Η Τσέλσι «βασίλισσα» της … ανεβασμένης Πρέμιερ Λιγκ

Σίγουρα η ισπανική La Liga έχει την αφρόκρεμα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου (βλέπε Μέσι, Κριστιάνο Ρονάλντο, Νεϊμάρ, Μπέιλ) και από εφέτος τους  Χάμες Ροντρίγκεζ και  Λουίς Σουάρεζ  (για να αναφέρουμε τους σπουδαιότερους από τους πάμπολλους αστέρες της μπάλας που βγάζουν το ψωμί τους στην μεγαλύτερη σ’ έκταση χώρας της Ιβηρικής Χερσονήσου), και οι ομάδες της σε μεγάλο βαθμό παίζουν ποιοτικό σύγχρονο ποδόσφαιρο αλλά το επίπεδο ανταγωνισμού εκεί δεν είναι το ίδιο με εκείνο στο νότιο τμήμα του μεγάλου νησιού της Ευρώπης.

Μπορεί πέρυσι οι μικρές ομάδες με τα κατορθώματα τους να συνέβαλαν  σημαντικά στο …σπάσιμο της απόλυτης τα εννιά προηγούμενα χρόνια κυριαρχίας των δύο γιγάντων του ποδοσφαίρου της χώρας (Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα) και να βοήθησαν την απίθανη Ατλέτικο Μαδρίτης να καθίσει στον ισπανικό θρόνο μετά από 18ετή απουσία όμως στην Αγγλία  ο ανταγωνισμός σε κάθε… επίπεδο όσο πάει και ανεβαίνει. Και αυτό θεωρώ πως είναι το πλέον ελκυστικό στην παρούσα έκδοση του αρχαιότερου ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος στον κόσμο.

Πλέον οι εποχές των δύο μνηστήρων του τίτλου (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ στη δεκαετία του 90 και τις αρχές της χιλιετίας  και ακολούθως Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι) αυξήθηκαν στις τρεις με την είσοδο στο κλαμπ και της Μάντσεστερ Σιτι (την τελευταία 4ετία), ενώ η απίθανη πορεία της Λίβερπουλ πέρυσι και ο πλέον πρόσφατος όλων τερματισμός της ξηρασίας σε συλλογή τροπαίων από την Άρσεναλ ανεβάζει , στον πρωτόγνωρο από το ξεκίνημα του θεσμού (τη σεζόν 1992-93) αριθμό των πέντε,  τους μνηστήρες για το τρόπαιο.

Οι προαναφερθείσες ομάδες συνθέτουν το κουϊντέτο των υποψήφιων πρωταθλητών Αγγλίας το 2015 και αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά σε  συνδυασμό με την όλο και μεγαλύτερη δυνατότητα των μη συμπεριλαμβανομένων στην ανωτέρω …κάστα ομάδων να κάνουν ζημιές  στους  κορυφαίους των φιλόδοξων του αγγλικού πρωταθλήματος.

Ομάδες σαν τις Τότεναμ και Έβερτον που τα προηγούμενα χρόνια φλέρταραν έντονα και ενίοτε πετύχαιναν την είσοδο στην 4αδα και ένα εισιτήριο για την επόμενη έκδοση του Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να δείχνουν ότι δεν είναι σε θέση να διαπεράσουν αυτά τα καλά φυλαγμένα από τους κατόχους σύνορα όμως δεν παύουν να αποτελούν μία σοβαρή απειλή για τους τελευταίους αναφορικά με τη συγκομιδή των πολύτιμων για την επίτευξη του ύψιστου στόχου τους. Και δεν είναι οι μόνες όπως δείχνουν τα αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων που παίζουν , όπως και στην Ισπανία, αξιοσέβαστο ρόλο στην μάχη του τίτλου.

Ενώ παράλληλα από την πλευρά τους χρειάζονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του δικού τους …πολέμου για μία,  όσο γίνεται πιο  κοντά στην πρώτη 4αδα,  θέση που θα τους προσφέρει ένα εισιτήριο για το επόμενο Europa League,  όσο και αν ο εν λόγω θεσμός δεν έχει ούτε την αίγλη ούτε και πολύ περισσότερο τις …αμοιβές σε χρήμα σε σχέση με τη  λέσχη της ποδοσφαιρικής ελίτ που ακούει στο όνομα Champions League.
Και από εκεί και πέρα όλοι λίγο ως πολύ βράζουν στο ζουμί τους που σε πιο ξεκάθαρα λόγια σημαίνει τον αγώνα για την σωτηρία από τον υποβιβασμό.  Ο οποίος πάντα έχει τα δικά του φαβορί και πρωταγωνιστές αλλά και  στο εν λόγω μέτωπο υπάρχει ενδιαφέρον και συναρπαστικότητα  με περίτρανο πρόσφατο παράδειγμα την μεγάλη περυσινή απόδραση της Σάντερλαντ.

Και αν σίγουρα τα δύο τελευταία κομμάτια του παζλ δεν έχουν και τόσο μεγάλη …δημοτικότητα για το πρώτο και καλύτερο λίγοι μπορεί να αμφισβητήσουν ότι έχει μεγάλη και πρωτόγνωρη εδώ και δεκαετίας «νοστιμιά».

Προσωπικά συμφωνώντας απόλυτα με τον μεγάλο Πολ Σκόουλς δεν συμπεριλαμβάνω στους βασικούς διεκδικητές για τον τίτλο την πολυνίκη του θεσμού Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παρά την έλευση του Λουίς Φαν Χάαλ και,  το ίσως σημαντικότερο,  την απουσία, αντίθετα από το υπόλοιπο καρέ των μνηστήρων, υποχρεώσεων στην Ευρώπη και δη το Champions League.

Η Γιουνάιτεντ δεν έχει, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή που γράφεται το παρόν, το υλικό για να «κτυπήσει» με αξιώσεις τους άλλους τέσσερις. Και μόνον ότι τα ¾ της άμυνας της τα προηγούμενα χρόνια (Φέρντιναντ, Βίντιτς και Εβρά) αποτελούν παρελθόν, αυτό αποτελεί κατά τη γνώμη μου ένα σημαντικότατο μειονέκτημα για τους «κόκκινους διάβολους» ανεξάρτητα με το πόσο θα μπορέσουν σύντομα να προσθέσουν  στο έμψυχο τους υλικό ορισμένες σπουδαίες μονάδες που φιλοδοξούν να αποκτήσουν.

Για τη Λίβερπουλ το μεγάλο ερώτημα πιστεύω είναι αφενός το πόσο θα μπορέσει,  αν και σημαντικά ενισχυμένη αυτό το καλοκαίρι, η νεανική κατά βάση ομάδα του Μπρένταν Ρόντζερς  να διαχειριστεί την σαν …ελληνική τραγωδία απώλεια του τίτλου πέρυσι αλλά κυρίως εκείνη του μεγάλου της αστέρα Λουίς Σουάρεζ που πλέον φοράει έστω και με …περιορισμούς τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Σ’ ότι αφορά στην Άρσεναλ  η αμφιβολία για το κατά πόσο  με τις σημαντικές μεταγραφικές κινήσεις που έγιναν από τον Αρσέν Βενγκέρ μπορεί να πάει λίγο πιο μακριά από το να παίζει απλά καλό (κάποιοι λένε το καλύτερο,  και δύσκολα το αμφισβητώ προσωπικά) ποδόσφαιρο. Τα όποια  κόμπλεξ κατωτερότητας υπάρχουν στους «κανονιέρηδες» νομίζω ότι είναι στις δυνατότητες των παικτών τους να ξεπεραστούν το ταχύτερο δυνατό και να αποτελέσει η ομάδα του Λονδίνου την μεγαλύτερη απειλή για το δίδυμο των σύμφωνα με τους περισσότερους βασικών διεκδικητών του τίτλου.

Της κατόχου Μάντσεστερ Σίτι και της Τσέλσι. Οι «πολίτες» πέρυσι άφησαν στην 3η θέση την ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο  στην οποία κατά βάση οφείλουν στον τίτλο ( για τη νίκη των «μπλε» στο «Άνφιλντ» επί της ασταμάτητης ως τότε Λίβερπουλ αλλά εφέτος ο «εκλεκτός» και οι παίκτες του (στους οποίους προστέθηκαν σπουδαίες μονάδες όπως οι Φάμπρεγκας, Κουρτουά, Ντιέγκο Κόστα , Φιλίπε Λουίς και ο μεγάλος νικητής που ακούει στο όνομα Ντιντιέ Ντρογκμπά στην επιστροφή του στην αγγλική ομάδα) αλλά δύσκολα θα φθάσουν εφέτος στην επιτυχημένη υπεράσπιση του και 3η κατάκτηση τα τέσσερα τελευταία χρόνια.

Η Τσέλσι κατ’ εμέ,  και δεν είμαι ασφαλώς ο μόνος, θα κόψει πιθανότατα πρώτη το νήμα σ’ ένα πρωτάθλημα που υπόσχεται συγκινήσεις ως το φινάλε (δεν πρέπει να ξεχνάμε με την ευκαιρία το δράμα του 2011 με την εξασφάλιση του  τίτλου την ύστατη στιγμή από την Μάντσεστερ Σίτι) και σίγουρα θα έχει ουκ ολίγα απρόβλεπτα στα οποία είμαστε λίγο ως πολύ συνηθισμένοι στον εν λόγω  σπουδαιότατο και ναι, κορυφαίο των ποδοσφαιρικών μαραθωνίων .