Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε…
Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει στο Onsports για το αστείο επιχείρημα «αφού δεν έπαιξες τι μιλάς;» με αφορμή τη διαιτησία του Τριτσώνη
Καταρχήν για να τελειώνουμε με αυτά που πιθανότατα σε πολλούς… αρέσουν να διαβάζετε. Αυτά που σας λένε και οι περισσότεροι «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι άλλωστε. Αυτοί με τα γαλλικά, το πιάνο τους και τους φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς…
Ο Παναθηναϊκός εμφάνισε και πάλι κακά συμπτώματα. Για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι στην Ελλάδα πέταξε ένα ημίχρονο, βρέθηκε πίσω στο σκορ από το πουθενά και με την πρώτη φάση που του ‘καναν, έχει ξεκάθαρο πρόβλημα χωρίς τον Μπεργκ, άντε να πούμε ότι δεν έχει και το απαραίτητο βάθος, ενώ στο τελευταίο 20λεπτο οι παίκτες του τσίμπησαν και με τις καθυστερήσεις των αντιπάλων τους, εκνευρίστηκαν, έχασαν το μυαλό και την πειθαρχία τους και βοήθησαν κι αυτοί να τελειώσει νωρίτερα το ματς.
ΟΚ ως εδώ; Πάμε και λίγο παρακάτω μπας και πάρουμε χαμπάρι τι (ξανά) παίζεται. Γιατί όντως έτσι είναι αν έτσι νομίζετε και κανενός το μυαλό δεν αλλάζει κανείς με το ζόρι, αλλά κάποια πράγματα παραείναι χοντρά για να θεωρούμε φυσιολογικά.
Είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ της κόκκινης η φάση του Κλωναρίδη; Φαντάζομαι πως πέρα από τις αστειότητες που είπε ο Ματζουράκης και γέλαγαν μαζί του μέχρι και οι Αντώνηδες το θέμα δεν σηκώνει περαιτέρω κουβέντας. Όταν λοιπόν ο αντίπαλός σου ΠΡΕΠΕΙ να παίζει για 80 λεπτά με δέκα και δεν παίζει είναι ΑΛΛΟΙΩΣΗ παιχνιδιού και ισορροπιών ή δεν είναι; Κάνε κύριε Τριτσώνη αυτό που ΟΦΕΙΛΕΙΣ να κάνεις και ας φάω μετά όχι ένα αλλά ΔΕΚΑ τεμάχια.
Την πρώτη αγωνιστική είναι ή δεν είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ του πέναλτι και της αποβολής η φάση του Μπεργκ; Κάνεις το 0-1 στο ’60, παίρνεις το τρίποντο και ποιος θυμάται μετά αν έπαιξες ή δεν έπαιξες μπάλα. Ή εν πάση περιπτώσει έχεις τη δυνατότητα να το διορθώσεις με ΗΡΕΜΙΑ και όχι ΥΠΟ ΠΙΕΣΗ.
Και να πούμε και κάτι ακόμη; Κερδίζεις στην πρεμιέρα τον Λεβαδειακό, κερδίζεις (αν εκμεταλλευτείς το αριθμητικό σου πλεονέκτημα) και την Καλλονή και είσαι ΠΡΩΤΟΣ. Ελα μετά να πεις ότι δεν παίζεις μπάλα κλπ.
Είναι πραγματικά πολύ εύκολη η ατάκα «φτιάξε ομάδα να νικάς και τη διαιτησία» ή το «αφού δεν έπαιξες τι μιλάς;» αλλά δεν πάει έτσι. Δώστε μου αυτά που ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ και άμα δεν κερδίσω εδώ είμαι να με σταυρώσεις. Και στην τελική είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει αυτή η ομάδα έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και χτίζεται τώρα. Δεν μπορεί λοιπόν να πρέπει να κάνει σε κάθε ματς υπερβάσεις και να απαγορεύεται να κερδίζει άμα δεν παίζει καλά.
Επαναλαμβάνω για να μην γινόμαστε σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε πως στο ξεκίνημα η ομάδα έχει «θέματα». Τα βλέπουμε, τα βλέπετε μα πάνω απ’ όλα τα βλέπουν αυτοί που την «τρέχουν». Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Το είπαμε και παραπάνω. Το ότι δεν είσαι αυτός που πρέπει και δεν κρύβεις το τόπι δεν νομιμοποιεί τον κάθε διαιτητή να σου κλέβει αυτό που σου ανήκει. Τίποτα παραπάνω για σήμερα, τα λέμε πριν το ματς της Πέμπτης με τους Ρώσους.