Ήταν (και είναι) η χρονιά ΤΟΥ!

Καταρχήν καλά Χριστούγεννα σε όλους τους Παναθηναϊκούς. Και μέρες που είναι γυρίστε το ρολόι ένα χρόνο πίσω. Μόνο έτσι θα καταλάβετε τι ζήσαμε. Πως ήμασταν και πως γίναμε. Για τι μιλούσαμε και για τι μιλάμε. Με λίγα λόγια τι έχουμε ΗΔΗ πετύχει.  

Το 2014 φεύγει και αν μη τι άλλο ήταν η σεζόν της ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ του Παναθηναϊκού. Η ομάδα αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της. Άρχισε και πάλι να λειτουργεί υπό κανονικές συνθήκες, να παίζει μπάλα που γουστάρεις να βλέπεις, να πανηγυρίζει ξανά μεγάλες νίκες και τίτλους. Ακόμη και να δικαιώνεται για όσα φωνάζει, με τις διώξεις που έχουν ασκηθεί σε αυτούς που πίνουν το αίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου και την γενική κατακραυγή που υπάρχει από τους υγιώς σκεπτόμενους.  

Κι όλα αυτά ούτε με κανένα μαγικό ραβδί, ούτε με κάποιον επενδυτή που έσταξε λεφτά. Μόνο με ΔΟΥΛΕΙΑ και ΠΛΑΝΟ! Αυτά που είπες, αυτά κάνεις. Με δικά σου παιδιά, με ξένους που ήθελαν να κάνουν και έκαναν το restart και ένα επιτελείο που δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ. Και μια διοίκηση που ακόμη και μέσα από τα σφάλματά της το παλεύει ως εκεί που δεν πάει σε όλους τους τομείς και πάνω απ’ όλα ΣΕΒΕΤΑΙ τον κόσμο και τον έχει κάνει κυριολεκτικά ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ.

Ο Παναθηναϊκός είναι μακράν η πιο βελτιωμένη ομάδα της σεζόν, είναι το σημείο αναφοράς, είναι αυτός που απασχόλησε φίλους και εχθρούς με την πρόοδό του, αυτός που έκανε τους πάντες να του βγάλουν το καπέλο. Δεν τα λέμε μόνο εδώ αυτά, γενική παραδοχή είναι αν δεν έχεις τσίμπλα στα μάτια.  

Πέρσι τέτοια εποχή ξεκινούσε την αντεπίθεσή του, με λίγους «τρελούς» να τον στηρίζουν και πολλούς να τον σταυρώνουν και να τον ειρωνεύονται. Για να κλείσει παίρνοντας το σκαλπ του ΠΑΟΚ με 4άρα στον τελικό, έχοντας νωρίτερα κάνει παρέλαση με 0-3 στο Καραϊσκάκη βουλώνοντας ένα κάρο φλύαρα, άμπαλα και θρασύτατα στόματα.

Μα πάνω απ’ όλα παίζοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο και έχοντας απίστευτη συσπείρωση στον κόσμο του. Με μια Λεωφόρο να ξεχειλίζει υγεία, αλλά και τους οπαδούς να ακολουθούν με τρέλα την ομάδα όπου και αν παίζει δίνοντας τρομερή ενέργεια και αυτοπεποίθηση στους παίκτες.

Πάμε και στα φρέσκα κουλούρια. ΝΑΙ, τα προβλήματα δεν έχουν εκλείψει. Οι δυσκολίες συνεχίζονται, όπως όμως και η προσπάθεια για την αναρρίχηση της ομάδας ξανά στην κορυφή. Ο πρώτος γύρος τελειώνει και βρίσκει τον Παναθηναϊκό σε τροχιά τίτλου. Εχω ξαναπεί πως με λίγη περισσότερη προσοχή σε κάποια ματς και με 50-50 διαιτησία (δείτε τι σφυρίγματα παίρνουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ που είναι από πάνω) η ομάδα θα ήταν ΗΔΗ πρώτη, αλλά και πάλι στο κόλπο είναι.

Προσέξτε εδώ: Κανείς δεν λέει ότι ο Παναθηναϊκός ΘΑ ΠΑΡΕΙ το πρωτάθλημα. Θα έρθει η ώρα που θα το πούμε κι αυτό με σιγουριά. ΟΜΩΣ και μόνο που το συζητάμε και πάλι δείχνει ξεκάθαρα το βαθμό της προόδου που έχει συντελεστεί. Όποιος… κάνει πως δεν το βλέπει, δικό του πρόβλημα είναι. Αυτός χάνει, αυτός δεν νοιώθει και δεν συμμετέχει βήμα - βήμα στο χτίσιμο κάτι νέου το οποίο μάλιστα συντελείται επιλέγοντας θέλοντας και μη τον ΔΥΣΚΟΛΟ δρόμο.

Με βάση τα παραπάνω και λάθη θα γίνουν και στενοχώριες θα υπάρξουν αλλά ένα είναι το σίγουρο. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η ομάδα θα ξεπεράσει οριστικά τα προβλήματα και θα επιστρέψει ξανά εκεί που ανήκει, εκεί που αξίζει. Τα λέγαμε και πέρσι τέτοια εποχή, τα λέμε και φέτος.

Και κλείνοντας να πω και κάτι τελευταίο. Δεν χρειάζεται μυαλό κανείς για να καταλάβει ότι όλοι οι Παναθηναϊκοί πονέσαμε φέτος με την ευρωπαϊκή πορεία και την κάκιστη βαθμολογική συγκομιδή. Να πούμε όμως και κάτι άλλο; Σε πρώτη φάση ο στόχος ήταν να μπεις στους ομίλους, να παίξεις ΞΑΝΑ στην Ευρώπη. Και αυτό το πέτυχες. Θα δείτε και θα δούμε του χρόνου πως ακόμη κι αυτά τα χαστούκια μπορεί να σου κάνουν καλό. Επαθες, έμαθες και θα είσαι ΑΛΛΙΩΣ. Αν δεν προκύψει κάτι έκτακτο (ποτέ δεν ξέρεις…) καλή χρονιά να ‘χουμε και τα ξαναλέμε.