ΕΤΣΙ, για να μάθουν να σέβονται

Να τους έχεις «γλεντήσει» με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, να μην υπάρχει «πράγμα» που δεν έχεις κάνει μαζί τους, μα κάθε φορά να το ευχαριστιέσαι λες και είναι η πρώτη. Για τέτοια «σχέση» μιλάμε, για τέτοιον έρωτα...

Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν βάζουν μυαλό, γιατί βγάζουν ΓΛΩΣΣΑ. Κάτι που δεν προβλέπεται για την «σειρά» τους, που λέγαμε και στον στρατό. Και όποιος δεν σε σέβεται, αυτά θα παθαίνει. Θα κρύβεται και πάλι πίσω από τις… κουρτίνες.

Αν ένα πράγμα δεν έχουμε «δοκιμάσει» μαζί τους είναι αυτό που πάμε να τους κάνουμε τώρα. Να τους πετάξουμε ένα «τυράκι» να χαρούν, να ετοιμάζονται για φιέστες, να σαλιάζουν και να προκαλούν σε βαθμό αηδίας, μέχρι να σπάσουν τα καλάθια, να πέσει η φάπα και να γυρίσουμε εκεί που βρισκόμασταν. Στα γνωστά, στα δικά μας, τα δυο μας…

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει την Τετάρτη. Μπάλα είναι, στα καλύτερά μας δεν είμαστε, αλλά μετά το πάρτι στο ΣΕΦ νοιώθεις ήδη γεμάτος και χορτάτος ρε αδερφέ, πως να το κάνουμε; Το πάρεις, δεν το πάρεις (που ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ), τους έχεις ξεφτιλίσει για τα καλά. Μιλάμε για ΤΟ χουνέρι!

Τους τιμώρησες ξανά μέσα στο εξοχικό και από εκεί που πήγαιναν για φιέστα (στα λόγια και στα πρωτοσέλιδα) θα σου ‘ρθουνε «γυμνοί» στο ΟΑΚΑ . Ξεβράκωτοι. Ε δεν έχει την πλάκα του, τι λέτε;

Αν βγαίνει ένα μεγάλο δίδαγμα από ετούτη τη σειρά των τελικών αυτό είναι ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ στη μεγαλύτερη ομάδα που γέννησε ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός. Ενας σεβασμός που πήγε περίπατο από φίλους και εχθρούς.

Και καλά οι εχθροί αυτοί είναι η δουλειά τους. Τους ξέρουμε και γελάμε μαζί τους. Αλλά όχι και από τους δικούς μας. ΝΑΙ, ο φετινός Παναθηναϊκός δεν είναι όπως τον ονειρευόμαστε. Εφτασε μια ανάσα από το να το χάσει το πρωτάθλημα, έφυγε νωρίς και από την Ευρώπη, το μπάσκετ που έπαιζε δεν ήταν ελκυστικό.

Ε και; Θα ξεχάσουμε δηλαδή όλα όσα μας έχει προσφέρει; Θα φαγωθούμε μεταξύ μας, θα ψάχνουμε τη δικαίωση και ποιος την έχει μεγαλύτερη; Αυτό είναι το ευχαριστώ; Το «στις χαρές και στις λύπες μαζί» μόνο το τραγουδάμε; Δεν το νοιώθουμε;

Sorry που χαλάω το κλίμα αλλά ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΙ ΑΥΤΑ. Και πολλά μπράβο στη ΘΥΡΑ 13 που για μια ακόμη φορά ύψωσε ασπίδα γύρω από αυτή την ομάδα. Την περασμένη Δευτέρα πήγαμε στο Caravel αλλά καπάκι χάσαμε με 25 πόντους. Μας σπάσανε και την έδρα στο ΟΑΚΑ όμως εμείς ΕΚΕΙ. 200 άτομα στην προπόνηση, στην προσωποποίηση του «όσα λένε οι άντρες μεταξύ τους», 500 ξανά στο ξενοδοχείο ανήμερα της «διπλού» και μετά όλα πήραν το… δρόμο τους. Γιατί «η Θύρα 13 είναι αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς αν δεν το ζεις…». Ένα μεγάλο ευχαριστώ και πάλι στην ομάδα μπάσκετ και τα ξαναλέμε. Πάω… Caravel!