Ο «δικέφαλος του Βορρά» ανοίγει τα φτερά

Βέβαια η αφετηρία της πτήσης του «δικεφάλου» από τον «στη φωλιά του περιορισμό» στις διαδοχικές επιτυχίες ξεκίνησε μία εβδομάδα μετά το σοκ στο Τσισινάου και λίγα 24ωρα έπειτα από την πίκρα της πρεμιέρας κόντρα στην Καλλονή , αλλά οι κραυγές και οι ψίθυροι σε βάρος τόσο του 61χρονου τεχνικού του όσο και των παικτών και της διοίκησης είχαν ξεκινήσει μετά την ήττα (1-0) και την απογοητευτική στο ματς των πλέι-οφ του Europa League. Που έγιναν ακόμα πιο δυνατές μετά τη γκέλα με τους Μυτιληνιούς.

Το πόσο νερό φρέσκο και δροσερό για την ομάδα και τους φίλους όμως κύλησε έκτοτε στο αυλάκι για την ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι ομολογουμένως άκρως εντυπωσιακό.

Αρχής γενομένης με τη ρεβάνς με τους Μολδαβούς όπου ξεκίνησαν οι …απαντήσεις που έγιναν γρήγορα αποστομωτικές με τη νέα τεσσάρα αυτή τη φορά με παραλήπτη τον Πλατανιά (και μάλιστα εκτός έδρας) , το άνετο 3-0 εντός με τη νεοφώτιστη Νίκη Βόλου και τη νέα επιβεβαίωση ότι κάτι καλό και υγιές συμβαίνει στο βασίλειο της … Τούμπας.

Ο ίδιος ο αρχιτέκτονας αυτής της αλλαγής μάλλον θα προτιμήσει φυσικά να αποδώσει τα εύσημα στην λατρεμένη του Παναγιά αλλά προσωπικά δίχως να έχω κανένα δικαίωμα να αμφισβητήσω την επιλογή του θα τιμήσω και τη … δική μου. Που έστω και …γήινη «βλέπει» σ’ εκείνον τον ενδεδειγμένο βαικό αποδέκτη τον εγκωμίων.

Πόσο όμως έχει αλλάξει ροή το ασπρόμαυρο ποτάμι μέσα σε λίγες εβδομάδες; Τι δεν είχε ο ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα της σεζόν και δείχνει να διαθέτει και σε …περίσσευμα αυτή τη χρονική στιγμή;

Ο χρόνος και η συμπαράσταση είναι που του έλειπαν κύρια πιστεύω. Θέλει καιρό αρκετό για να φτιαχτεί κάτι στέρεο και οι συνήθεις ανυπόμονοι των φίλων του δεν θέλησαν να το αποδεχθούν αυτό και κραύγαζαν για την απουσία ηχηρών αποκτημάτων. Η διοίκηση για τους όποιους λόγους έκρινε εκείνη σκόπιμο ή δυνατό έκλεισε τα αυτιά της στις συγκεκριμένες σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένες (από τις ουκ ολίγες σημαντικές απώλειες του καλοκαιριού και τα μεγάλα όνειρα πολλών φιλάθλων) απαιτήσεις του κοινού . Δίχως να αποτελεί η στάση της …ύβρι εναντίον του(ς).

Και λίγες εβδομάδες μετά υπάρχουν ουκ ολίγες έμπρακτες δικαιώσεις της. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ θέλει μία ομάδα πρωταγωνίστρια. Θέλει την αγαπημένη του ομάδα στην κορυφή και με σταθερά βήματα και χειροπιαστές αποδείξεις βλέπει ότι ναι βαδίζει (αν όχι απογειώνεται) σωστά.

Και δεν πρέπει κανείς να υποτιμήσει και τη σημασία της συνεισφοράς ή εν προκειμένω την απουσία της από πλευράς των ίδιων των φίλων της ομάδας στο ξεκίνημα της προσπάθειας. Ο κόσμος πρέπει να προσέξει (εαυτούς και αλλήλους γιατί δεν είναι όλοι ασφαλώς και ευτυχώς επιρρεπείς σε αντιδράσεις αλόγιστου όχλου) για να έχει αυτή τη δυνατότητα να ενισχύσει την όλη προσπάθεια για να βρεθεί η ομάδα όσο γίνεται πιο ψηλά.

Κάτι που φάνηκε και στο ματς με την Καλλονή παρά το γεγονός ότι οι … αυστηροί και άκρως απαιτητικοί θα ανταπαντήσουν με το ερώτημα « γιατί να έχει την ανάγκη τους σε μία τέτοια αποστολή η ομάδα;».

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό σπορ και ως τέτοιο απαιτεί τη χρήση όλων των όπλων που μπορεί να διαθέτει το εκάστοτε στρατόπεδο για να κερδίσει μία μάχη. Γιατί καμία από αυτές δεν είναι κερδισμένη από χέρι. Και όταν το εν λόγω όπλο χρησιμοποιείται …αυτοκτονικά τότε υπάρχουν συνήθως θύματα.

Ομάδα και κόσμος (και στο βάθος διακριτικά και σοβαρά η διοίκηση) πρέπει να συμπράξουν ο καθείς εφ ω ετάχθη για τον κοινό στόχο της διάκρισης σε εθνικά και διεθνή πεδία μαχών. Και τότε θα δούμε όλοι πόσο ψηλά μπορεί να πετάξει ο αετός του Βορρά.