Το «ίδιο έργο» και η ΚΑΤΑΡΑ!

Πρώτη αγωνιστική το ΣΚ και θα ήταν ωραίο να μιλήσουμε για μπαλίτσα. Δεν γίνεται όμως. Δεν μας αφήνουν. Κι αν ακόμη και τον σοβαρό τραυματισμό του Μάρκους μπορεί να τον βάλεις στην κατηγορία του «αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο», τα όργια του Θάνου είναι (λέμε τώρα…) «εκτός προγράμματος» άσχετα αν στο ελληνικό πρωτάθλημα έχουμε συνηθίσει να τα θεωρούμε… φυσιολογικά. 

Καταρχήν πάμε στα σοβαρά, στα ανθρώπινα. Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό που έπαθε ο Σουηδός. Είναι κρίμα κι άδικο για το παλικάρι, για τον Παναθηναϊκό, ακόμη και για τη χώρα μας αν θέλετε αν και για το τελευταίο μιλάμε κυριολεκτικά για ένα διαμάντι μέσα στο βούρκο. Και στην τελική χίλιες φορές να χάναμε το ματς, παρά αυτό το πράγμα που συνέβη. 

Πάμε παρακάτω: Όποιος θέλει σήμερα να διαβάσει αναλύσεις, συστήματα κλπ ας μην κουράζει τζάμπα τα μάτια του εδώ μέσα, ας μην χάνει το χρόνο του και ας φύγει να πάει αλλού. Εχω δει άλλωστε δεκάδες σχόλια σε άλλα site και εφημερίδες που μπορεί να κρατάω την κοιλιά μου από τα γέλια ή να προσπαθώ να συγκρατήσω την οργή μου, αλλά σε κάποιους μπορεί και να αρέσουν και να τους καλύπτουν. Περί ορέξεως… 

Και για να τελειώνουμε: Όταν το ποδόσφαιρο παίζεται σε κανονικές συνθήκες θα γίνεται και κανονική κριτική. Ειδάλλως, θα μιλάμε για τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, τους τύπους με τη σφυρίχτρα, αυτούς που αλλοιώνουν και επηρεάζουν αποτελέσματα. Κι ας λένε οι πραγματικοί υπαίτιοι που έχουν και λερωμένη τη φωλιά τους ότι δηλητηριάζεται το προϊόν. Δηλαδή φταίει αυτός που τα καταγγέλει ή αυτός που τα ΚΑΝΕΙ; Ρε πλάκα μας κάνετε;

Ο Θάνος λοιπόν θέλησε να κλέψει τη δόξα στην πρεμιέρα αλλά και τους βαθμούς από τον Παναθηναϊκό. Όσο τραγικό, μαύρο, σκληρό και μακάβριο κι αν ακούγεται φαίνεται ότι για να πάρει ένα πέναλτι που του ανήκει το τριφύλλι δεν αρκεί ούτε και να πάει στο νοσοκομείο με κάταγμα κλείδας ο Μπεργκ.
Ένα πέναλτι μαρς (και αποβολή) που είδε όλη η Ελλάδα δεν το είδε ή δεν ήθελε να το δει ο συγκεκριμένος ρέφερι και έτσι ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με τον τσαμπουκά στο -2 από την κορυφή. Το ότι έδωσε το άλλο στον Ατζαγκούν και χρύσωσε το χάπι δεν λέει ΤΙΠΟΤΑ. Επί της ουσίας άλλωστε μιλάμε για

ΕΝΑ στα ΤΡΙΑ, αν βάλουμε και του Χουχούμη. 

Και φυσικά είναι ΑΛΛΟ να μην σου δίνει αυτό που σου ανήκει στο 0-0 (το κάνεις δηλαδή 0-1 και τελειώνεις το ματς) και άλλο ενώ χάνεις, έχεις αποδεκατιστεί και είσαι με την ψυχή στο στόμα. Εκεί κρίθηκε το ματς, εκεί αλλοιώθηκε το αποτέλεσμα. 

Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ θα μιλάγαμε για τον Παναθηναϊκό που δεν ήταν αυτός που έπρεπε, για το ημίχρονο που πετάχτηκε, για την αμυντική ολιγωρία στο γκολ του Κώτσιου, για, για, για… Αν θέλετε τέτοιες αναλύσεις, όλο και κάποιον «αντικειμενικό» (εδώ γελάμε) θα βρείτε. Εδώ προτιμάμε την ΑΛΗΘΕΙΑ. Εκτός κι αν υπάρχει κάποιος νόμος που άμα δεν παίζεις καλά απαγορεύεται να κερδίζεις και πρέπει να σε κλέβουν και από πάνω. Αν είναι να μας το πείτε (και ΕΠΙΣΗΜΩΣ) για να το ξέρουμε και τα μετά τα ξαναλέμε…