Το «Γ. Καραϊσκάκης»... αποδείχτηκε ότι είναι η κορυφαία «μεταγραφή αεροδρομίου»

Τελικά κάτι «μαγικό» συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στο «Γ. Καραϊσκάκης», ειδικά στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού, καθώς το γήπεδο αυτό ασκεί πλέον μια τόσο μεγάλη επιρροή σε οποιονδήποτε παίκτη της πειραϊκής ομάδας φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, που αμέσως τον μεταμορφώνει σε παικταρά...

Κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε πως κανείς «σοβαρός» Ολυμπιακός, που να ξέρει από μπάλα και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, παρά τους μετά Χριστόν προφήτες, δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είχε προβλέψει ή πίστευε ότι η πειραϊκή ομάδα θα νικήσει με 3-2 την Ατλέτικο Μαδρίτης, στην οποία υποκλίνεται από πέρυσι όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη, και μάλιστα με τρεις ευκαιρίες, που έγιναν και οι τρεις γκολ.

Τώρα φυσικά το τι λένε οι Ολυμπιακάρες και όλοι αυτοί που αποτελούν τα εξαπτέρυγα και θα βρουν την ευκαιρία να αποθεώσουν τον κ. Μαρινάκη, αφήνει παγερά αδιάφορους, όσους ξέρουν από μπάλα, αλλά ευτυχώς και τους ίδιους τους παίκτες του Ολυμπιακού που μετά το ματς έδειξαν σοβαρότητα και ωριμότητα στις δηλώσεις τους και δεν καβάλησαν το καλάμι, που σε οδηγεί στον Καιάδα...

Το γεγονός είναι ότι είχαμε μια κατάθεση ψυχής, θάρρους και αυταπάρνησης από όλους τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν με την ερυθρόλευκη φανέλα, αλλά είχαμε και πάλι το φοβερό άστρο του προπονητή του Ολυμπιακού, του κ. Μίτσελ, που όπως είχα γράψει και πέρυσι στα πρώτα παιχνίδια της πειραϊκής ομάδας στο Champions League, είναι μεν πολύ τυχερός άνθρωπος, αλλά ξέρει να προκαλεί και να ελκύει την καλή του τύχη...

Φυσικά, κι επειδή όπως έλεγε και ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού, Ίβιτσα Όσιμ, «η μπάλα είναι πόρνη», το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό εάν δεν είχε έρθει το πολύ γρήγορο γκολ στο «γρουσούζικο» 13’ από τον θρασύτατο Αρτούρο Μαζουάκου, ο οποίος με ένα πολύ δυνατό σουτ που πλησίασε τα 100 χμλ (σχεδόν την ίδια ταχύτητα που είχα κι εγώ στο τρακάρισμα που έπαθα την περασμένη εβδομάδα, με ρήξη χιαστών και κάταγμα στη μέση), ...θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, καθώς η Ατλέτικο θα επέβαλλε νομοτελειακά τον ρυθμό της, ενώ αποσυντονίστηκε.

Και για να είμαστε και ποδοσφαιρικά δίκαιοι, αν παίξουν άλλες δέκα φορές Ολυμπιακός και Ατλέτικο, κατά 90% η Ατλέτικο θα επικρατήσει στα 7-8 παιχνίδια.

Ξαναγυρίζουμε στο μαγικό «Γ. Καραϊσκάκης», που έχει φέρει στον Ολυμπιακό τη μεγάλη τύχη που δεν είχε τα περασμένα χρόνια στην Ευρώπη, καθώς, όπως και να το κάνουμε, πρόκειται περί ενός μικρού θαύματος, το ότι οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν την περίφημη Ατλέτικο, έχοντας στο αρχικό σχήμα τους μόνο τέσσερις παίκτες από την περσινή ομάδα (Ρομπέρτο, Μανιάτης, Τσόρι, Μήτρογλου) και όλοι οι υπόλοιποι ήταν σαν τον πύργο της Βαβέλ.

Αυτό φυσικά έγινε με την προσπάθεια του Μίτσελ και των παικτών, αλλά για μένα το μυστικό είναι η ατμόσφαιρα και η ποδοσφαιρική μαγεία που δημιουργείται στην εξέδρα, όταν παίζει ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη, η οποία μεταμορφώνει σε «εξωγήινους» ποδοσφαιριστές, τους οποίους θα δείτε πως σε άλλα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, που δεν θα έχουν ενδιαφέρον και πολύ κόσμο, η ίδια αυτή εξέδρα μπορεί να τους αποδοκιμάζει και τους ονομάζει παλτά...

Για μένα λοιπόν, η νίκη οφείλεται στη μεταγραφή αεροδρομίου που τελικά έκανε ο Ολυμπιακός και είναι το ευρωπαϊκό «Γ. Καραϊσκάκης», η οποία αποκτά πλέον και διαχρονική αξία, καθώς σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, ενώ πιστεύω ότι αγγίζει και τα όρια του υπερφυσικού και για να πρωτοτυπήσω θα ήθελα να βαπτίσω το θρυλικό γήπεδο το... τρίγωνο των βερμούδων για τους αντιπάλους του Ολυμπιακού, καθώς τους αποσυντονίζει, τους χαλάει τα ραντάρ και τις πυξίδες και τους ρίχνει σε μαύρες τρύπες. Κι όταν σε αυτό το γήπεδο μπορείς και υποτάσσεις την Ατλέτικο Μαδρίτης, που έχει βάλει στον «πάγο» τα δύο κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, αυτό σημαίνει ότι, όλη ποδοσφαιρική μαγεία και αξία των πολύ μεγάλων αστέρων που πότισαν με τον ιδρώτα τους το γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης» από τη δημιουργία του μέχρι τώρα, κατά ένα περίεργο και μυστικιστικό τρόπο, μεταλαμπαδεύεται στο αίμα και το μυαλό όσων φορούν σήμερα την τιμημένη ερυθρόλευκη φανέλα.

Κλείνοντας θα ήθελα πω ότι, ο Ολυμπιακός θα περάσει ένα πολύ δύσκολο βράδυ στον επαναληπτικό στη Μαδρίτη με την Ατλέτικο, γιατί εκεί θα θέλουν να πάρουν μεγάλη εκδίκηση οι Ισπανοί, αλλά και οι Ολυμπιακάρες που δικαίως ξεσαλώνουν αυτές τις μέρες, να μην παρασύρουν τους παίκτες σε τυχόν παιχνίδι εκδίκησης απέναντι στη μεγάλη ΓΙΟΥΒΕ, καθώς θεωρώ πως θα αποδειχτεί πολύ πιο δύσκολος αντίπαλος από την Ατλέτικο, και θα πάρει την πρώτη θέση στον όμιλο, κι ο Ολυμπιακός τη δεύτερη, καθώς η ισπανική ομάδα δείχνει να χάνει την εύνοια της τύχης και παρά τη μεγάλη αξία της, θα την κυνηγούν θεοί και δαίμονες για να τη νικήσουν, μετά τα όσα κατάφερε πέρυσι.

Υ.Γ. Ο Ολυμπιακός θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμη, αλλά όπως είχα γράψει στο προηγούμενο σχόλιό μου, αν ο Μήτρογλου και ο Αφελάι είναι υγιείς, τότε θα έχουμε ένα επιθετικό δίδυμο που θα γράψει ιστορία φέτος στο Champions League. Για την άμυνα ας το αφήσουμε... για μια άλλη φορά, όσο υπάρχει ο Ρομπέρτο, ενώ για το κέντρο, όσο αντέχουν ο Τσόρι, ο Κασάμι και ο Μανιάτης... όλα καλά κι όλα ανθηρά.

Ο Ολυμπιακός με μια νίκη εκτός έδρας με τη Μάλμε, όπου εκεί ο Μήτρογλου και ο Αφελάι θα έχουν πιο εύκολο ρόλο, όσο νωρίς κι αν είναι, κι όσο κι αν μου αρέσει να κάνω τον προφήτη, θεωρώ ότι θα αγκαλιάσει την πρόκριση στην επόμενη φάση...