Με πισωγυρισμάτα μπορεί να πάει μπροστά ο ΠΑΟΚ;

Τουλάχιστον έτσι την καθιστά η διοικητική  «προσέγγιση» της  και φυσικό είναι οι (ξανά) απογοητευμένοι οπαδοί του ΠΑΟΚ να επανέρχονται (ορισμένοι μάλλον δεν έφυγαν ποτέ από εκεί με εξαίρεση ίσως την δυστυχώς για τον «Δικέφαλο» λίαν προσωρινή κατάκτηση του Ολύμπου με τη νίκη στο «Καραϊσκάκης» τον περασμένο Δεκέμβριο) στην προκαταβολική τους γκρίνια που το περασμένο καλοκαίρι τους έφερε ως Κασσάνδρες να προβλέπουν αυτό  το οποίο πλέον είναι πραγματικότητα.Με την ομάδα της Θεσσαλονίκης να είναι αυτή τη χρονική στιγμή τρένο  όχι απλά εκτροχιασμένο αλλά και δίχως  ορατό προορισμό.  Καθώς παρότι βέβαια η τελευταία αμαξοστοιχία για αυτήν ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει την εφετινή της διαδρομή  και ίσως τελικά καταφέρει να φθάσει σ’ ένα τουλάχιστον αποζημιωτικό σταθμό (το εισιτήριο για τα προκριματικά του προσεχούς Champions League μέσω των πλέι –οφ) όμως γεγονότα και στοιχεία σε καμία περίπτωση δεν αφήνουν περιθώρια για  προσμονή …θαυμάτων.
Οι παλινωδίες των τελευταίων εβδομάδων όσο αφορά στο αν θα μείνει ή θα φύγει ο  Αναστασιάδης και όσα ακολουθούσαν τη μία μετά την άλλη απογοητευτικές της εμφανίσεις και τα σχεδόν αδιάκοπα απογοητευτικά αποτελέσματα της ομάδας ήδη είχαν φροντίσει να διαμορφώσουν ένα κλίμα ρεαλιστικού, σε ένα μεγάλο βαθμό, πεσιμισμού στις τάξεις του ΠΑΟΚ. Και το …αναμενόμενο με πρωτοβουλία της διοίκησης διαζύγιο με τον έμπειρο τεχνικό μπορεί να είναι ένα σοκ, που σε μεγάλο βαθμό  θεωρείται απαραίτητο σ’ ανάλογες «κρίσεις», η πρώτη μετά από αυτό επιλογή δεν δείχνει να είναι τέτοια που να επιτρέψει στην πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας  να βαδίσουν στο δρόμο της βάσιμης ελπίδας για ουσιαστική ανάκαμψη.
Είναι πολλοί εκείνοι που στον «Δικέφαλο» ζητάνε και δεν βλέπουν πολύ περισσότερα από τη διοίκηση και την  ομάδα  τους. Και εξίσου ουκ ολίγοι αυτοί που θεωρούν ότι με την εκ νέου αναβάθμιση  του Γεωργιάδη θα είναι ο ΠΑΟΚ στο ίδιο απογοητευτικό για αυτόν έργο  θεατής.
Μερίδιο ευθύνης για αυτό το σκηνικό έχουν  οι περισσότεροι αν όχι άπαντες. Κάποιοι θεωρούν πρώτη και μεγαλύτερη υπεύθυνη  τη διοίκηση, τόσο για την επιλογή του Αναστασιάδη όσο και παικτών όχι ικανών να κάνουν το όνειρο του πρωταγωνιστή ΠΑΟΚ πιο κοντινό στην πραγματικότητα. Άλλοι κύρια τον πρώην πλέον τεχνικό της ομάδας  (με ή χωρίς την συνδρομή των παικτών) σ’ αυτή την  αρχικά …ανατρεπτική και εν τέλει επώδυνη πορεία στα τρία μέτωπα (πρωτάθλημα , κύπελλο και Europa League). Και μάλλον οι λιγότεροι τους τελευταίους που αποδείχθηκαν όχι στο ύψος των προσδοκιών των φίλων της ομάδας και των περιστάσεων.
Και ο ΠΑΟΚ έχει επιστρέψει στην …αφετηρία αφού έκανε μία συναρπαστική αρχικά πλην ραγδαία φθίνουσα πορεία στη σεζόν και η εικόνα του σήμερα αφενός μεν είναι ραγισμένη και αφετέρου, και ίσως το σημαντικότερο, δεν διακρίνεται τόπος και τρόπος για άμεση και ουσιαστική επιδιόρθωση της και επαναφορά στο σωστό δρόμο.