Η παράσταση αλλάζει και η εθνική Ελλάδας ελπίζει

Ασφαλώς η νίκη για την οποία  έπραξε πολλά αλλά δεν στάθηκαν αρκετά θα πρόσθετε λίγες ακόμα πιθανότητες στο μικρό …καλάθι με το οποίο έχει μείνει έπειτα από τα διαδοχικά πατατράκ στα προηγούμενα τέσσερα αγωνιστικά της ραντεβού στον ΣΤ’ Όμιλο.   Όμως δε νομίζω ότι η διαφορά θα ήταν τέτοια που να  άλλαζε και τόσο τη θέση με την πλάτη στον τοίχο στην οποία έχει βρεθεί ιδιαίτερα μετά το εκκωφαντικό χαστούκι από τους ερασιτέχνες των Νησιών Φερόε και μάλιστα μέσα στο Φάληρο.
Κάποιοι κυνικοίκαι εξαιρετικα αυστηροί θα πουν ότι όταν χάνεις και μάλιστα πεντακάθαρα από έναν τέτοιο αντίπαλο ούτε αξίζεις ούτε μπορείς να προσδοκάς προκρίσεις σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Ιδιαίτερα αν και πριν και μετά είσαι πάνω κάτω στα ίδια ….. χάλια (για να μην χρησιμοποιήσω «βαρύτερη» λέξη). Και η …προσέγγιση τους δεν απέχει και τόσο από την αλήθεια. Όμως στη Βουδαπέστη έστω και αν δεν έγιναν τρία βαθμολογικά βήματα μπροστά για την «γαλανόλευκη», είναι βέβαιο ότι  από άποψη γραφής πραγματοποιήθηκε ένα άλμα προς τα …πίσω λίαν …ελπιδοφόρο και πολυπόθητο.
Η Ελλάδα ήταν ομάδα (μέχρι και …ηχητικά είναι ωραίο και ταιριαστό) στη «Grupama Arena» και αυτή είναι μία σπουδαία ιδιότητα με την οποία είχε διακόψει στη μεταμουντιαλική της πορεία διπλωματικές σχέσεις. Κάτι που αποτελούσε το πιο απελπιστικό δεδομένο  στην προσπάθεια να καταφέρει να δώσει το «παρών» στα τελικά μίας ακόμα σπουδαίας διοργάνωσης.
Και μπορεί να βρίσκεται πλέον στη μέση της διαδρομής άλλα δύο βήματα πιο μακριά από την απευθείας πρόκριση στο Euro 2016 και ίσως ακόμα και από τη δεύτερη ευκαιρία της 3ης θέσης  αλλά ταυτόχρονα η επιστροφή σε μία εικόνα αξιοπρεπή και αξιοσέβαστη που επέδειξε στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας αφήνει γόνιμο έδαφος για θετικές σκέψεις.
Γόνιμο καθώς είδαμε ότι η βασική της αντίπαλος για τη θέση που οδηγεί εκτός συνταρακτικού απροόπτου (καθώς είναι σχεδόν απίθανο η σχετική συγκομιδή  τουλάχιστον της εθνικής να είναι η μεγαλύτερη όλων που θα καταλάβουν την 3η θέση στους 9 ομίλους) στα μπαράζ δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Και κατά συνέπεια αν η Ελλάδα πραγματοποιήσει την ολική επαναφορά στο πρόσφατο της  επιτυχημένο παρελθόν τότε μπορεί να είναι αυτή που θα βρεθεί, έστω και πάνω στο νήμα και με πολύ ιδρώτα και αίμα, πίσω από τις θεωρητικά τούτη τη στιγμή άπιαστες Ρουμανία και Βόρεια Ιρλανδία. Το 5Χ5 δεν είναι εύκολη υπόθεση αλλά ουδείς εκ των αντιπάλων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μέχρι το φινάλε του επώδυνου κατά βάσει ως τώρα ταξιδιού της στα προκριματικά δεν …απαγορεύει το ελληνικό όνειρο.
Γιατί η  Ελλάδα εξακολουθεί ακόμα και να θέλει και να μπορεί να πετύχει και σε μία αποκαρδιωτική ως τώρα παράσταση που  κύρια μόνη της (έστω με …σκηνοθέτες κάποιους που  βρέθηκαν να «παίζουν» μαζί της)  έστησε.
Αλλάζοντας όμως το ρόλο της και ένα μεγάλο κομμάτι της σκηνοθεσίας το …σκηνικό  διαφοροποιείται άρδην. Και, για να επιστρέψουμε στα της αρχής, ποιος μπορεί να της αρνηθεί ότι προλαβαίνει να εισπράξει ένα ακόμα ηχηρό χειροκρότημα;