Είναι ΕΔΩ με την πράσινη μαγκιά του!

Εδώ ήταν που τα λέγαμε και τις προάλλες. Πως του πηγαίνουν τα μεγάλα ματς του Παναθηναϊκού, ασχέτως αν μέχρι τώρα δεν έφευγε από το γήπεδο με αυτό που άξιζε. Τα «έπαιζε» ωστόσο στα ίσια, κοιτούσε τους πάντες στα μάτια.

Tο ματς της Τούμπας ήταν ο ορισμός του do or die για τον Παναθηναϊκό. Κερδίζεις, μένεις ζωντανός, κλείνεις στόματα, αποδεικνύεις πράγματα. Χάνεις, πας στο -12, γεμίζεις γκρίνια, μουρμούρα, εσωστρέφεια και μένεις στην απ’ έξω πολύ νωρίς.

Καταρχήν να πούμε και κάτι άλλο. ΔΕΝ είναι δυνατόν να είναι ο Παναθηναϊκός εννιά πόντους (πριν το ματς) πίσω από τον ΠΑΟΚ. Για όνομα της… Παναγίας που λέει και μια ψυχή, που και μετά το ματς πάλι στα Θεία έψαχνε τις απαντήσεις και όχι στο χορτάρι. Λες και δεν έχει τι άλλο να κάνει η Παναγία και ο Χριστός και ασχολούνται όλη μέρα μαζί μας. Τέλος πάντων, δεν είναι εκεί το θέμα μας.

Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός με τη μαγκιά του και τον τσαμπουκά του πέρασε αέρα πατέρα από την Τούμπα. Με άριστη τακτική και με την πράσινη ψυχή που όλοι θέλουμε να βλέπουμε έφυγε με το διπλό από τη Θεσσαλονίκη, δίχως μάλιστα να κινδυνεύσει σχεδόν καμία φορά.

Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε και πάλι πως ο Παναθηναϊκός δεν χαρίζεται ποτέ και σε κανέναν. Αν οι άλλοι έχουν συνηθίσει σε τέτοιες «εξυπηρετήσεις», σε εμάς είναι άγνωστες. Και αναφέρομαι φυσικά στα σενάρια περί «ευχάριστης» ήττας για να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα. Μια χαρά ενδιαφέρον έχει και τώρα και όποιος θέλει, μπορεί και φυσικά τον αφήσουν θα το πάρει. Τίποτα λιγότερο και τίποτε περισσότερο πάνω σε αυτό.

Η νίκη του τριφυλλιού στην Τούμπα προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις και λόγω των πολλών απουσιών. Χωρίς τον Μπεργκ και τον Ζέκα, με τον Μέντες να σου βγαίνει «οφ» την τελευταία στιγμή και στην πορεία του ματς να χάνεις και τον Σίφο, είναι πραγματικά πολύ μεγάλο πράγμα να περνάς και μάλιστα με τόσο πειστική εμφάνιση από την έδρα του ΠΑΟΚ.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έκλεισε ένα κύκλο δυνατών παιχνιδιών με τον καλύτερο τρόπο. Είναι και πάλι εδώ, ζωντανός και έτοιμος για τη συνέχεια. Αν θέλετε τη γνώμη μου επιμένω ότι η βαθμολογία δεν λέει την αλήθεια και σε καμία περίπτωση δεν αποδίδει την πραγματική εικόνα των πρωτοπόρων μέσα στα γήπεδα.

Ο Παναθηναϊκός ΕΠΡΕΠΕ να κερδίσει τον Λεβαδειακό και την Καλλονή και να μην χάσει στον Πειραιά (για τον ΟΦΗ, δεν λέμε) αλλά δεν τον άφησαν. Με κάποιους από αυτούς τους πόντους θα κάναμε ΑΛΛΗ κουβέντα, όμως τα ξέρετε και τα ξέρουμε. Και ελπίζω να τα θυμόμαστε και μετά από τις στραβές όταν μας πιάνει η «τρέλα». Είναι το τίμημα του να παίζεις στα ίσια και όχι με… πακιστανικά κινητά. Τι δεν καταλαβαίνεις;