Ολυμπιακός... σε μια λεπτή κόκκινη κλωστή

Και ξαφνικά... εκεί που ήταν όλα μέλι-γάλα στον Ολυμπιακό, τα νεύρα είναι πλέον στο κόκκινο, κριτική γίνεται από παντού και από τους πάντες, στο στόχαστρο έχουν βρεθεί ο πρόεδρος κ. Μαρινάκης, ο προπονητής, κ. Μίτσελ, οι σκάουτερ, οι αρχισκάουτερ, οι μάνατζερ, οι τεχνικοί διευθυντές... Όλοι αυτοί δέχονται πυρά από παντού και να δούμε ποιος από αυτούς θα πληρώσει το μάρμαρο, όταν αρχίσουν τα δύσκολα, ή όταν στο γήπεδο θα πηγαίνει μόνο η Θύρα 7 και οι φανατικοί που πήγαιναν κάποτε στη Θύρα 7, αλλά τώρα έχουν διαρκείας...

Επειδή σε μια ομάδα υποτίθεται... κάνει κουμάντο ο προπονητής, θα αρχίσουμε από τον κ. Μίτσελ, ο οποίος όταν τελείωσε το πρωτάθλημα και πριν αρχίσει η προετοιμασία, έλεγε στους δημοσιογράφους ότι θέλει μόνο έναν σέντερ φορ κι έναν παίκτη στο χώρο του κέντρου...

Με αυτές τις δηλώσεις και αυτό το σκεπτικό, βολεύτηκαν όλοι στον Ολυμπιακό και έτσι έγινε και η προετοιμασία της ομάδας.

Όμως το τέλος των μεταγραφών βρήκε τον Ολυμπιακό να είναι μια εντελώς νέα ομάδα, κατά 90%, κάτι που είναι σε αναντιστοιχία με αυτά που δήλωνε ο Μίτσελ, και που τελικά δείχνουν πως άλλον σχεδιασμό είχε, άλλος έγινε και σε άλλον κατέληξε...

Για να δώσω ένα απλό παράδειγμα, ότι τουλάχιστον κάτι δεν πήγε καλά με τον σχεδιασμό, για να μην πω κάτι άλλο, ο Ολυμπιακός μέχρι πρότινος είχε όλη την άμυνα της Εθνικής στην ομάδα του, δηλαδή τον Χολέμπας αριστερό μπακ, τον Τοροσίδη δεξιό μπακ και στο κέντρο της άμυνας τους Παπαδόπουλο, Μανωλά και Παπαδόπουλο της Γερμανίας. Από αυτούς τους διεθνείς τώρα, δεν έχει κανέναν. Αυτό λέγεται σχεδιασμός;;;

Επίσης έχασε και τον Σάμαρη, που είναι βασικός πλέον στην Εθνική, αλλά και τον Φετφατζίδη, ο οποίος με τον Ρανιέρι που ξέρει μπάλα, θα γίνει βασικός. Άρα ο κ. Μίτσελ, πρέπει να μας πει πως από εκεί που ήθελε μόνο έναν σέντερ φορ, έχασε όλη την άμυνά του, και ξαναπήρε σέντερ φορ, τον Μήτρογλου, τον οποίο είχε πουλήσει και τον απέκτησε, τραυματία μάλιστα, την τελευταία μέρα των μεταγραφών.

Φυσικά, όλα αυτά θα είχαν περάσει πιο εύκολα στο χωνευτήρι της ερυθρόλευκης μάζας, αν είχαν έρθει παίκτες γνωστοί και με μεγάλη εμπειρία, αλλά ήρθαν παίκτες που ακόμη και οι δημοσιογράφοι του εξωτερικού ρεπορτάζ, ελάχιστα ήξεραν γι’ αυτούς. Και είναι ερωτηματικό η απόδοσή τους, καθώς δεν είναι στην κατάσταση των παικτών που έφυγαν και ούτε κανείς ξέρει το πώς θα εξελιχθούν, εκτός αν πάμε στον φίλο μου τον αστρολόγο τον κ. Λεφάκη, να μας πει το μέλλον τους...

Ηρθαν οπωσδήποτε και τρία πολύ μεγάλα ονόματα, ο Αμπιντάλ, ο Αφελάι και ο Μήτρογλου, αλλά και οι τρεις έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας και τραυματισμών και το ιατρικό επιτελείο του Ολυμπιακού καλείται να τους αναδείξει και το ρίσκο είναι μεγάλο και για την ομάδα αλλά και για το μέλλον των παικτών. Αν ο Αμπιντάλ και ο Αφελάι ήταν απόλυτα υγιείς, επειδή πρόκειται περί καταπληκτικών ποδοσφαιριστών, θα έγραφαν ιστορία με την πειραϊκή ομάδα, αλλά σίγουρα δεν είναι σε τέτοια κατάσταση.

Και η περίφημη ελληνοποίηση της ομάδας πήγε περίπατο, καθώς όταν χάνεις 7-8 εν ενεργεία διεθνείς, το ότι παίρνεις κάποια ταλεντάκια από άλλες ομάδες δεν λέει και κάτι το ιδιαίτερο, καθώς οι πιο πολλοί από αυτούς το πολύ-πολύ να παίξουν κάποιο δεκάλεπτο.

Ο Ολυμπιακός θυμίζει πύργο της Βαβέλ και καλείται ο Μίτσελ να κάνει πορεία στο Champions League και να πάρει το πρωτάθλημα. Όλα αυτά πάντως δείχνουν πως ο σχεδιασμός δεν υπήρχε, κι αν υπήρξε άλλαξε εκατό φορές, αλλά το περίεργο είναι ότι όλοι δείχνουν τον... Μίτσελ, ενώ δέχτηκε και τις κατηγορίες του Παπαδόπουλου, του Χολέμπας και του Σαβιόλα. Ακόμα κι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δήλωσε και ότι και ο ίδιος θα ήθελε μεταγραφές τύπου Ριβάλντο και Τζιοβάνι, αλλά ο προπονητής προτιμά νέα παιδιά, που να τρέχουν πολύ και να μπορούν να εφαρμόσουν το σύστημα και το ποδόσφαιρο που θέλει ο Ισπανός τεχνικός.

Οπωσδήποτε έχουμε και τη σιωπή από τους λεγόμενους σκάουτερ, μάνατζερ, τεχνικούς διευθυντές κι όλους όσους ενεπλάκησαν στις μεταγραφές, καθώς δεν ξέρουμε ποιος διάλεξε ποιον και γιατί.

Για μένα πλέον ο προπονητής του Ολυμπιακού βρίσκεται σε ηλεκτρική καρέκλα και εάν δεν έλθουν οι καλές εμφανίσεις και όχι μόνο τα αποτελέσματα, γιατί ο Μίτσελ είχε υποσχεθεί γκολ και θέαμα και ποδόσφαιρο κατοχής, τότε θα είναι ο κεντρικός αποδέκτης των αποδοκιμασιών, της κριτικής, αλλά και όλοι θα λένε... «Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν».

Φυσικά για μένα, ο Μίτσελ αποκλείεται να έχει τόσες υπερεξουσίες μέσα στον Ολυμπιακό και ούτε ότι από εκεί που δήλωνε στο τέλος του πρωταθλήματος ότι θέλει μόνο ένα σέντερ φορ, να είδε κάποιο όνειρο και να άλλαξε όλη την ομάδα. Οσον αφορά τον πρόεδρο της ομάδας, αποκλείεται ο ίδιος να ήξερε αυτούς τους παίκτες και να τους έφερε, κάποιοι άλλοι... του είπαν ότι πρόκειται για σπουδαίες περιπτώσεις, οπότε, κάπου στη συνεννόηση μεταξύ όλων αυτών χάθηκε η μπάλα, κι είναι γνωστό πως όπου λαλούν πολλοί κοκόροι...

Όλα αυτά βέβαια θα μπορούσαν να είχαν σκεπαστεί κάτω από το χαλάκι, αν είχε γίνει μια μεταγραφή αεροδρομίου που να κάνει πάταγο και είναι το αγαπημένο φετίχ των φιλάθλων του Ολυμπιακού, αλλά αυτό δυστυχώς δεν έγινε.

Η δική μου εκτίμηση είναι ότι η άμυνα θα είναι η αχίλλειος πτέρνα της πειραϊκής ομάδας, καθώς είναι όλοι άγνωστοι μεταξύ τους. Στο κέντρο ο Τσόρι Ντομίνγκεζ έχει την ευκαιρία να γίνει θεός και ηγέτης, αλλά θα πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ. Τώρα αυτό που διαβάζω ότι ο Φουστέρ θα γίνει το δεκάρι του Ολυμπιακού, μου προκαλεί μειδιάματα, καθώς δεν έγινε τόσα χρόνια, ενώ όλοι ξέρουμε ότι ο Φουστέρ παίζει για έναν-δυο μήνες καταπληκτική μπάλα και μετά τον ψάχνουμε.

Και στην επίθεση εάν ο Μήτρογλου και ο Αφελάι είναι υγιείς, η επιθετική γραμμή θα είναι καταπληκτική. Σε αντίθετη περίπτωση... άντε γειά μας, στην υγειά μας, πάμε για του χρόνου.