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω στον ΟΦΗ».