TΙΠΟΤΑ πια δεν είναι όπως πέρσι!

Καλή μας χρονιά λοιπόν… Ο Παναθηναϊκός μαζεύτηκε το πρωί του Σαββάτου στο Κορωπί ξεκινώντας έτσι την προετοιμασία του για τη νέα αγωνιστική περίοδο. Από τα ξημερώματα της Πέμπτης και για δέκα μέρες θα βρίσκεται στην Πολωνία και από εκεί θα τα λέμε στο πρώτο και σημαντικότερο κομμάτι της θερινής δουλειάς.

Νέα πρόσωπα στην πρώτη δεν υπήρχαν, κάποιες κινήσεις που έχουν τρέξει είναι στο δρόμο και μοιάζει θέμα χρόνου να ολοκληρωθούν, η ουσία ωστόσο είναι ότι για τον Παναθηναϊκό τίποτα πια δεν είναι όπως παλιά.

Γυρίστε το ρολόι πίσω και σκεφτείτε τι υπήρχε πέρσι τέτοια εποχή, όπου και πάλι δεν είχαν γίνει μεταγραφές. Σκυμμένα κεφάλια, ανησυχία, τεράστιο άγχος, μεγάλη γκρίνια, αμφισβήτηση, στοχοποίηση δικαίων και αδίκων, προετοιμασία που θύμιζε σχολική εκδρομή με λυκειάρχη τον Κοτσόλη και τον Ζέκα, οτιδήποτε τέλος πάντων μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα θυμάστε, τα θυμόμαστε όμως μοιάζουν ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ τόσο μακρινά.

Τα δύσκολα πέρασαν για τον Παναθηναϊκό σε μια χρονιά που κατάφερε να κερδίσει πολλά. Δεν είναι μόνο το Κύπελλο Ελλάδος, η 2η θέση με την προοπτική εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε το τρίμπαλο με τον Ολυμπιακό και το συμμάζεμα των οικονομικών που φάνηκε και στην αδειοδότηση.

Είναι πάνω απ’ όλα η εμπιστοσύνη που υπάρχει στο μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου. Αυτό που όλοι πιστεύουν πως ακόμη κι αν δεν υπάρχει η οικονομική άνεση του πρόσφατου ή του πιο παλιού μακρινού παρελθόντος στην ομάδα υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν τη δουλειά, που λατρεύουν το σύλλογο και τον κόσμο του, που δουλεύουν… 25 ώρες το 24ώρο για να κάνουν τον Παναθηναϊκό ξανά όχι απλά μεγάλο αλλά μεγαλύτερο από ποτέ.

Όλοι ξέρουν επίσης ότι ακόμη και οι μεταγραφές που αργούν δεν αργούν επειδή «δεν κάνει ο Νταμπίζας» (καλά, εδώ γελάμε…) αλλά επειδή πρέπει να ξεπεραστούν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ εμπόδια. Όταν δεν σου περισσεύουν τα λεφτά, όταν θέλεις να ψωνίσεις με τους δικούς σου όρους πρέπει να μάθεις να περιμένεις, να έχεις υπομονή. Κάποιες φορές μάλιστα μπορεί να το πληρώσεις κιόλας αυτό χάνοντας παίκτες που υπό άλλες συνθήκες και σε άλλες εποχές θα τους έκλεινε για πλάκα.

Ετσι είναι υποχρεωμένος να δουλεύει ο Παναθηναϊκός, έτσι έχει μάθει να σέβεται κάθε… σεντ που έχει στη διάθεσή του ο τεχνικός διευθυντής με απώτερο ΠΑΝΤΑ σκοπό να γίνει το καλύτερο δυνατό, όπως άλλωστε συνέβη και πέρσι. Εκεί όπου η στόχευση και η μεγραφική επιτυχία ξεπέρασε προηγούμενο, ήταν πάνω από οποιαδήποτε λογική.

Και κάτι τελευταίο. Γράφοντας για τα δύσκολα που πέρασαν μην φανταστεί κανείς ότι η νέα χρονιά θα είναι εύκολη για τον Παναθηναϊκό. Δυσκολότερη θα είναι. Τα δύσκολα που πέρασαν αφορούσαν την επιβίωση. Αυτή έχει εξασφαλιστεί. Όταν κατεβαίνεις όμως για να πρωταγωνιστήσεις, θα σε περιμένει και ο αντίπαλος, θα είναι υποψιασμένος, θα σου βάλει παγίδες. Να τα λέμε κι αυτά, να τα ξέρουμε και προπάντων να προσπαθήσουμε να τα αποφύγουμε…

ΥΓ: Το γεγονός ότι υπήρξαν άνθρωποι που «κατάλαβαν» ότι το προηγούμενο άρθρο γράφτηκε ως αβάντα στον Κατσουράνη και όχι για να καυτηριάσει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ καταστάσεις, δείχνει γιατί δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Ορισμένοι απλά χάνετε τζάμπα το χρόνο σας νομίζοντας ότι ασχολείστε με τη μπάλα και καλό είναι να το ψάξετε…