Δεν υπάρχουν αστέρια, πρωταγωνιστές οι πρόεδροι και οι προπονητές!

Αυτό το πρωτάθλημα αναμένεται να έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, όχι τόσο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους αλλά κυρίως έξω από αυτούς καθώς υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα στρέψουν τους φιλάθλους στον να μην κοιτάνε τους παίκτες και τις ομάδες αλλά να ασχολούνται με τους προέδρους και τους προπονητές!!!

Καταρχήν ίσως είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια όπου στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν υπάρχει κανένα μεγάλο αστέρι που να μαγνητίσει το φίλαθλο κοινό, να φέρει κόσμο στα γήπεδα αλλά και να «αναγκάσει» και τον πιο απλό φίλαθλο να πληρώνει εισιτήριο για να θαυμάσει «τις μαγικές κινήσεις» κάποιου μεγάλου παίκτη.

Μετά τον τραυματισμό και του Μπεργκ στον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει άλλος ποδοσφαιριστής που να μπορεί να πει κάποια ομάδα ότι είναι ο ηγέτης της!!!

Ακόμα και στον Ολυμπιακό που σίγουρα ο Τσόρι Ντομίνγκες είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής δεν είναι ο ηγέτης ή το σπουδαίο δεκάρι όσο καλά και να κάνει την δουλειά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Δηλαδή για να το πω όσο πιο απλά μπορώ δεν υπάρχει ένας Ριβάλντο, ένας Σισέ ή ένας Καρεμπέ που να στηρίζεται πάνω του όλη η ομάδα και να αποτελεί το ίνδαλμα των οπαδών, ή να γίνεται τραγούδι και σύνθημα!!!

Είναι η πρώτη φορά που θα έχουμε ένα ελληνικό πρωτάθλημα που όλες οι ομάδες θα έχουν ένα καλό σύνολο με πειθαρχία, τρέξιμο, φυσική κατάσταση αλλά κανείς δεν θα ξεχωρίζει κανείς δεν θα είναι αναντικατάστατος αλλά θα έχουμε αυτό που με απλά λόγια λέμε τον ορισμό του «ποδοσφαιρικού συνόλου».

Αυτό φυσικά μειώνει το ενδιαφέρον των φιλάθλων καθώς πλέον το ενδιαφέρον θα επικεντρώνεται στην φανέλα της ομάδος αλλά και στα τοπικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής αν πρόκειται για ομάδες της επαρχίας, κάτι που κατά την προσωπική μου γνώμη θα φέρνει στο γήπεδο μόνο τους φανατικούς και αυτούς που είναι δεμένοι με το παρελθόν και την ιστορία κάθε ομάδας που υποστηρίζουν.

Το ότι δεν υπάρχουν πλέον «οι κράχτες» ποδοσφαιριστές θα φέρει αυτόματα στην επικαιρότητα με θετικά η αρνητικά γεγονότα τους προπονητές αλλά και τους προέδρους των ομάδων...

Για να δώσω και άλλο ένα απλό παράδειγμα όταν λείπει από την Μπαρτσελόνα ο Μέσι και από την Ρεάλ ο Ρονάλντο είναι σαν να λείπει το αλατοπίπερο από το φαγητό. Στους φιλάθλους αρέσει πολύ να λένε η Μπαρτσελόνα του Μεσι ή η Ρεάλ του Ρονάλντο και να στηρίζουν επάνω τους τα σκαμπανεβάσματα των ομάδων, και να τους αποθεώνουν ή να τους κατηγορούν για το ότι δεν οδήγησαν την ομάδα τους σε επιτυχίες.

Όταν όμως δεν υπάρχουν τέτοιοι παίκτες οι οποίοι είναι σημεία αναφοράς για τους φιλάθλους αυτόματα τότε η επιτυχία του συνόλου αντανακλά στον προπονητή και στον πρόεδρο αλλά το ίδιο και η αποτυχία...

Όταν σε μια ομάδα όλοι οι παίκτες είναι το ίδιο και αποτελούν απλά γρανάζια στην μηχανή μιας ομάδας δεν μπορείς τότε να κατηγορήσεις κάποιον από αυτούς για την κακή απόδοση της ομάδας και την αποτυχία γιατί είναι όλοι ίδιοι και δεν μπορείς να χρεώσεις σε έναν ηγέτη που δεν υπάρχει όλα τα κακά και τα στραβά και τα ανάποδα που βλέπεις μέσα στο γήπεδο ή σε κάποιον παίκτη που δεν τον είχες ακούσει ποτέ στην ζωή σου.......

Τότε λοιπόν έρχεται η ώρα που όλοι θα στρέφονται στον προπονητή και στον πρόεδρο αν δεν τους αρέσει αυτό το σύνολο παικτών που φορά την φανέλα της αγαπημένης τους ομάδος και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα....

Αυτή την στιγμή τα πρώτα ονόματα στην Ελλάδα είναι ο προπονητής του Ολυμπιακού ο Μίτσελ, ο προπονητής του Παναθηναϊκού ο Αναστασίου και ο προπονητής του ΠΑΟΚ ο Αναστασιάδης, καθώς και οι τρείς είναι πιο σπουδαία ονόματα και πιο αναγνωρίσιμα και χαίρουν μεγαλύτερης εκτίμησης από τους παίκτες που έχουν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ...

Τα αμέσως μεγαλύτερα ονόματα στο πρωτάθλημα είναι οι τρείς πρόεδροι των ομάδων οι κύριοι Μαρινάκης, Αλαφούζος, Σαββίδης…

Αυτοί αναμένεται να παίξουν μπάλα φέτος είτε με την δουλειά που θα παρουσιάσουν είτε με τις μεταγραφές που έκαναν ή θα κάνουν αλλά κυρίως με τις δηλώσεις και τα σχόλια τους και τις ανακοινώσεις τους μετά από κάθε αγώνα.

Κατά την προσωπική μου άποψη και οι έξι αυτοί κύριοι βρίσκονται σε πολύ δεινή θέση και θα έχουν έναν πολύ δύσκολο χειμώνα καθώς θα χρειαστεί να επιστρατεύσουν όλες τις δυνατότητες τους και τα επιτελεία τους για να διαχειριστούν είτε τις διαμαρτυρίες των οπαδών τους, είτε την απουσία των οπαδών τους από τα γήπεδα, είτε την κριτική που θα ασκείται από τα μέσα ενημέρωσης...

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που θυμίζει τον πύργο της Βαβέλ καθώς ουσιαστικά είναι μια εντελώς νέα ομάδα που έχασε πολλά από τα αστέρια της και πήρε πολλούς νέους παίκτες αλλά μέχρι να μάθει ο ένας το παιχνίδι του άλλου και να βρει και την θέση του μέσα στην ομάδα θα έχει τελειώσει και αυτή η χρονιά, όπως επίσης δεν πιστεύω ότι ένα τόσο ανομοιογενές σύνολο με τόσους άγνωστους ποδοσφαιριστές μεταξύ τους θα μπορέσει να διαχειριστεί με επιτυχία και την Ελλάδα και το Τσάμπιονς Λιγκ. Ειδικά δε σε περίπτωση που τυχόν τραυματιστεί και κουραστεί από τις ευθύνες ο Τσόρι Ντομίνγκες τότε Άντε γεια...

Ο Παναθηναϊκός υπέστη ένα μεγάλο σοκ μετά από τον τραυματισμό του Μπεργκ, ο οποίος θα ήταν ο ηγέτης της ομάδος και αυτός που θα έδινε το εύκολο γκολ και τώρα απομένει ένα καλό και πειθαρχημένο σύνολο το οποίο όμως έχασε το σημείο αναφοράς του οπότε και εδώ τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα…

Στον ΠΑΟΚ άρχισαν πολύ νωρίς τα όργανα οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ανέπτυξαν πολύ μεγάλες προσδοκίες από την παρουσία του Σαββίδη αλλά οι μεταγραφές που έγιναν τα τελευταία χρόνια δεν ήταν αυτές που περίμεναν οι ΠΑΟΚτζήδες με αποτέλεσμα η γκρίνια και η μουρμούρα να κυριαρχεί στην Τούμπα...

Αυτά τα ολίγα συμπεράσματα έβγαλα μετά τις μεταγραφικές κινήσεις των ομάδων, τα Ευρωπαϊκά τους παιχνίδια φιλικά και επίσημα αλλά και την πρώτη αγωνιστική στην Σούπερ Λίγκα. Για αυτήν την μεταβατική χρονιά ετοιμαστείτε να δείτε ένα πρωτάθλημα που θα παίζεται πιο πολύ με το στόμα και τα λόγια παρά με την μπάλα μέσα στα γήπεδα καθώς του χρόνου θα αλλάξουν όλα μετά την άνοδο της ΑΕΚ στην Σούπερ Λίγκα που θα λειτουργήσει καταλυτικά και θα ζωντανέψει το ενδιαφέρον και την αγωνία των φιλάθλων αφού τίποτα δεν θα είναι σίγουρο και δεδομένο...