Ευρωπαϊκές ελπίδες και δρόμος μακρύς
Το δρόμο που χάραξε ο Αστέρας Τρίπολης (ο οποίος έκανε το …χρέος του απόψε με την παρθενική του ευρωπαϊκή νίκη- πρόκριση επί της Ροβανιέμι στον 2ο προκριματικό γύρο του EuropaLeague) καλούνται να ακολουθήσουν στη συνέχεια της σεζόν τόσο οι Αρκάδες όσο και οι τέσσερις άλλοι εκπρόσωποι του ελληνικού ποδοσφαίρου στα κύπελλα της «Γηραιάς Ηπείρου» εφέτος αν θέλει το ποδόσφαιρο μας να διατηρήσει τα ..προνόμια του και στις επόμενες περιόδους στις εν λόγω διοργανώσεις.
Οι Πελοποννήσιοι με τη μία ισοπαλία και μία νίκη επί των Φινλανδών έκαναν ένα θετικό ξεκίνημα όχι μόνον για τους ίδιους αλλά και την Ελλάδα που θέλει ανάλογες επιτυχίες στη συνέχεια τόσο από την ομάδα του Στάικου Βεργέτη όσο και από τους Παναθηναϊκό και Ατρόμητο που μπαίνουν με τη σειρά τους στον ευρωπαϊκό στίβο (οι «πράσινοι» στον 3ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, οι Περιστεριώτες μαζί πλέον με τον Αστέρα σ’ εκείνον του EuropaLeague) πριν στο χορό μπουν διαδοχικά οι ΠΑΟΚ (πλέι –οφ του EuropaLeague) και Ολυμπιακός (όμιλοι του Τσάμπιονς Λιγκ).
Και οι οιωνοί για τη χώρα μας είναι μάλλον καλοί μετά και την καλή αρχή από τον Αστέρα που έφερε στο ελληνικό ευρωπαϊκό σακούλι 1,5 βαθμό (τόσο «αξίζει» η μία νίκη και η ισοπαλία στα προκριματικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης ενώ στη συνέχεια η …τιμή διπλασιάζεται- δύο βαθμοί για νίκη και μία για ισοπαλία).
Και τούτο γιατί αν εξαιρέσει κανείς την προσεχή αντίπαλο του ( η όλο και βελτιωμένη τα τελευταία χρόνια Μάιντζ που διαθέτει και αρκετούς αξιόλογους παίκτες και ενισχύθηκε ενόψει της νέας περιόδου μεταξύ άλλων και με τον Στέφανο Καπίνο) οι δύο νέοι ευρωπαίοι εκπρόσωποι της πατρίδας μας στην εφετινή σεζόν θα βρουν μπροστά τους αντιπάλους αν μη τι άλλο στα μέτρα τους.
Και ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάτι να φοβηθεί απέναντι στην αρκετά αποδυναμωμένη Σταντάρ Λιέγης στο δρόμο προς τα πλέι –οφ της σημαντικότερης διοργάνωσης της ηπείρου μας αλλά ο Ατρόμητος σίγουρα μοιάζει να έχει το επάνω χέρι κόντρα στην ΦΚ Σαράγεβο που ναι μεν έκανε απόψε τη μεγάλη υπέρβαση με το 3-1 εκτός έδρας επί της Χάουσκεσουντ από την οποία είχε ηττηθεί 0-1 εντός στο πρώτο ματς αλλά ούτε διεθνείς επιδόσεις έχει να επιδείξει ούτε και είναι κάτι το ιδιαίτερο αγωνιστικά ( στη Βοσνία τερμάτισε στην 3η θέση της βαθμολογίας, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο της χώρας της και το τελευταίο της πρωτάθλημα ήρθε το 2007).
Οι προϋποθέσεις λοιπόν σε πρώτο πλάνο υπάρχουν για συγκομιδή νέων βαθμών τις επόμενες εβδομάδες για να γίνουν ακόμα πιο ισχυρές οι βάσεις μιάς θετικής παρουσίας του ελληνικού ποδοσφαίρου στις δύο διοργανώσεις της «γηραιάς ηπείρου».
Βαθμούς και …προκρίσεις που το εθνικό μας ποδόσφαιρο χρειάζεται για να παραμείνει στη χειρότερη των περιπτώσεων τον προσεχή Μάιο στην 13η θέση της κατάταξης των χωρών στην βαθμολογία της UEFA.
Θέση που συνεπάγεται και του χρόνου μία από τα ίδια στην εκκίνηση της ευρωπαϊκής σεζόν. Δηλαδή την παρουσία του πρωταθλητή Ελλάδας στους χρυσοφόρους ομίλους της σημαντικότερης διοργάνωσης της ηπείρου , της συμμετοχής της ομάδας που θα πάρει την 2η θέση στο πρωτάθλημα μας στον 3ο προκριματικό γύρο καθώς και τριών εκπροσώπων στο Γιουρόπα Λιγκ.
Μην βιαστεί όμως κάποιος να θεωρήσει ότι αυτό το «πόστο» είναι και τόσο εύκολο να διατηρηθεί. Και τούτο γιατί όχι μόνον η βασική αντίζηλος μας για την συγκεκριμένη τελευταία θέση στην « πρώτη ντουζίνα συν ένα» της ευρω-κατάταξης Τσεχία βρίσκεται αρκετά πίσω (1,250 βαθμούς μακριά με συγκομιδή 25.250 στις τέσσερις τελευταίες σεζόν έναντι 26.500 ελληνικών στο ίδιο διάστημα) όσο γιατί οι Ανατολικοευρωπαίοι που έχουν έναν εκπρόσωπο λιγότερο από εμάς, δηλαδή τέσσερις συνολικά αν το καρέ τους τα πάει στην εφετινή περίοδο καλά θα …απαλλαγούν από την κάκιστη «υποθήκη» των μόλις 3.500 βαθμών τη σεζόν 2010/2011).
Ενώ αντίθετα για την Ελλάδα «αποσύρονται» στο τέλος της περιόδου οι 7.600 που είχαν συγκεντρωθεί από τις ομάδες μας την ίδια εκείνη περίοδο που ήταν όσοι και την αμέσως επόμενη σεζόν και πολύ περισσότεροι φυσικά από τους μόλις 4.100 του 2012-13 αλλά και τους περυσινούς 6.100.
Αυτές οι δύο παράμετροι αυξάνουν σημαντικά τον βαθμό δυσκολίας της ελληνικής αποστολής στη μάχη για την παραμονή στη 13αδα της Ευρώπης. Αν θεωρήσουμε ότι δύσκολα μπορούμε να αμφισβητήσουμε τους γείτονες Τούρκους που βρίσκονται στην 12η θέση με 27.400 βαθμούς την τελευταία 4ετία, ούτε κινδυνεύουμε να απειληθούμε ιδιαίτερα από τους δύο σκαλιά πιο κάτω από εμάς Αυστριακούς που έχουν μόλις 21.550 στο ίδιο διάστημα.
Το έργο λοιπόν δεν είναι εύκολο , παρά την θετική αρχή. Χρειάζονται πολλοί ακόμα βαθμοί από το ελληνικό κουϊντέτο για να παραμείνουμε ως χώρα στον ίδιο συλλογικό όροφο ευρωπαϊκό. Η … αστερίσια εκκίνηση είναι μεν ένα καλό σημάδι αλλά ο δρόμος έχει πολλές και δύσκολες στροφές μέχρι να φθάσει και γιατί όχι ξεπεράσει η χώρα μας τον εν λόγω στόχο. Και οι πρώτες εξ αυτών περιμένουν στη… γωνιά ήδη από την επόμενη εβδομάδα.
Με τα τρία παιχνίδια (του Παναθηναϊκού πρώτα και των Αστέρα και Ατρόμητου στη συνέχεια) να έχουν το δικό τους ειδικό βάρος για τις δικές τους αλλά και τις εθνικές μας ποδοσφαιρικές φιλοδοξίες σε συλλογικό επίπεδο.