10+1 πράγματα που δεν γνώριζες για το Μαραθώνιο

Η ιστορία ξεκινά από τον Φειδιππίδη…

Ο Μαραθώνιος πήρε το όνομά του από την ιστορική διαδρομή που διήνυσε το 490 π.χ. ο ημεροδρόμος Φειδιππίδης για να αναγγείλει στους Αθηναίους τη νίκη των Ελλήνων (Αθηναίοι και Πλαταιείς) ενάντια στους Πέρσες. μια νίκη που οφειλόταν στην στρατιωτική ιδιοφυΐα του Μιλτιάδη – με τον εχθρό να τρέπεται σε φυγή και να επιστρέφει στην Ασία. Λέγεται ότι αυτή ήταν και η τελευταία διαδρομή του δρομέα, καθώς αμέσως μετά την έλευσή του στην πόλη φωνάζοντας «νενικήκαμεν», ξεψύχησε. 

Μια αναπάντεχη πρόταση από έναν Γάλλο ελληνιστή 
Η ιδέα της γέννησης του αθλήματος αλλά και της ενσωμάτωσής του στους Ολυμπιακούς αγώνες ανήκει στο Γάλλο Michel Breal, ο οποίος στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896 πρότεινε να συμπεριληφθεί το συγκεκριμένο άθλημα στο πρόγραμμα. Πείθει τον Pierre de Coubertin και η πρότασή τους γίνεται δεκτή από το Διεθνές Αθλητικό Συνέδριο στο Παρίσι. Έτσι, ο Μαραθώνιος καθιερώνεται ως ολυμπιακό αγώνισμα!

Ο πρώτος νικητής!
Το 1896 είναι χρονιά ορόσημο με το Μαραθώνιο, καθώς ο Αγώνας πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Η συμμετοχή του Σπύρου Λούη γίνεται εκτάκτως δεκτή. Έτσι, αναδεικνύεται ο πρώτος νικητής στο αγώνισμα του Μαραθωνίου Δρόμου στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Ο φτωχός νερουλάς αποτελεί πια το σημαντικότερο αθλητικό θρύλο της νεότερης Ελλάδας και γράφει τη δική του ιστορία τερματίζοντας σε 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα, χωρίς καμία προετοιμασία! Ο Λούης μπήκε στο στάδιο, όπου τον υποδέχτηκε ο λαός μαζί με δυο πρίγκιπες, τον κατοπινό διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και τον πρίγκιπα Γεώργιο και τον κέρναγαν κρασί, γάλα, μπύρα, αυγά πασχαλινά, πορτοκαλάδα και άλλα δώρα. Πολλοί του έταζαν από κοσμήματα ως τζάμπα ξύρισμα στο κουρείο για πάντα. Δεν ξέρουμε αν τελικά τα πήρε όλα αυτά τα δώρα. Ο βασιλιάς Γεώργιος ρώτησε τον Λούη τι δώρο θα ήθελε να του προσφέρει, και εκείνος του απάντησε : « Ένα γαϊδουράκι να με βοηθάει να κουβαλάω το νερό. »

Ο Λούης μετά τους Ολυμπιακούς γύρισε στο χωριό του και δεν πήρε μέρος σε κανέναν άλλο αγώνα δρόμου. Έζησε μια ζωή ήρεμη, εργαζόμενος ως αγρότης, και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός.

Το Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου
Το μετάλλιο του, αντίγραφο του κυπέλου που του απονεμήθηκε και προσωπικά του αντικείμενα βρίσκονται στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου το οποίο φιλοξενεί περισσότερα από 3.100 εκθέματα που καταγράφουν την ιστορία του.

Η πρώτη ελληνίδα που τρέχει
Την επόμενη μέρα, μια γυναίκα με το όνομα Σταμάτα Ρεβύθη, αποφάσισε να τρέξει την ίδια διαδρομή σε ένδειξη διαμαρτυρίας καθώς δεν της είχε επιτραπεί να συμμετάσχει στους Αγώνες. Είναι η πρώτη γυναίκα που «συμμετείχε» σε Μαραθώνιο και κατάφερε να διανύσει τη διαδρομή σε 5 ώρες και 30 λεπτά.

Ο Μαραθώνιος γυναικών γίνεται Ολυμπιακό άθλημα
Η πρώτη όμως γυναίκα που κατάφερε να τρέξει το 1976 ανεπίσημα στο Μαραθώνιο της Βοστώνης πετυχαίνοντας χρόνο 3:21:40 ήταν η Κάθριν Σουάιτζερ, η οποία δήλωσε συμμετοχή χωρίς να αναφέρει το φύλο της. Κανείς δεν την ανακάλυψε μέχρι το πέμπτο χιλιόμετρο. Τότε, ένας δημοσιογράφος που κάλυπτε τον αγώνα την αντιλήφθηκε και αμέσως ο διοργανωτής Τζοκ Σεμπλ προσπάθησε ανεπιτυχώς να τη σταματήσει! Αρκετά χρόνια αργότερα το 1984, ο Μαραθώνιος γυναικών γίνεται τελικά ολυμπιακό άθλημα. 

Παγκόσμια Ρεκόρ 
Το παγκόσμιο ρεκόρ ανδρών για το Μαραθώνιο κατέχει ο Ντένις Κιμμέτο από την Κένυα, ο «ταξιδιώτης του χρόνου» όπως είναι το παρατσούκλι του. Κατάφερε να τερματίσει στο Βερολίνο σε 2 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα και να σπάσει το φράγμα του χρόνου του των δύο ωρών και τριών λεπτών του Ουίλσον Κιπσάνγκ, ο οποίος έχει κάνει 26 δευτερόλεπτα παραπάνω μέχρι τη γραμμή του τερματισμού σε προηγούμενη διοργάνωση. 
40 ή 42.195 χιλιόμετρα; 
Η πρώτη ολυμπιακή διαδρομή στους Αγώνες της Αθήνας το 1896 ήταν ακριβώς 40 χιλιόμετρα. Παρόλα αυτά το 1908 στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου προστέθηκαν 2 ακόμη χιλιόμετρα και 195 μέτρα ώστε η διαδρομή να φτάσει μέχρι τα Ανάκτορα για να την παρακολουθήσει η βασιλική οικογένεια. 

Χτύπημα στον τοίχο ή αλλιώς hitting the wall 
Όταν ο οργανισμός έχει καταναλώσει όλους τους υδατάνθρακες που βρίσκονται στο συκώτι και τους μύες του και έτσι επιβραδύνει διαρκώς καθώς καίει όλο το διαθέσιμο λίπος που διαθέτει και τον αποδυναμώνει εντελώς. Συνεπώς το χτύπημα στον τοίχο είναι η απότομη αναπάντεχη εξάντληση που μπορεί να νιώσουν οι δρομείς αν δεν έχουν προετοιμάσει καλά τον οργανισμό τους.

Μια ιστορική επέτειος 
Φέτος, συμπληρώνονται 120 χρόνια από την πρώτη σύγχρονη διοργάνωση του Μαραθωνίου το 1896 και 70 χρόνια από το 1946, τη χρονιά που ο κορυφαίος Έλληνας δρομέας Στέλιος Κυριακίδης νίκησε στο Μαραθώνιο της Βοστώνης!

Και ένα συγκλονιστικό βίντεο…

Το βίντεο που έχει μείνει στην ιστορία. Αποτυπώνει την προσπάθεια της Ελβετής Gabriela Andersen-Schiess που τερμάτισε 37η στο Μαραθώνιο γυναικών στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες το 1984. Η άρνησή της να εγκαταλείψει τον αγώνα και η προσπάθεια της να τερματίσει εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα.