Τα άλλα τμήματα, οδηγός για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό

Μετά τα πρόσφατα παραδείγματα που είχαμε με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού τίτλου από την γυναικεία ομάδα πόλο του Ολυμπιακού, όπως επίσης και το παράδειγμα από την γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού, που με μια σπουδαία μεταγραφή μιας παίκτριας άλλαξε τα δεδομένα, καθώς και με την περίπτωση της αντρικής ομάδας βόλεϊ του Ολυμπιακού που δεν προχώρησε σε κάποια εντυπωσιακή μεταγραφή, και την ομάδα του μπάσκετ..... τότε όλα αυτά αν τα αναλύσεις σε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ποδοσφαιρική ομάδα του Ολυμπιακού έχει χάσει τον προσανατολισμό της όσον αφορά το μεταγραφικό σχεδιασμό και τους στόχους της, καθώς αρνείται να δει τα επιτυχημένα ή αποτυχημένα παραδείγματα από τα άλλα τμήματα της Πειραϊκής ομάδος και να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα που θα την οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία.

  Η μικρή Ελλάδα πήρε και πάλι Ευρωπαϊκό τίτλο στο Πόλο δείχνοντας ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και δεν είναι όλα θέμα μπάτζετ αλλά κυρίως είναι θέμα στοχευόμενων μεταγραφών, προπονητή και σχεδιασμού της ομάδος.

  Για όσους θα βιαστούν να πουν αμέσως ότι είναι πολύ πιο δύσκολο στο ποδόσφαιρο να κάνεις ευρωπαϊκή επιτυχία θα τους πω απλά να δουν το φετινό παράδειγμα της Μονακό που έφτασε μια ανάσα από τα ημιτελικά χωρίς σπουδαίο μπάτζετ και χωρίς φοβερό προπονητή και αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από την Γιουβέντους η οποία δεν αποδίδει και κάποιο φοβερό ή εντυπωσιακό ποδόσφαιρο... και την οποία έχει νικήσει ο Ολυμπιακός όπως και την Ατλέτικο.

  Επίσης τα ίδια ισχύουν και για την Ντίνπρο που απέκλεισε τον Ολυμπιακό μετά από τραγικά λάθη και παιχνίδια της μπάλας αλλά και πολλά άλλα παραδείγματα που δείχνουν ότι τα χρήματα δεν είναι το παν για να πετύχεις την διάκριση και την καταξίωση στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

  Επίσης να θυμίσω ότι και ο Παναθηναϊκός όταν είχε φτάσει στα ημιτελικά με τον Άγιαξ δεν είχε κάποιο υπέρογκο μπάτζετ αλλά ένα πολύ καλό σύνολο...

  Στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό πρέπει να καταλάβουν ότι αντί να κάνουν 10-20 μεταγραφές κάθε χρόνο και να ψάχνουν το ποδοσφαιρικό Λόττο σε αυτές, το κύριο και αποκλειστικό μέλημα όσον ασχολούνται με τα μεταγραφικά της Πειραϊκής ομάδος πρέπει να είναι να βρίσκουν παίκτες σαν τον Ιμπαγάσα και τον Τσόρι Ντομίνγκεζ που είναι ποδοσφαιριστές-ηγέτες και αλλάζουν ανά πάσα στιγμή την ροή του παιχνιδιού και σε κάνουν ομαδάρα...

  Το να γίνει ο Ολυμπιακός μια ομάδα μεταπώλησης ή κέντρο διερχομένων ποδοσφαιριστών θα χαμηλώσει πολύ τον πήχη και τις προσδοκίες των φιλάθλων οι οποίοι έχουν αραιώσει κατά πολύ από το γήπεδο Καραϊσκάκη και πάνε στο πόλο, το βόλεϊ, το μπάσκετ για να δουν θέαμα και να νιώσουν έντονες συγκινήσεις...

  Στην περίπτωση που επιμείνουν σε αυτό το μοντέλο που βλέπουμε τώρα στον Ολυμπιακό, τότε δεν είναι μόνο ότι θα ελαττωθεί η παρουσία του κόσμου στο Καραϊσκάκη αλλά νομοτελειακά θα βρεθεί κάποια ομάδα που θα μπορέσει να διεκδικήσει τα σκήπτρα του ελληνικού πρωταθλήματος...

  Όπως έχω πει και άλλες φορές δεν γίνεται αστακομακαρονάδα χωρίς αστακό αλλά και δεν μπορούμε να βαφτίζουμε την «κολοκύθα» ως σταχτοπούτα ή να λέμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι με την συνεχόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος και 1-2 καλά ματς στην Ευρώπη…

  Ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει τρείς τουλάχιστον μεταγραφές επιπέδου Τζιοβάνι, Καρεμπέ, Ριβάλντο και όχι να δούμε πάλι «καραβιές» αγνώστων ποδοσφαιριστών ή παικτών που παίρνουν μεταγραφή μέσα από κάποια εντυπωσιακά βιντεάκια που φτιάχνουν οι πανέξυπνοι μάνατζερ…

  Υ.Γ: Και επειδή το ψάρι βρωμάει ή λάμπει πάντα από το κεφάλι ο Ολυμπιακός πρέπει να φέρει επιτέλους έναν προπονητή που να έχει κατακτήσει Ευρωπαϊκούς τίτλους, να έχει δουλέψει σε ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα με μια ομάδα γεμάτη αστέρια και να έχει πάρει και τίτλο στο πρωτάθλημα της χώρας της... Αντί να δοθούν 2-3 εκατομμύρια σε κάποιο «ποδοσφαιρικό ταλέντο» ας δοθούν τα λεφτά αυτά σε ένα προπονητή ηγέτη, πολύ έμπειρο και με παγκόσμια αναγνωρισμένη προσωπικότητα που μπροστά του και οι μεγαλύτερη «φίρμα» θα κάθετε προσοχή...