Ομάδα και κόσμος ξανά ΜΑΖΙ!

Το έχουμε πει πολλές φορές, θα το επαναλάβουμε και τώρα. Το μεγαλύτερο όπλο του περσινού Παναθηναϊκού ήταν η συσπείρωση του κόσμου γύρω από την ομάδα, το δέσιμο και η στήριξη.
Στα δύσκολα, όχι στα εύκολα. Δίχως αυτό τίποτα μπορεί να μην πήγαινε όπως πήγε για το τριφύλλι, πολλά μπορεί να είχαν χαθεί και τούτη τη στιγμή να μιλάγαμε για… άλλα, πολύ δυσάρεστα, πράγματα.

Το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και η θέρμη με την οποία ο κόσμος (υπό) στήριζε τους πράσινους ήταν η ασπίδα που υψώθηκε και έδωσε στα νέα παιδιά την απαραίτητη αυτοπεποίθηση, ειδικά μετά το κακό ξεκίνημα και κάποιες εκτός προγράμματος απώλειες βαθμών.
Το βράδυ της Τετάρτης το ιστορικό κλουβί ανοίγει ξανά τις πόρτες του και ο κόσμος θα είναι ΕΚΕΙ. Ο ακριβής αριθμός (6-7 χιλιάδες ή παραπάνω) δεν έχει σημασία, μιλάμε άλλωστε απλώς για ένα καλοκαιρινό φιλικό. Σημασία έχει η διάθεση των φιλάθλων, η προσμονή να δουν και πάλι τον Παναθηναϊκό ΤΟΥΣ, αυτό το «σύνδρομο στέρησης» που έχει πιάσει κόσμο και κοσμάκη από την τελευταία φορά που βρέθηκαν στην κερκίδα.

Είναι η πρόβα τζεναράλε πριν τη διπλή μάχη με τους Βέλγους, είναι μια καλή ευκαιρία για τους οπαδούς να «φτιάξουν» τους παίκτες και να τους στείλουν «όπως πρέπει» στη Λιέγη την επόμενη εβδομάδα. Η συνταγή άλλωστε είναι γνωστή από πέρσι. Ομάδα και κόσμος ΜΑΖΙ, σαν ΕΝΑ.
Και κάτι ακόμη επειδή μιλάμε για τους φιλάθλους. Διακρίνεται σε κάποιους φίλους του συλλόγου αυτή τη στιγμή μια σχετική ανησυχία, ίσως και μουρμούρα, για τη μη ολοκλήρωση των μεταγραφών, για κάποια χρήματα παραπάνω που πρέπει (εντός ή εκτός εισαγωγικών γιατί ΔΕΝ υπάρχουν) να μπουν, για πολλά και διάφορα τέλος πάντων.

Χωρίς πλάκα αυτό είναι εν μέρει… καλό. Όπως ο κόσμος πέρσι δεν συμβιβαζόταν με τη… Β’ Εθνική, έτσι και φέτος δεν συμβιβάζεται με κάποια άλλα πράγματα. Το εν μέρει το χρησιμοποιώ επειδή πολλές φορές το «θέλω» από το «μπορώ» απέχουν χιλιόμετρα. Και εδώ μιλάμε για μια σχετική απόσταση που ακόμη πρέπει να διανύσουμε.  

Είναι καλό λοιπόν για τον Παναθηναϊκό που τόσο γρήγορα ξεπέρασε την κρίση και αρχίζει να σκέφτεται, να λειτουργεί και να απαιτεί σαν «κανονική ομάδα», από την άλλη ωστόσο πρέπει να γίνει σαφές ότι η περσινή επιτυχημένη σεζόν πέρα από τις εντυπώσεις και την αυτοπεποίθησή μας δεν άλλαξε ιδιαίτερα την οικονομική πραγματικότητα.

Επομένως θέλουμε ακόμη λίγο χρόνο ώστε να επιστρέψουμε στην… κανονική ζωή. Κι αυτό πρέπει να είναι το βασικό μας ΔΕΔΟΜΕΝΟ σε όποια δεύτερη, τρίτη σκέψη κάνουμε, σε ότι παραπάνω (που υπό άλλες συνθήκες θα έμοιαζε φυσιολογικό) ζητάμε. Πιο απλά και πιο κατανοητά δεν μπορεί να ειπωθεί…