Ο Γολγοθάς που έρχεται και τα νέα «χαρτιά»
Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει στο Onsports για το βαρύ πρόγραμμα που περιμένει τον Παναθηναϊκό και τις καινούργιες λύσεις του Αναστασίου
Το φιλικό στην Πόλη είναι από αυτά που μόνο με καλό μάτι μπορείς να δεις το αποτέλεσμα που έφερες. Όχι το σκορ, αυτό είναι από τα τελευταία που νοιάζουν. Την παρουσία κάποιων παιδιών και τις έξτρα λύσεις που μπορούν να προσφέρουν.
Δίχως άλλο το μεγαλύτερο κέρδος από το ματς αυτό ήταν η παρουσία του Λουκ Στιλ. Ο Αγγλος γκολκίπερ πρόσθεσε μια ακόμη καλή παρουσία στο ενεργητικό του και πλέον έχουμε ένα ακόμη καλύτερο δείγμα για το τι… περίπου μπορεί να προσφέρει.
Ένα ακόμη καλό «χαρτί» για τον Γιάννη Αναστασίου ο οποίος σε μια δύσκολη περίοδο που θυμίζει Γολγοθά για τον Παναθηναϊκό βλέπει να έχει έξτρα λύσεις και το ρόστερ να «μεγαλώνει» με «εσωτερικές» μεταγραφές. Θα χρειαστούν ΟΛΟΙ στα συνεχόμενα και δύσκολα ματς που έρχονται τον επόμενο 1,5 μήνα.
Εξαιρετικά ήταν τα νέα και από το ματς της Εθνικής. Τον Καρέλη δεν περιμέναμε να τον μάθουμε το Σάββατο. Φυσικά και τον ξέραμε εμείς οι Παναθηναϊκοί. Ήρθε η ώρα να τον μάθουν και αυτοί που… έκαναν πως δεν τον ήξεραν. Από την άλλη ο Νικόλας έψαχνε ένα καλό γκολ για να «ξεμπουκώσει». Και νομίζω ότι η γκολάρα αυτή θα του ανεβάσει κι άλλο την ψυχολογία και θα δούμε ωραία πράγματα στο μέλλον.
Επιστρέφοντας στα της Κωνσταντινούπολης και πέραν της αρκετά καλής παρουσίας στο δεύτερο ημίχρονο ΕΝΑ πράγμα μου έχει μείνει στο μυαλό. Και θα το θυμάμαι για καιρό. Το γήπεδο της Μπασάκ είναι πραγματικά ένα στολίδι. Μια γηπεδάρα από αυτές που χαίρεσαι να μπαίνεις και απολαμβάνεις κάθε λεπτό που είσαι εκεί.
Το δυστύχημα είναι ότι η συγκεκριμένη ομάδα ΔΕΝ έχει οπαδούς. Όχι ότι δεν πήγαν στο φιλικό, γενικά είναι «άφαντοι». Δεν υπάρχουν. Τέτοιο γήπεδο και πάει χαμένο με λίγα λόγια. Ή αν θέλετε το χαίρονται μονάχα οι παίκτες.
Και βεβαίως για εμάς τους Παναθηναϊκούς όταν πηγαίνουμε σε ωραία γήπεδα τα πράγματα είναι πιο ζόρικα. Γιατί αυτό είναι που μας λείπει περισσότερο. Αυτό είναι που κυνηγάμε εδώ και… καμιά 30αριά χρόνια και μια σειρά από λάθος χειρισμούς, αλλά και αδιαφορία (επιεικώς το λέω) της πολιτείας, έχει αφήσει το μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο χωρίς το απόλυτο όπλο, δημιουργώντας μεταξύ άλλων και συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Μην ξύνουμε πάλι πληγές γιατί πονάει…
