Σαν να μην κατέβηκε στο γήπεδο!

Καταρχήν να ξεκινήσουμε με μια διαπίστωση που τα λέει όλα. Για μένα ήταν ο χειρότερος Παναθηναϊκός που έχουμε δει επί ημερών του Γιάννη Αναστασίου και νομίζω εκεί τελειώνει κάθε κουβέντα για το ματς στο Εστορίλ.

Ακόμη και στην κακή σου μέρα σε άλλα παιχνίδια είχες ένα καλό διάστημα, το πάλευες λιγάκι, προσπαθούσες να ξαναμπείς στο ματς. Ούτε καν στο περσινό 3-0 στη Νέα Σμύρνη δεν ήσουν έτσι. Εδώ μιλάμε ότι δεν σταμάτησαν να πονάνε τα μάτια σου και η καρδιά σου από την απογοητευτική εικόνα της ομάδας. Εψαχνες να βρεις όχι διακριθέντα αλλά διασωθέντα και (ίσως πλην ενός) έσπαγες το κεφάλι σου.

Το τριφύλλι ήταν σαν να μην κατέβηκε ποτέ στην Πορτογαλία και έχασε μια σπάνια ευκαιρία για να ξαναμπεί στο κόλπο της πρόκρισης. Και το λέω αυτό διότι αυτή η Εστορίλ ήταν πολύ λίγη για να σε κοιτάξει στα μάτια ακόμη και με μια απλά υποφερτή εμφάνιση. Με την εικόνα ωστόσο που παρουσίασες μπορούσε να σε κερδίσει ο… οποιοσδήποτε.

Όταν έχεις τόσους πολλούς παίκτες σε κακή μέρα, όταν σου λείπουν επίσης ο Μπεργκ και ο Μέντες θες ένα μικρό για να μην πούμε μεγάλο θαύμα για να επιβιώσεις. Με εξαίρεση τον Ατζαγκούν, που άσχετα αν ήταν μέσα σε δυο κλασικές φάσεις και τις έχασε, το πάλεψε το πράγμα οι υπόλοιποι πράσινοι παρουσιάστηκαν εκτός κλίματος και παντελώς ανέτοιμοι για ένα τέτοιο παιχνίδι.

Για μένα επίσης το βασικό θέμα έχει να κάνει με την νοοτροπία. Όταν βλέπεις ΟΛΗ την ομάδα τόσο κακή είναι λάθος να εστιάσεις σε 1-2 παίκτες, να αρχίσεις να σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν είχες ενισχυθεί κλπ. ΤΙΠΟΤΑ δεν θα γινόταν και πάλι διότι ΣΥΝΟΛΙΚΑ ο Παναθηναϊκός που είδαμε ήταν αλλού γι΄ αλλού και όσοι έπαιξαν έδωσαν λιγότερα από αυτά που μπορούσαν.

Και το λέω αυτό διότι αυτή η ομάδα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ο Παναθηναϊκός. Δεν είπε κανείς ότι γίναμε Μπαρτσελόνα, αλλά επειδή όλοι ξέρουμε τις πραγματικές δυνατότητες των πρασίνων αλίμονο αν δεν μπορεί να νικήσει υπό κανονικές συνθήκες μια ομάδα σαν την Εστορίλ. Του χεριού σου ήταν το παιχνίδι στην Πορτογαλία αρκεί να κατέβαινες συγκεντρωμένος στο στόχο και όχι με λογική «θα το πάρω κι ας μην παλέψω».

Ότι έχουν κερδίσει μέχρι τώρα οι πράσινοι το κατάφεραν με κόπο και τρελή δουλειά. Κανείς δεν τους χάρισε τίποτα, επομένως αν δεν παλεύουν θα έρθουν κι άλλες νύχτες σαν αυτή της Πέμπτης. Επειδή ωστόσο ξέρουμε καλά πως λειτουργεί και πως δουλεύει αυτή η ομάδα θέλω να πιστεύω ότι αυτή η εφιαλτική νύχτα στο Εστορίλ θα είναι απλά μια κακή παρένθεση. Ηρεμούμε λιγάκι, γιατί οι πάντες είναι τσιτωμένοι και φαίνεται στην «ατμόσφαιρα» και στα σχόλια που ακολούθησαν της ήττας, γυρνάμε στην Αθήνα και τα ξαναλέμε…